Για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική, οι ποδοσφαιριστές μένουν από δυνάμεις στο δεύτερο ημίχρονο, γεγονός που καταγράφεται στα αρνητικά των -κατά τα άλλα- άκρως επιτυχημένων εμφανίσεων. Στον αγώνα της πρεμιέρας, τα κενά διαστήματα εμφανίστηκαν με την συμπλήρωση 70-75 αγωνιστικών λεπτών, ενώ ψες, σε συνδυασμό με την τακτική οπισθοχώρηση, τα κενά έκαναν την παρουσία τους με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι το τρίτο γκολ της χθεσινοβραδινής αναμέτρησης ήρθε κόντρα στην ροή του αγώνα, σε ένα σημείο που ο Απόλλωνας πίεζε, με την ισοφάριση να φαντάζει ως πιο ορθολογικό σενάριο.
Πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα στην καλόπιστη κριτική, παρατηρήθηκε πρόβλημα (και) στην κατανομή δυνάμεων μιας και ουσιαστικά λίγο έλειψε να πληρώσουμε την ασφυκτική πίεση που εφαρμόστηκε το πρώτο ημίχρονο στα τρία τέταρτα του γηπέδου. Το «πρέσιγκ» που συχνά έφτανε ακόμα και στο ύψος της περιοχής του Μπρούνο Βάλε ήταν ιδιαίτερα αποδοτικό ωστόσο χρειάζονται και τα ανάλογα πνευμόνια ώστε να υπάρχει διάρκεια, γεγονός που τουλάχιστον αυτήν την εποχή δεν υπάρχει. Επαναλαμβάνουμε ότι τα παραπάνω γράφονται καλόπιστα, στα πλαίσια της άποψης ότι κριτική πρέπει να ασκείται και στις νίκες μιας και σε αυτές τα όποια αρνητικά καμουφλάρονται (προσωρινά).
