Ήταν 15 Νοεμβρίου 1983, που ο κατοχικός ηγέτης Ραούφ Ντεκτάς με τις ευλογίες της Άγκυρας προχωρούσε σε μια ακόμη παράνομη και αποσχιστική ενέργεια, την ανακήρυξη της μισής μας πατρίδας σε κράτος υπό την επωνυμία Τούρκικη Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου. Τα χρόνια πέρασαν σήμερα συμπληρώνονται 31 χρόνια από τότε ενώ διανύουμε το 41ο έτος από την παράνομη κατοχή της μισής πατρίδας από την Τουρκία.
Όσα καταδικαστικά ψηφίσματα κι αν εκδόθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη, όσες προτροπές κι αν έγιναν από τα μέλη της διεθνούς κοινότητας, τα κουρελόπανα της ντροπής εξακολουθούν να ανεμίζουν από τον Πενταδάκτυλο μέχρι την Κερύνεια μας. Η κατεχόμενη Αμμόχωστος παραμένει ερειπωμένη, όμηρος στα χέρια του κατακτητή. Η αιμοδιψούσα τουρκική μπότα, μαγαρίζει ακόμα τις εκκλησιές και τα μοναστήρια μας. Παράλληλα η τούρκικη επεκτατική πολιτική συνεχίζεται με τις προκλήσεις να είναι συνεχόμενες.
Η Ανόρθωσις, ήταν και παραμένει φάρος επιστροφής. Καθοδηγητής σε όλους τους αγώνες του έθνους, από τους Βαλκανικούς, στον Αγώνα ενάντια στην Αγγλοκρατία, και σήμερα στην προσφυγιά και τον ξεριζωμό. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα μορφώματα κι αν ανακηρύξουν, η Αμμόχωστος βρίσκεται μέσα μας. Την κουβαλούμε μαζί μας καθημερινά και την ζωντανεύουμε κάθε φορά που η Ανόρθωσις μπαίνει στα γήπεδα, να αγωνιστεί και να τιμήσει τα χρώματά της.
Σήμερα δεν ξεχνώ. Δεν ξεχνώ την εισβολή, την κατοχή, την προσφυγιά. Δεν ξεχνώ να αγωνίζομαι!
