Kαταρχάς, να ευχυθώ καλή αρχή στους συντελεστές της νέας αυτής ιστοσελίδας και εύχομαι να καταφέρει να προσφέρει την διαδυκτιακή ενημέρωση και ψυχαγωγία που θέλει ο κάθε Ανορθωσιάτης. Η στήλη θα ασχολείται (κυρίως) με το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι της κάθε αγωνιστικής, αναλύοντας το παιχνίδι εις βάθος και εκφράζοντας ταυτόχρονα κάποιες απόψεις για την αγωνιστική συμπεριφορά παικτών και τεχνικού επιτελείου. Λόγω του ότι η στήλη επιθυμεί να έχει μία πιο «ζωντανή» και περιγραφική προσέγγιση του αγώνα, ζητώ από τώρα την κατανόηση σας για την χρήση:
- της κυπριακής διαλέκτου
- αργκό εκφράσεων
- αγγλικών
Ξεκινούμε λοιπόν.
Στο χθεσινό παιχνίδι με το Παραλίμνι, την παράσταση έκλεψε (ως συνήθως) ο τράττος (ναι, με μιτσιά), ο οποίος επέλεξε να κάμει show αντί διαιτησία. Ανοχή στις γελοιότητες των ποδοσφαιριστών του Παραλιμνιού και άδικα σφυρίγματα με αποκορύφωμα την λανθασμένη αποβολή του Μπαράκ. Όπως υποσχέθηκα θα ασχοληθώ με τα αγωνιστικά, αλλά καλύτερα οι αρμόδιοι να έχουν το νου τους διότι αρχίσαμε νωρίς τα παράξενα και το έργο αναμένεται πιο «φοητσιάρικο» φέτος…
Το σύστημα
Κλασσικό 4-2-1-2-1, με τους Άντιτς, Ζορζ, Κόλιν και Μπόα να έχουν τον Αλέξα μπροστά τους, σε ρόλο anchorman (με πιο ανασταλτικά καθήκοντα). Ο Λαμπάν στον ρόλο του box-to-box midfielder, δίπλα στον Αλέξα, με περισσότερο «μοίρασμα», ενώ ο Σπαντάσιο στο κλασσικό «δέκα» με πατήματα στην περιοχή. Στα δύο άκρα Ρεζεκ και Κάλβο, με αιχμή του δόρατος τον Οκκά. Η ανάπτυξη της ομάδας σε όλοκληρο το 90λεπτο ηταν μοιρασμένη, χωρίς συγκεκριμένο βάρος απο αριστερά, δεξιά ή τον άξονα, σε αντίθεση με πέρσι που είχαμε το βάρος συνήθως στην… «Λαβόρδε» μεριά. Παρόμοιος αριθμός προωθήσεων απο Μπόα και Άντιτς, ενώ συνήθως αναπτυσσόμασταν με την γρήγορη διαγώνια του Λαμπάν στα άκρα ή την κάθετη στους Οκκά ή Σπαντάτσιο.
Που πήγε λάθος..
Εκτός του τράττου? Στις λανθασμένες μεταβιβάσεις και στην αναποτελεσματικότητα. Πολλές επιθετικές πρωτοβουλίες δεν έφτασαν σε δημιουργία φάσεων διότι δεν υπήρχε σωστή συνεννόηση. Ουκ ολίγες φορές αλλού πήγαινε ο παίκτης και αλλού η μπάλα, όχι λόγω ατσαλοσύνης αλλα ασυνεννοησίας. Τζείνο που λαλούμε «σορρυ.. ενόμιζα επήαιννες». Δυστυχώς Ρόνι μου, τούτα εν οκ για το φούτσαλ που παίζω εγώ, όι για την Ανόρθωση. Επίσης, μερικές ευκαιρίες βρέθηκαν και θα μπορούσαμε να παίρναμε το παιχνίδι στο 2-0 και να αλλάζαν τα δεδομένα αλλά δεν το πράξαμε. Κάλλιστα θα μπορούσε να έρθει και το 2-1 αφού βρήκαμε τουλάχιστον 4 ευκαρίες μετα το 1-1 με Οκκά, Κάλβο, Αλέξα (δοκάρι) και Ζορζ-Αλέξα, ενώ είχαμε 2 καλά σουτ με Σπαντάτσιο (φάουλ) και Οχαγιόν. Αστοχία να το πεις, ατυχία να το πεις…
Ποιοι υστέρησαν
Ίσως να μην υστέρησαν, αλλά αν ήταν πιο συγκεντρωμένοι οι 4 στην άμυνα μπορεί να μην παραβιαζόταν η εστία μας. Η φάση του γκολ ήταν χαρακτηριστική της έλλειψης συγκέντρωσης. Σημειώνεται ότι στις επιθετικές βοήθειες ο Μπόα ήταν καλός ενώ ο Άντιτς μέτριος. Στο κέντρο οι Αλέξα και Λαμπάν ήταν καλοί στα ανασταλτικά, αφού η Ένωση δύσκολα κρατούσε μπάλα στο κέντρο, αλλά στο δημιουργικό κομμάτι κυριώς ο Άλεξα έκανε λάθοι στις μεταβιβάσεις.
