Ότι έγινε, έγινε σήμερα στο ΓΣΠ και δεν αλλάζει. Το κύπελλο αποτελεί πια παρελθόν, με τον τυπικής διαδικασίας επαναληπτικό να απομένει για να αποχαιρετίσουμε το θεσμό. Δίχως να υποτιμούμε την όποια αξία του, ας μη ξεχνάμε ότι βασικός – και μοναδικός μας πλέον – στόχος, είναι το πρωτάθλημα.
Δεν χωρεί αμφιβολία, ότι προσεγγίσαμε με λανθασμένη νοοτροπία ένα ματς κυπέλλου, με την πρόκριση να κρίνεται σε δυο παιχνίδια. Είναι παραδεχτό ότι δεν είναι η πρώτη φορά που την παθαίνουμε με την παρούσα σύνθεση της ομάδας σε νοκ-άουτ παιχνίδια και μάλιστα με πανομοιότυπο τρόπο. Ωστόσο, αυτά θα πρέπει να γίνουν όχι τροφή για κατηγορίες και λαϊκά δικαστήρια, αλλά για σκέψη και προβληματισμό ως προς τη νοοτροπία με την οποία αντιμετωπίζονται τέτοιου είδους αγώνες. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη άλλωστε, παύει να είναι σύμπτωση.
Την ίδια ώρα, στο πρωτάθλημα δεν αλλάζει κάτι με την ομάδα μας να έχει το πλεονέκτημα καθώς, όχι μόνο βρίσκεται στο +3, αλλά φιλοξενεί τον συνδιεκδικητή της στο “Αντώνης Παπαδόπουλος”, επί του οποίου μετρά ήδη μια νίκη. Χρειάζεται σωστή διαχείριση τόσο της αποτυχίας, όσο και της αγωνιστικής κατάστασης της ομάδας.
Ενδεχομένως να υπάρχει μια αγωνιστική κάμψη, μια κοιλιά στην απόδοση. Ίσως επηρέασαν οι μεταγραφές και η αποδιοργάνωση που έφεραν. Μπορεί να πήραμε ψηλά τον αμανέ του “πρώτου φαβορί”. Παίζει ρόλο και η κόπωση στην άμυνα, η λειψανδρία στο κέντρο, η αφλογιστία στην επίθεση. Προσθέστε και την έλλειψη εναλλακτικού σχεδίου σε κάποια παιχνίδια. Όλα αυτά, πράγματα τα οποία θα αναλύσει η τεχνική ηγεσία, θα προβληματίσουν τους ποδοσφαιριστές, θα απασχολήσουν τους διοικούντες. Ευτυχώς, ο χρόνος δεν πιέζει.
Από την άλλη, ο χρόνος είναι δίκοπο μαχαίρι. Εάν χρησιμοποιήσουμε τη διακοπή για εσωστρέφεια, γκρίνια και μοιρολατρία, αναμφίβολα θα έχουμε καταστροφικά αποτελέσματα. Το δίχως άλλο, στο επόμενο ματς που θα ξεκινήσει στραβά, θα αιωρούνται οι φωνές και τα μουρμουρητά μας σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από τους ποδοσφαιριστές και τον προπονητή.
Αυτό που απαιτείται, είναι ο χρόνος της διακοπής να λειτουργήσει ευεργετικά. Να “απαλύνει” την πίκρα όχι τόσο του αποκλεισμού, όσο του αποτελέσματος. Να αφήσει τους παίχτες να πάρουν ανάσες και να ξεκουραστούν σωματικά, αλλά προπάντων πνευματικά. Τέλος, να δώσει σε ολόκληρη την ομάδα την ευχέρεια να βρει πρώτα το πρόβλημα που οδήγησε στα τελευταία ανεπιτυχή αποτελέσματα και πιο σημαντικό, τις λύσεις και τις απαντήσεις που χρειάζονται, ώστε να συνεχίσει νηφάλια και ανανεωμένη στη δύσκολη μάχη για τον τίτλο. Μάχη, που ούτε κρίθηκε, ούτε καν η πλάστιγγα της δεν έγειρε προς εμάς. Ένα απλό προβάδισμα έχουμε, το οποίο πρέπει να αξιοποιήσουμε.
Ψυχραιμία λοιπόν, στήριξη στα δύσκολα και… ξεκούραση για λίγες μέρες.
