Με τέτοια αμυντική συμπεριφορά, δεν πας Ευρώπη αλλά πας Πλάτρες και ψάχνεις να κλείσεις φιλικά με τον Άγιο Αθανάσιο.
Όσο σκληρό κι αν ακούγεται, αυτή είναι η στυγνή αλήθεια. Οι ποδοσφαιριστές της Ανόρθωσης στο ματς της χρονιάς, δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες του κόσμου αλλά ούτε και στις απαιτήσεις του παιχνιδιού.
Σίγουρα υπήρχαν οι απουσίες που επηρέασαν στην τακτική, αλλά δεν έπρεπε να επηρεάσουν στο πάθος και τη διάθεση. Στο πρώτο γκολ, ανοίχθηκε όλος ο διάδρομος στον Φοφανά για να σουτάρει. Στο δεύτερο γκολ, όσες φορές και να το δούμε, η αδράνεια και η κωλυσιεργία είναι πρωτοφανής. Με τα γκολ αυτά, να τείνει να τα πατεντάρει η άμυνα μας. Σε καμία περίπτωση του παιχνιδιού, οι ποδοσφαιριστές μας δεν έβγαιναν πρώτοι πάνω στην μπάλα, δεν είχαν το απαιτούμενο πάθος ενώ ήταν και επιρρεπείς στα λάθη.
