Η τωρινή κατάσταση της ομάδας μας είναι το αποκορύφωμα μιας χρονιάς που ξεκίνησε και συνεχίζεται ωσάν ένα εφιαλτικό όνειρο.
Τα λάθη βαραίνουν κατά μεγάλο ποσοστό την προηγούμενη διοίκηση της οποίας μέλος ήταν και ο νυν πρόεδρος που για να ακριβολογούμε δεν είναι άμοιρος ευθυνών.
Υπενθυμίζουμε όμως ότι ο κύριος Πουλλαίδης ήταν αυτός που επέμενε στην συνέχιση της συνεργασίας με τον Πάμπο Χριστοδούλου αλλά τελικά πέρασε η «θέληση» του πρόεδρου Σάββα Κάκου για την αντικατάσταση του Χριστοδούλου με τον Χριστάκη Κασσιανό, για να επέλθει δήθεν η οικονομική εξυγίανση, παρά το γεγονός ότι έδινε πιθανότητες στον Χριστοδούλου στο 90%. Λες και μας παρακαλούσε ο άνθρωπος.
Επειδή στο ποδόσφαιρο όλα κρέμονται από μια κλωστή, η προσωπική άποψη του γράφωντος είναι ξεκάθαρη. Με τον Πάμπο Χριστοδούλου θα ήμασταν εντός όλων των στόχων με μπάτζετ που στη τελική θα ήταν και μικρότερο από αυτό που χρησιμοποιήθηκε για την φετινή χρονιά στην οποία γίναμε ρεζίλι των σκυλιών.
Με τα ίδια ποσά που χρησιμοποιήθηκαν φέτος από την Ανόρθωση, η ΑΕΛ πήρε το πρωτάθλημα την περίοδο 11-12 με τον Χριστοδούλου στο πάγκο της, ενώ η φετινή της ομάδα συνεχίζει στην κορυφή έχοντας περισσότερους από τους μισούς ποδοσφαιριστές που ήρθαν επί εποχής του. Πόσο δε μάλλον φέτος που για τουλάχιστον ένα ολόκληρο γύρο λίγο πολύ όλες οι ομάδες κινούνταν σε «χαμηλές πτήσεις».
Για να ερχόταν η οικονομική εξυγίανση όπως διακήρυτταν θα έπρεπε αυτή την στιγμή το ρόστερ να αποτελείτο από 17 γηγενής και 9 μη γηγενής ποδοσφαιριστές. Πόσο χαμηλότερα δηλαδή θα ήταν η Ανόρθωση στην βαθμολογία;
Λόγου χάρη κρατήθηκε στο ρόστερ από την διοίκηση που θα επέφερε την οικονομική εξυγίανση ο Γκάλαμαζ των 100 και τόσων χιλιάδων ευρώ, ήρθε ο Μπεν Σιουσαν των 140000 ενώ στο πάγκο υπήρχαν σπουδαιότεροι ποδοσφαιριστές όπως οι Οικονόμου και Μακρής αντίστοιχα, που συνολικά αμείβονται με τα μισά του ενός από τους πιο πάνω ξένους. Χώρια οι μεταγραφές των Κολαούτι, Μάκου, Γκαρσία και Δημητρίου που εκτόξευσαν το μπάτζετ εν μέσω οικονομικής περισυλλογής και λιτότητας.
Η απομάκρυνση του Χριστοδούλου σημάδεψε και στοίχισε ολόκληρη την χρονιά για την Ανόρθωση. Αν έμενε όλα τώρα θα ήταν διαφορετικά. Τουλάχιστον δεν θα ήταν τόσο χάλια. Το ερώτημα είναι αν η πιο πάνω απόφαση πάρθηκε με καθαρά ποδοσφαιρικά κριτήρια. Διότι αν ισχύει κάτι τέτοιο τότε είμαι σίγουρος ότι αυτοί που παίρνουν τέτοιες σημαντικές αποφάσεις είναι για την ομάδα μας επιεικώς απαράδεκτοι.
