Δηλώσεις σε μέσο της πατρίδας του έκανε ο Λούκας Σόσιν, με τον Πολωνό φορ σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη να κάνει αναδρομή στην καριέρα του.
Δεν μπορούσε να λείψει φυσικά η Ανόρθωση, όπου με την ομάδα μας εκπλήρωσε το δεύτερο όνειρο του που είχε ως ποδοσφαιριστής, να αγωνιστεί στο Champions League.
Αναλυτικά πιο κάτω τα αποσπάσματα που ανάφερε και αφορούν την ομάδα μας.
-Για το γεγονός πως έμεινε για χρόνια στην Κύπρο;
«Εάν κάποιος λέει ότι αυτό το πρωτάθλημα είναι εύκολο, δεν θα τα παρατήσω μέχρι να αποδείξω ότι είναι αλλιώς. Αλλά για να μην είμαι γραφικός, γνωρίζω ότι έχασα τα καλύτερά μου χρόνια σκοράροντας στην Κύπρο. Κανείς δεν με παρακολούθησε, δεν ενδιαφερόταν για εμένα. Και όμως εκπλήρωσα τα δύο όνειρά μου. Έπαιξα στο Champions League και έκανα το ντεμπούτο μου στην Εθνική ομάδα».
-Γιατί πήγες από ένα κυπριακό σωματείο σε ένα άλλο αντί να ψάξεις για την τύχη σου σε ένα ισχυρότερο πρωτάθλημα;
«Θα μπορούσα να παίξω στη Γερμανία, τη Ρωσία, την Αγγλία ή την Ολλανδία. Θα μπορούσα να αποφασίσω ελεύθερα. Αλλά εδώ είχα σταθερότητα. Καμία προσφορά, ούτε οικονομικά ούτε ποδοσφαιρικά, ήταν πιο ενδιαφέρουσα από ό, τι είχα εγγυημένο εδώ. Στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου είχα την προοπτική να παίζω μόνο μέχρι την ηλικία των τριάντα πέντε, και έπειτα έπρεπε να λειτουργήσω ανάλογα».
-Το 2008 κερδίσατε το πρωτάθλημα και παίξατε στο Champions League.
«Ήταν το δεύτερο μου όνειρο και εκπληρώθηκε. Το λυπηρό ήταν το γεγονός ότι ήταν τόσο αργά. Την σεζόν 2008/09 δεν έπαιζα τόσο καλά. Το πιο αξιοσημείωτο ήταν η συνάντηση με την Πάφο, όπου είχαμε πολλές ευκαιρίες. Πιθανώς πάνω από είκοσι. Στο 92ο λεπτό πήραμε πέναλτι. Πήγα να εκτελέσω και σούταρα στον “δεύτερο όροφο”. Ο Τιμούρ Κετσπάγια άλλαξε τις απόψεις του μετά από αυτόν τον αγώνα. Τα πάντα όμως είναι πολύπλοκα. Ήταν μια περίοδος στη ζωή μου όταν η μητέρα μου πέθανε και ήταν πολύ δύσκολο για μένα.
-Επηρεάστηκες;
«Δεν μπορούσα να μαζέψω τα κομμάτια μου».
Δεν μπορούσες να το εξηγήσεις αυτό στον Κετσπάγια;
«Τώρα, όταν τον συναντώ είναι διαφορετικά, αλλά ως προπονητής ήταν ένας άντρας με τον οποίο δεν συζητούσες πολλά στα αποδυτήρια. Έκανε πολύ καλή δουλειά στην Ανόρθωση. Ο ίδιος οδήγησε την ομάδα στο Champions League, κάνοντάς μια καλή καριέρα ως προπονητής. Ωστόσο, δεν συνεργαστήκαμε πολύ καλά. Μετά από ένα φάουλ σ’ έναν αγώνα διαφώνησα μαζί του στην προπόνηση, αυτό ήταν ακριβώς πριν από τον αγώνα ενάντια Werder στο Champions League, μου έδειξε ποιος είναι υπεύθυνος εδώ, αφήνοντας με στον πάγκο. Ήμουν θυμωμένος, αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Στο Champions League έπαιξα πολύ λίγο. Στις τρεις πρώτες συναντήσεις, εξήντα λεπτά και δύο φορές σαράντα πέντε, και αυτό δεν ήταν αρκετό. Όσο περισσότερο το σκέφτομαι όμως, τόσο περισσότερο καταλήγω στο συμπέρασμα ότι εκπλήρωσα το όνειρό μου, και ακόμη και να ακούσω τον ύμνο του Champions League και είχα αρκετά λεπτά απέναντι στις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη, είναι μεγάλη τιμή. Είχα διασκεδάσει, είχα την ευχαρίστηση να παίζω ενάντια στον Adriano, ο οποίος ήταν τρεις φορές πιο σκληρός από τον τοίχο, τον Ιμπραϊμοβιτς και στην Ίντερ τότε ήταν ο Μουρίνιο».
