Συνεχίζουμε σήμερα με το δεύτερο μέρος του αφιερώματός μας για τους ποδοσφαιριστές που φόρεσαν τις φανέλες και των δύο ομάδων, Ανόρθωσης και Απόλλωνα, που αναμετρούνται απόψε στο Αντώνης Παπαδόπουλος. Όπως αναφέραμε και χθες, οι ποδοσφαιριστές που έκαναν την διαδρομή Λεμεσού-Λάρνακας έβαλαν το λιθαράκι τους στην κατάκτηση τροπαίων, ενώ αυτοί που έπραξαν το αντίθετο δεν είχαν να επιδείξουν κάτι ιδιαίτερο. Πατήστε εδώ για το πρώτο μέρος.
Ράντεκ Μιχάλσκι
Πολυθεσίτης ο Πολωνός μιας και μπορούσε να αγωνιστεί με την ίδια ευχέρεια τόσο ως αμυντικός μέσος όσο στο κέντρο της άμυνας. Κατηφόρισε στο νησί το 2001 και έμεινε μέχρι το καλοκαίρι του 2004 όπου απεχώρησε μιας και δεν ήταν στα πλάνα του Κετσπάγια. Με τα χρώματα της Ανόρθωσης πανηγύρισε δύο κύπελλα, το 2002 απέναντι στον Εθνικό και το 2003 απέναντι στην ΑΕΛ. Το καλοκαίρι του 2005 επέστρεψε στο νησί για λογαριασμό του Απόλλωνα και παρά το προχωρημένο της ηλικίας του αποτέλεσε ένα από τους ακρογωνιαίους λίθους του Απόλλωνα στην κατάκτηση του τίτλου το 2006.
Νίκος Κατσαβάκης
Ο εμβληματικός αρχηγός που πρωτοστάτησε στην επάνοδο στους τίτλους την περασμένη δεκαετία. Αγωνίστηκε για έξι συνεχόμενες χρονιές με τα γαλανόλευκα της Αμμοχώστου πανηγυρίζοντας δύο πρωταθλήματα και έχοντας συμμετοχή στο μαγικό ταξίδι των ομίλων του Champions League. Κάποιες διαφωνίες με τον τότε προπονητή Γκιγιέρμε Όγιος έφεραν τον Ελλαδίτη αμυντικό στην πόρτα της εξόδου με τον Απόλλωνα να ήταν ο επόμενος του σταθμός το 2010. Η πορεία του στην ομάδα της Λεμεσού δεν ήταν και η καλύτερη έτσι ένα χρόνο μετά αποχώρησε.
Μιχάλης Χριστοφή
Στα χρόνια της έντονης κόντρας Ανόρθωσης – Απόλλωνα αποτελούσε μια εμβληματική μορφή για τον Απόλλωνα και persona non-grata για τους φίλους της Ανόρθωσης. Ανάλωσε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του κάτω από τα δοκάρια των μπλε της Λεμεσού και το 1998 αποκτήθηκε από την ομάδα μας ως δεύτερος τερματοφύλακας. Παρέμεινε στην ομάδα μας για ένα χρόνο όπου ευτύχησε να πανηγυρίσει και ένα πρωτάθλημα δίχως να έχει όμως ουσιαστική συμμετοχή.
Νίκος Νικολάου
Ξεκίνησε την καριέρα του από τις ακαδημίες του Απόλλωνα ωστόσο ο αρχηγός των επιτυχιών, ο πιο ολοκληρωμένος Κύπριος ποδοσφαιριστής, έμελλε να γράψει το όνομα του με χρυσά γράμματα στην ιστορία της ποδοσφαιρικής Ανόρθωσης. Ήρθε στην ομάδα το καλοκαίρι του 2001 ως μεταγραφή από την συμπολίτισσα Νέα Σαλαμίνα και έμεινε για 8 χρόνια κατακτώντας τα πάντα, και πέραν από το νέκταρ των εγχώριων επιτυχιών κατάφερε να γευθεί και ευρωπαϊκές διακρίσεις, με μεγαλύτερη τη συμμετοχή του στους ομίλους του Champions League όπου πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις.
Βάσος Μελαναρκίτης
Πολυθεσίτης, διέπρεψε περισσότερο ως αμυντικός μέσος, μπορούσε να αγωνιστεί από άμυνα ως επίθεση. Προϊόν των ακαδημιών της ομάδας. Τα τρεξίματα του και η διαύγεια του ήταν δώρο θεού για το Μιτόσεβιτς. Από την Ανόρθωση απεχώρησε το 2001 για τον Ολυμπιακό του Τορναρίτη ωστόσο εκεί έμεινε μόλις κάτι μέρες πριν πάει στον Απόλλωνα του Λάμπρου Χριστοφή. Στον Απόλλωνα έμελλε να πάρει την κατιούσα, επέστρεψε στην Ανόρθωση το καλοκαίρι του 2003 ωστόσο δεν κατάφερε να «αναστηθεί».
Μιχάλης Κόκκινος
Ο βραχύσωμος Κύπριος πορτιέρο προτού παραχωρηθεί στην ΑΠΕΠ ήταν μέλος των ακαδημιών του Απόλλωνα. Στην ομάδα μας ήρθε το καλοκαίρι του 2002 και παρέμεινε μέχρι το 2006. Με τα χρώματα της Ανόρθωσης πανηγύρισε το κύπελλο του 2003 και το πρωτάθλημα του 2005.
