Σε αυτές τις στιγμές ελάχιστα μπορείς να πεις. Εγώ δεν το βλέπω σαν αποτυχία αλλά σαν μία ευκαιρία που χάθηκε, και επί της ουσίας δεν τη δικαιούμασταν κιόλας. Εύκολα μπορώ να κατηγορήσω κάποιον. Ειδικά αυτό με τον προγραμματισμό είναι αρκετά υποκειμενικό.
Η Ανόρθωσις έχει αποδείξει φέτος ότι μπορεί να χάσει βαθμούς με κάθε πιθανό τρόπο. Και αν υπήρχε μια αμφιβολία περί τούτου, την Κυριακή… έσβησε.
Πίστευα την Κυριακή μια νίκη ίσως άλλαζε κάποια πράγματα. Δεν ήρθε. Από την ήττα καλή είναι και η ισοπαλία, και δεν πίστεψα ποτέ στην ζωή μου ότι θα το έλεγα αυτό. Και όσο συνεχίζεται το άγχος και η πίεση, συνεχίζει να κάνει τη ζωή στον πλανήτη Ανόρθωση δύσκολη. Το χειρότερο που βλέπουμε είναι πως η ομάδα έχει σοβαρό αγωνιστικό πρόβλημα. Δεν υπάρχει φρεσκάδα, δεν υπάρχει πλάνο, δεν υπάρχει τρόπος να κυκλοφορήσει την μπάλα και να σταματήσουν τα ΤΡΑΓΙΚΑ αμυντικά λάθη . Γενικά η ομάδα δεν πείθει και η διακοπή δεν έδειξε να βοηθάει καθόλου.
Κάθε βδομάδα τα βάζω με τους παίκτες, με τον προπονητή και με όλους όσους συγκροτούν τον ποδοσφαιρικό τμήμα. Φαίνεται εκ του αποτελέσματος όμως ότι το πρόβλημα πάει πολύ πιο βαθιά. Κάποιος όμως επιτέλους πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Δεν γίνεται να συνεχιστεί αυτό το πράγμα όλη τη σεζόν! Απλά δεν γίνεται. Ας βρεθεί ένας άνθρωπος να τραβήξει τα αυτιά όσων παίζουν με την νοημοσύνη του κόσμου.
Έξι χρόνια κοροϊδίας και το έργο συνεχίζεται..
