Του Δημήτρη Σούγλη
Η σημερινή αγωνιστική εικόνα της ομάδας μας δεν τιμά και δεν αρέσει σε κανένα.
Δεν είναι σίγουρα η Ανόρθωση που ξέρουμε ούτε η Ανόρθωση που θέλουμε. Ούτε αξίζει στην ομάδα μας τέτοια εικόνα. Όταν είσαι στην κορυφή όλοι σε υπολογίζουν και σε αγαπούν. Όταν πάρεις την κατρακύλα, γίνεσαι περίγελο, αρχίζεις να χάνεις την αξιοπρέπεια και αξιοπιστία σου και ο κάθε “καλοθελητής” ή “κακοθελητής” σε χλευάζει κιόλας και κάνει “αστεία” σε βάρος σου. Κάποιες περιγραφές αγώνων από ΜΜΕ, όπως ο πρόσφατος με την Ομόνοια, ήταν για να τους πάρεις με τις πέτρες! Στην “περιγραφή” του αγώνα, άκουγα από κάποιους (όχι όλους), σχόλια πολύ προσβλητικά και κακεντρεχή για την Ανόρθωση. Ο κάθε “πικραμένος” βγάζει την χολή του πάνω στην Ανόρθωση.
Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις. Οι αποφάσεις είναι ανθρώπινες και οι λύσεις δίνονται από τους εκάστοτε διοικούντες του σωματείου. Ως ανθρώπινες, οι λύσεις αποδεικνύονται συχνά λανθασμένες. Εκεί είναι που πρέπει να λειτουργεί η λογική και η σοφία, ώστε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας για να μην τα επαναλάβουμε. Αν συνεχίσουμε να τα επαναλαμβάνουμε, τότε απλά σημαίνει πως κρινόμαστε “ακατάλληλοι“, γι ´ αυτό αν είμαστε ορθοί, δίνουμε την ευκαιρία σε άλλους. Κάνουμε τον απολογισμό μας, ζητάμε βοήθεια, ακούμε γνώμες και το σωματείο συνεχίζει. Βασική έγνοια μας πάντα, το συμφέρον της ομάδας και τίποτα προσωπικό. Διαφορετικά τότε καταντάμε και επικίνδυνοι για το σωματείο.
Την μια φταίει ο Προπονητής, την άλλη το Συμβούλιο, την άλλη οι παίκτες και την άλλη οι διαιτητές. Την άλλη η ΚΟΠ, την άλλη οι οπαδοί, την άλλη ο “χατζηπετρής” και πάει λέγοντας…
Η ουσία μία. Συνεχόμενες ήττες, κακή αγωνιστική εικόνα και κατάσταση, και η Ανόρθωση να παρασύρεται σε πρωτοφανή χάλια που μας γεμίζουν θυμό, απογοήτευση και στεναχώρια.
Το πρόβλημα μας ΔΕΝ είναι μόνο οικονομικό! Ναι, πολλά αρχίζουν από το οικονομικό αλλά αλοίμονο αν φτάσαμε στο σημείο, λες και είναι παιγνίδι που βάζεις μέσα κέρματα, η ομάδα να παίζει και να αποδίδει αν τα λεφτά ξεχυλίζουν από τα ταμεία του σωματείου.
Απλά δεν παίζουμε. Δεν βλέπουμε την ομάδα να αγωνίζεται όσο και όπως θα έπρεπε.
Και για να μην επαναλάβουμε το άλλο μεγάλο μας λάθος να γινόμαστε όλοι προπονητές, ποδοσφαιριστές, προέδροι και “ειδικοί”, κλείνω με το τελευταίο: Πρόεδρε και άπαντες που κρατάτε τα ηνία της ομάδας, κόψτε και ράψτε! Αν δεν μπορείτε και αν δεν τα καταφέρετε, “άλλος πάνω”. Όπου νάναι η χρονιά τελειώνει και έχουμε πολλές αξιώσεις. Μην περιμένετε να σας πάρουν και σας με τις πέτρες…
