Αν και βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα, νιώθω δικαιωμένος. Μπορείς να με πεις κομπλεξικό, εγωκεντρικό, αλλά από την πρώτη μέρα που ανέλαβε ο πρόεδρος και προσλαμβάνοντας τον Λίουεν σαν τεχνικό διευθυντή, πίστεψα και πιστεύω ότι η αλλαγή φτάνει. Αν και πολύ βιαστικό συμπέρασμα, νομίζω ότι χθες παρά την ήττα όλοι είδαμε την υγεία που εξέπεμψε η ομάδα, το όμορφο και στρωτό ποδόσφαιρο που έπαιξε, αλλά και ότι επιτέλους μετά από 6 χρόνια για πρώτη φορά είχαμε πλάνο στο γήπεδο. Δεν θα αναλωθώ σε διθυράμβους για τον Πουλλαίδη η για τον Λίουεν, το έργο τους φαίνεται. Θα μας νοικοκυρέψει ο πρόεδρος γιατί έχει επιχειρηματικές και άλλες ικανότητες. Επιτέλους η Ανόρθωση αρχίζει να συμπεριφέρεται ως επιχείρηση και όχι ως μαγαζί.
Η Ανόρθωση ποτέ στην ιστορία της δεν βασίστηκε σε Κροίσους (είτε σε επίπεδο οικονομικό, είτε σε επιρροή στα κέντρα των αποφάσεων). Όλοι αυτοί που δημιούργησαν την ιστορία της ομάδας είχαν ένα κοινό στοιχείο: Αγάπη για την ομάδα και τις αρχές της. Ήταν πάνω από όλα Ανορθωσιάτες και μετά πρόεδροι, παράγοντες, προπονητές, παίκτες.
Η Ανόρθωσις των περασμένων δεκαετιών, προ Κίκη και Παντελή, κρατήθηκε στα ψηλά του πρωταθλήματος με το ανάστημα εκείνων των ανθρώπων. Με το βάρος που αυτοί έδωσαν στην φανέλα με τον Φοίνικα. Και αυτό το μέγεθος που αυτοί δημιούργησαν, έχει γεννήσει αυτόν τον μεγαλειώδη κόσμο. Έναν κόσμο που δεν μπορείς να κερδίσεις με λεφτά, όσα πρωταθλήματα και να αγοράσεις, όσο μόδα και να είσαι. Έναν κόσμο που έχεις ως φάρο τις μεγάλες εκείνες στιγμές και ονειρεύεται να τις ξαναζήσει.
Για πρώτη φορά μετά από τα χρυσά εκείνα χρόνια, δημιουργούνται οι συνθήκες μιας άρτιας οργανωτικά και εύρωστης οικονομικά ομάδας, που θα μπορεί να δικαιολογήσει τον θρύλο εκείνων των χρόνων. Τον θρύλο (επίτηδες χρησιμοποιώ τον όρο, έτσι είναι οι πραγματικοί θρύλοι) που μας έκανε όλους εμάς Ανορθωσιάτες.
Για πρώτη φορά υπάρχουν άνθρωποι στο τιμόνι της ομάδας που μοιράζονται κοινά αγαθά με εκείνους των παλιών ετών. Ας μην ακούσω κάτι για περί εταιρίας. Για πρώτη φορά υπάρχει γνώση της «επιστήμης» του ποδοσφαίρου όπως έχει εξελιχθεί σήμερα. Για πρώτη φορά, μετά από χρόνια, ο κόσμος έχει ωριμάσει και ξέρει ποιο είναι το καλό της ομάδος. Είμαστε όμως όλοι υπεύθυνοι και υπόλογοι στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Με δικιά μας ευθύνη έφτασε η Ανόρθωση στο χείλος της καταστροφής. Και όμως, κρατήσαμε.
Πρέπει λοιπόν να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και των εποχών. Όχι για μας. Αλλά για εκείνους για τους οποίους χτίζουμε την ομάδα από την αρχή. Για εκείνους που πρέπει να ζήσουν παρόμοιες στιγμές, να πανηγυρίσουν πρωταθλήματα και κύπελλα στο «ΠΑΠ». Για εκείνους που θέλουν ήρωες να κρεμάσουν στο δωμάτιο τους. Για εκείνους που δικαιούνται τις δικές τους επιτυχίες όχι των παππούδων τους.
Κλείσε μέσα σου την Ανόρθωση, και θα νιώσεις κάθε είδους μεγαλείο!
Επιτέλους έχω όραμα για την ομάδα.
Επιτέλους ευχαριστιέμαι ποδόσφαιρο.
Fire Phoenix
