Η προσοχή όλου του κόσμου τον τελευταίο μήνα φυσιολογικά έχει στραφεί στο αγωνιστικό κομμάτι. Οι παρουσίες της ομάδας, σε συνδυασμό με τη βαθμολογική συγκομιδή, στεναχωρούν και προβληματίζουν άπαντες. Αυτό όμως, δεν είναι το μεγαλύτερο μας πρόβλημα. Τουλάχιστον αγωνιστικά, δεν κινδυνεύουμε να πέσουμε κατηγορία…
Στο οικονομικό πεδίο, υπήρχε η ελπίδα ότι η ποδοσφαιρική Ανόρθωση θα πηγαίνει καλά και συνεπεία αυτού θα υπάρξει ροή χρημάτων από διαφημίσεις και εισιτήρια. Δυστυχώς, μείναμε στάσιμοι μετά τις πρώτες δυο αγωνιστικές, με αποτέλεσμα η προσέλευση του κόσμου να μειώνεται σταδιακά. Στον προϋπολογισμό, έχουν προβλεφθεί έσοδα της τάξεως των 6 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία φαντάζουν για την ώρα όνειρο απατηλό.
Οι όποιες προσπάθειες του κόσμου – όπως οι Εθελοντές – ήταν μια καλή κίνηση, απέφεραν κάποια χρήματα αλλά μέχρις εκεί. Ειδικά με την εικόνα που βγάζει η ομάδα στο γήπεδο, πώς να πεις στον άλλο να σου δώσει χρήματα για τους μισθούς των ποδοσφαιριστών; Ή μήπως το 10ευρο μας θα πληρώσει τα 700 χιλιάρικα του ΦΠΑ; Ή τα δυο εκατομμύρια των προσφυγών στη ΦΙΦΑ;
Η Ανόρθωσις κινδυνεύει πλέον σοβαρά από το ανυπέρβλητο οικονομικό της πρόβλημα και όχι από το μένει/φεύγει του Ζόρζε Κόστα ή την αμπαλοσύνη ή αδιαφορία του όποιου ποδοσφαιριστή. Ο Χρίστος Πουλλαΐδης έβαλε το χέρι στην τσέπη σε δύσκολες στιγμές, αλλά κι ο ίδιος δήλωσε πως δεν είναι τράπεζα. Μέχρι και παράγοντες μιλούν ανοιχτά πλέον για δεύτερες και τρίτες κατηγορίες αν δεν βρεθεί ρευστό…