Μιχάλης Σιημητράς
Μεγάλο ταλέντο και μέλος των χρυσών παιδιών του Ιορδάνοφ, προβιβάστηκε στην πρώτη ομάδα το 1995, ωστόσο είχε την ατυχία να βρίσκεται στην σκιά του Νίκου Παναγιώτου. Αναγκαστικά έψαξε την τύχη του αλλού. Το καλοκαίρι του 2002 μεταγράφηκε από την Αλκή στον Απόλλωνα. Στην ομάδα μας επέστρεψε τον Ιανουάριο του 2004 και έμεινε ένα χρόνο. Μαζί μας πανηγύρισε το πρωτάθλημα του 1995 και 1997.
Χρίστος Μαραγκός
Ο μετρ των επιστροφών έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στον Απόλλωνα ενώ τον Ιανουάριο του 2004 φορούσε για πρώτη φορά την φανέλα με τον Φοίνικα στο στήθος. Το καλοκαίρι του 2007 επέστρεψε στον Απόλλωνα και το καλοκαίρι του 2009 φορούσε και πάλι την φανέλα με το Φοίνικα στο στήθος.
Μλάντεν Ρουντόνια
Ο Σλοβένος ήταν η μεταγραφή μπαμ του Απόλλωνα το καλοκαίρι του 2004. Οι εμφανίσεις του με τα χρώματα του Απόλλωνα δικαιολογούσαν το όνομα του και έτσι τον Ιανουάριο του 2005 ο άλλοτε μουντιαλικός επιθετικός γινόταν κάτοικος Αντώνης Παπαδόπουλος με την προοπτική να αποτελέσει τον ιδανικό αντικαταστάτη του Νόρτιν Βοούτερ. Κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ, έτσι έξι μήνες αργότερα ο Σλοβένος αποδεσμεύθηκε από την ομάδα μας.
Ανδρέας Αβραάμ
Τον Ιανουάριο του 2007 βρέθηκε ένα βήμα μόλις πριν γίνει κάτοικος «Αντώνης Παπαδόπουλος», ωστόσο ο περιορισμός των μεταγραφών για την χειμερινή περίοδο ήταν τροχοπέδη. Τελικά κατέληξε στον Απόλλωνα και έμεινε εκεί για τριάμισι χρόνια προτού μεταγραφεί στην Ομόνοια. Στην ομάδα μας ήρθε τον Ιανουάριο που μας πέρασε. Στον Απόλλωνα πραγματοποίησε τις καλύτερες του εμφανίσεις, ενώ στην ομάδα μας ακόμη να μας δείξει το πλούσιο ταλέντο του. Υπάρχει το ελαφρυντικό όμως του ότι δεν αγωνίστηκε ακόμη στη φυσική του θέση, δηλαδή στο αριστερό επιθετικό άκρο. Κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στον Απόλλωνα, μαζί με τον Γκαστόν Σανγκόι ήταν οι δύο μεγαλύτερες πηγές κινδύνου για την εκάστοτε αντίπαλη ομάδα.
Σίνισα Ντοπρασίνοβιτς
Κατέβηκε για πρώτη φορά στην Κύπρο το 2001 για λογαριασμό του Απόλλωνα, με τις εμφανίσεις του να είναι πειστικές, ωστόσο στην πορεία το κλίμα στράβωσε έτσι ο Ντόπρα έψαξε άλλου την τύχη του. Επέστρεψε στην Κύπρο το 2003 για λογαριασμό του Διγενή Μόρφου και την φανέλα της Ανόρθωσης ευτύχησε να την φορέσει το καλοκαίρι του 2008. Με τα χρώματα της ομάδας μας ο πολιτογραφημένος πια Κύπριος έζησε μοναδικές στιγμές καθώς είχε την ευλογία να συμμετάσχει στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, πετυχαίνοντας μάλιστα και το δεύτερο μας τέρμα στη νίκη της Ανόρθωσης με 3-1 απέναντι στον Παναθηναϊκό στο ΓΣΠ.
Αλέξης Γαρπόζης
Μετά από καριέρα στο ελληνικό πρωτάθλημα με τα χρώματα του ΠΑΟΚ και της Ξάνθης ο Γαρμπόζης έβαλε φωτιά στην Λεμεσό καθώς το καλοκαίρι του 2007 επαναπατρίστηκε για λογαριασμό του Απόλλωνα και όχι της ΑΕΛ. Στους γαλάζιους της Λεμεσού έμεινε μέχρι τον Ιανουάριο του 2009 όπου και είχε τεθεί εκτός πλάνων. Ο Τιμούρ πίστεψε πως θα ήταν μια καλή επιλογή για να δώσει ανάσες στα κουρασμένα παλληκάρια του Champions League ωστόσο η παρουσία του στην ομάδα μας κάθε άλλα παρά θετική μπορεί να σημειωθεί. Ένα χρόνο αργότερα , ο Σλάβο Μούσλιν του έδωσε τα παπούτσια στο χέρι.
