Κακά τα ψέματα, ο παλμός και η ψυχολογία του κόσμου είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Αυτό φάνηκε στην προσέλευση που υπήρχε τόσο στο ματς με την ΑΕΛ στο Τσίρειο αλλά ιδιαίτερα στην αναμέτρηση απέναντι στην Α.Ε.Κ. Παραδοσιακά, με τους προαναφερθέντες αντιπάλους γεμίζαμε τα ¾ και βάλε των διαθέσιμων θέσεων, φέτος όμως η μείωση ήταν αισθητή.
Λίγο η κρίση και πολύ η εικόνα της ομάδας έκαναν τον κόσμο να απέχει. Στις μέρες μας, χρειάζονται οικονομικές θυσίες για να πας στο γήπεδο. Όταν πας και πονάνε τα μάτια σου με το θέαμα και γεμίζεις με νεύρα, τότε αναπόφευκτα ο δρόμος της φυγής και της αποχής απλώνεται διάπλατα μπροστά σου. Όσο δε για τους πιστούς που δεν την αφήνουν μόνη ποτέ, κατεβαίνουν στο γήπεδο με την ευχή να μην πονέσουν τα ματάκια τους.
Έτσι λοιπόν, το μεγάλο ερωτηματικό για σήμερα εγείρεται για τη μάζα του κόσμου που θα ακολουθήσει την Ανόρθωση στο γήπεδο. Τα μηνύματα δεν είναι ενθαρρυντικά καθώς, πέρα της ψηλής τιμής του εισιτηρίου, του ακατάλληλου της ώρας υπάρχει και η γιορτή του Αποστόλου Ανδρέα. Ως γνωστόν, στην Κύπρο είτε λέγεσαι Ανδρέας/Άντρη, είτε έχεις Ανδρέα φίλο, αδελφό, συγγενή. Πολύ δε περισσότερο για τους έχοντες καταγωγή από την χερσόνησο της Καρπασίας.
