Για να προλάβω τυχόν αρνητικά σχόλια καταγράφω το γεγονός ότι για την μέχρι τώρα πορεία του Αποελ τους βγάζω το καπέλο. Η Ααλμποργκ Δανίας δεν ήταν η καλύτερη κλήρωση αλλά η χειρότερη από αυτές που προ-κληρώθηκαν. Το γεγονός και μόνο ότι πέρασαν με 4αρα δείχνει το πάθος αυτής της ομάδας προς την επιτυχία.
Πέραν τούτου όμως η επιτυχία αυτή δεν ήρθε με αλεξίπτωτο αλλά αφότου εκμεταλλεύτηκαν πλήρως και στο έπακρο τις δοθείσες συγκυρίες τις οποίες και εμείς ως ομάδα είχαμε αλλά για πολλούς και διάφορους λόγους δεν καταφέραμε ποτέ να τις αξιοποιήσουμε. Όπως για παράδειγμα τους αποκλεισμούς από τα Ευρωπαϊκά κύπελλα με ομάδες τύπου Πέτροβατς, Ραποτνίσκι, Ντίλα Γκόρι και Γκέφλε. Ομάδες που θα έπρεπε να τις περνούσαμε στο ρελαντί, μας απόκλεισαν με φυσικό επακόλουθο να διαγραφούν οι βαθμοί που μάζεψε η ομάδα μοντέλο του Τιμούρ Κετσπάγια και τώρα… φτού κι απ΄την αρχή.
Από την άλλη όμως αυτό που πρέπει να λάβει πολύ σοβαρά υπόψη η διοίκηση Χρίστου Πουλλαδη είναι το γεγονός ότι η ομάδα του Αποελ δεν αφήνει τίποτε στην τύχη. Όλα περνάνε από το χέρι της. Τα παραδείγματα πολλά και καθημερινά. Για διαιτησίες είναι ανώφελο να αναφερθώ. Τους έμαθαν και στο εξωτερικό. Για την προστασία από την ΚΟΠ και την δικαστική, μια έρευνα στο διαδίκτυο μπορεί να πείσει ακόμη και τον πιο ένθερμο υποστηρικτή τους.
Ένα σημαντικό κεφάλαιο είναι τα ΜΜΕ. Τις προάλλες εδώ γράφτηκε ένα θέμα που είχε να κάνει με την επιλεκτική προστασία προς τις άλλες ομάδες από τα ΜΜΕ και τον «πόλεμο» σε βάρος της Ανόρθωσης. Πράγμα για το οποίο ευθύνεται κατά 100 % η διοίκηση. Πχ, όταν από τις 7 μεταγραφές οι 5 διαρρέουν σε συγκεκριμένη ιστοσελίδα τότε να περιμένεις και την αντίδραση. Για να δηλώσουν παρών τα υπόλοιπα ΜΜΕ, για να σε αναγκάσουν να τους δώσεις σημασία θα σου ασκήσουν κριτική, κάτι που δεν συμβαίνει σχεδόν σε καμιά άλλη μεγάλη ομάδα. Επιβεβαίωση το γεγονός ότι οι 2 μεγάλες ομάδες της Λευκωσίας προσέλαβαν 3 τεχνικούς διευθυντές το καλοκαίρι και σήμερα συνεχίζει ο ένας – και εκείνος γλάστρα – μιας και ο Νασιμέντο του Αποελ παραιτήθηκε. Από πού, ούτε και ο ίδιος δεν ξέρει. Φανταστείτε όμως τι θα γινόταν αν συνέβαινε αυτό στην Ανόρθωση η οποία ειρήσθω εν παρόδω είναι η μόνη ομάδα στην οποία λειτουργεί απόλυτα ο θεσμός του Τεχνικού διευθυντή.
Οι σχέσεις με τις άλλες ομάδες. Με το σταυρό στο χέρι, πορεία πρωταθλητισμού δεν κάνεις. Και αυτό αν το γνώριζε η προηγούμενη διοίκηση – παρότι το διακύρηττε – εκείνος ο τίτλος του 2012 δεν χανόταν με τίποτε. Όμως «δεν είχαν γνώση οι φύλακες». Αποδείχθηκε ότι είχαν παντελώς άγνοια περί του ποδοσφαίρου. Όπως για παράδειγμα η σημερινή ανακοίνωση της Δόξας δεν είναι τυχαία, πώς να ήταν άλλωστε αφού στα σκαριά υπάρχει έτοιμο νταλαβέρι; Μπορεί ο πρόεδρος της Δόξας να παρέδωσε την άδεια μάνατζερ, αλλά το γραφείο ως γνωστό το διαχειρίζεται ο γιος του, γεγονός που του παρέχει την πλήρη κάλυψη. Για να μην αερολογώ η προδιαγραφόμενη μεταγραφή του Φυτανίδη, θα γίνει μέσω του γραφείο του υιού του «Καραβίδα»
Αυτά είναι 2 μικρά μικρά παραδείγματα για το πόσο καλοστημένη είναι μια ομάδα με συνεχόμενες επιτυχίες. Αυτό είναι επακόλουθο της δικής μας ανικανότητας να διαχειριστούμε εκείνη του σπουδαία επιτυχία του 2008. Αφού διορθώσαμε το πρόβλημα με τις ανεκδιήγητες μεταγραφές μέσω του Τεχνικού Διευθυντή πρέπει να προχωρήσουμε και στο επόμενο βήμα. Να δυναμώσουμε ως ομάδα παρασκηνιακά τόσο στον χώρο του ποδοσφαίρου όσο και στο χώρο πέριξ αυτού. Είναι καθήκον αυτής της διοίκησης να επαναφέρει την Ανόρθωση στο προσκήνιο. Το οφείλει στον κόσμο της που κατά τον γράφων και πολύ υπέμενε.
Ο Αχαιός