Περισσότερο υστέρησαν οι Σπαντάτσιο και Ρέζεκ. Ο πρώτος, παρά την φιλότιμη προσπάθεια, δεν τελείωνε τις προσπάθειες του, ενώ στην τροφοδότηση των ακραίων και του Οκκά έμεινε σε μέτρια επίπεδα. Ο Ρέζεκ ήταν μάλλον κακός και οι λόγοι είναι κατα την άποψη μου δύο. Πρώτον, δεν έχει την ικανότητα να ντριμπλάρει και να δημιουργήσει ρήγματα είτε για να σκοράρει είτε για να σεντράρει. Το ακριβώς αντίθετο των Λαβόρδε και Κάλβο. Το δεύτερο είναι ότι ο προπονητής τον βάζει εκεί που φαίνεται περισσότερο απο οπουδήποτε αυτή η αδυναμία. Καλά ρε Ρόνι μου, αφού ξέρει να ξεπετάγεται πίσω απο τον αμυντικό, έχει καλή κεφαλιά και τρέχει ασταμάτητα τζιαι έδειξε σου ότι ξέρει να τελειώνει φάσεις, τί τον βάλλεις στα εξτρέμ…
Ο Οκκάς παρά το ότι προσπάθησε και σε μια φάση παρολίγο να γίνει ο λυτρωτής, έμεινε σε μέτρια επίπεδα. Ούλλοι ξέρουμε οτι «αρχισκόρερ» δεν ήταν ούτε θα γίνει ποτέ. Βάλλει τα δύσκολα τζιαι χάννει τα εύκολα. Γιατί δεν παίζει στο άκρο που μπορεί 1 ή 2 φόρες ανά αγώνα να κάνει κάτι «από τα παλιά του» και να σκοράρουμε, έτσι ώστε να πάρουμε και το κάτι παραπάνω που τον Ρέζεκ? Τρανό παράδειγμα η φάση προς το τέλος του αγώνα που απο το άκρο της περιοχής «έσβησεν» θκυό Ενωσίτες τζιαι παρολλίο να τους το σύρει…
Από τις άλλαγες νομίζω είδαμε ακόμα μια φορά οτι ο Ζούλα μπορεί να βοηθήσει απο κάθουλου μέχρι ελάχιστο, ενώ ο Οχαγιόν εκείνα τα 6-7 λεπτά ήταν θετικός. Ο Μπαράκ, ασσέν κάλα ο ψεύτης ο τράττος.
Πώς θα βελτιωθούμε
3 πράγματα αρκετά απλα.
- Δουλειά στα στημένα και στην ομοιογένεια μεταξύ αμυντικών και με τον Βαλβέρδε. Οταν υπάρχει συγκέντρωση και συννεννόηση θα έρθουν τα “clean sheets”, διότι η ποιότητα υπάρχει σίγουρα. Ούτε Ζανίσιο έχει η 11αδα πλέον, ούτε Τόμασιτς, ούτε Κόζατσικ. Και με αυτούς η άμυνα πέρσι ήταν αρκετά solid, μόνο και μόνο λόγω μιας ομοιογένειας που δημιουργήθηκε…
- Επιστροφή παικτών. Όταν επιστρέψουν και είναι αγωνιστικά έτοιμοι οι Γιτζχάκι, Λαβόρδε και ίσως και Ρονκάτο θα μας βοηθήσει εξαιρετικά στην δημιουργία φάσεων. Κακα τα ψέματα ο Γιτζχάκι μάλλον θα μπορεί να κανει παραπάνω πράγματα απο τον Οκκά στην κορυφή και ο Λαβόρδε στο άκρο, σίγουρα παραπάνω που τον Ρέζεκ. Επίσης οι βοήθειες απο τον πάγκο θα είναι ποιοτικότερες απο τώρα (βλέπε Ζούλα).
- Αυτοματισμοί. Ναι, είμαστε καινούργια ομάδα αλλά πρεπει να αρχίσουμε να κάνουμε κάποια πράγματα μηχανικά όταν εδραιωθεί μια σχετικά σταθερή 11αδα. Τα τρίγωνα Σπαντάτσιο-Λαβόρδε-Μπόα, αλλά και Σπαντάτσιο-Καλβο- Άντιτς/Ίλιτς πρέπει να αρχίσουν να κάνουν κάποια πράγματα με «κλειστά μμάθκια». Σωστή εναλλαγή θέσεων στην επίθεση, και overlaps, πρέπει να δουλεύουν και να βγάζουν ελεύθερο παίκτη τουλάχιστον 2 στις 3, όχι 1 στις 5.. Το ίδιο και τα τρίγωνα των εξτρέμ-Σπαντάτσιο με τον προωθημένο απο τον άξωνα, όποιος και αν είναι ο προωθημένος. Αυτά δουλεύονται στην προπόνηση και πρέπει ο προπονητής να τους δώσει τις κατάλληλες οδηγίες.
