Τερματοφύλακας. Μία θέση που τα τελευταία πέντε χρόνια, στοίχησε αρκετά στην Ανόρθωση στις ντροπιαστικές Ευρωπαϊκές «πορείες» που έκανε. Από τη χρονιά που ο Μπεκιάι έφυγε από την ομάδα, είναι ίσως η θέση που πόνεσε περισσότερο από όλες. Αποκλεισμοί και αποκλεισμοί χρεώθηκαν στους τερματοφύλακες μας, ο κόσμος έβλεπε όμως το δένδρο και όχι το δάσος.
Διοικήσεις «γλύτωναν» λόγω των εμφανίσεων των τερματοφυλάκων. Τα δικά τους εγκληματικά λάθη έρχονταν σε δεύτερη μοίρα, καθώς ο αποδιοπομπαίος τράγος ήταν πάντα εκείνος με τα γάντια στα χέρια. Πότε ο Σούπιτς, πότε ο Μπλάζιτς, πότε ο Κόζατσικ, πότε ο Ιβάνκοφ.
Δυστυχώς για κάποιους, οι εποχές της ευθύνης στους τερματοφύλακες έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Σε κάποια άλλη εποχή, για τον αποκλεισμό από την Γκέφλε θα ευθυνόταν ο Μάστρου, και κάποιοι θα έσωζαν το τομάρι τους. Πέρασαν όμως αυτές οι εποχές.
Τα εγκληματικά λάθη της διοίκησης Κάκου δεν μπορούσαν να σκεπαστούν πλέον κάτω από χαλί. Μία λάθος έξοδος και ένα χαμένο τέρμα, δεν είναι οι λόγοι που είμαστε εδώ σήμερα. Ο κόσμος επιτέλους ξύπνησε και το κατάλαβε. Δυστυχώς για εσάς, όπως λέει και ο τίτλος του άρθρου, σας τελείωσαν οι Σούπιτς, οι Μπλάζιτς και οι Ιβάνκοφ…
