Οι διαφαινόμενες αποχωρήσεις Γκριγκαλασβίλι και Οχαγιόν έχουν προκαλέσει ανάμεικτα συναισθήματα στον Ανορθωσιάτικο κόσμο, με την πλειοψηφία να τάσσεται υπέρ της παραμονής τους. Μάλιστα το όλο σενάριο θυμίζει κάτι από τις αποχωρήσεις Λουμπίνκοβιτς και Φοδέριγχαμ οι οποίοι παρά τις πολύ καλές τους εμφανίσεις, δεν εκτιμήθηκαν από τον Στάνιμιρ Στόιλοφ. Με τη διαφορά βέβαια ότι τότε οι δύο ποδοσφαιριστές είχαν συμβόλαιο και έτσι η αναπλήρωσή τους απαιτούσε και αποζημείωση για λύση συνεργασία και λεφτά για το συμβόλαιο του αντικαταστάτη.
Από τη μία, Γεωργιανός και Ισραηλινός έχουν κερδίσει την εκτίμηση του κόσμου για τον επαγγελματισμό τους μιας και αμφότεροι υπήρξαν υπομονετικοί στο να κερδίσουν θέση στην βασική εντεκάδα, ενώ ουδέποτε απασχόλησαν με την εξωγηπεδική τους συμπεριφορά. Από την άλλη στο ερώτημα του κατά πόσο μπορούν να κάνουν τη διαφορά, οι απόψεις διείστανται μιας και αμφισβητείται η σταθερότητά τους.
Από την άλλη, από τη στιγμή που ο Φαν Λέουβεν είναι το απόλυτο αφεντικό στο ποδοσφαιρικό τμήμα, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τις σκέψεις του όσον αφορά την διάταξη της ομάδας και τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών για τη νέα χρονιά. Πιο συγκεκριμένα δεν ξέρουμε αν είναι θιασώτης του 4-4-2 ή του 4-3-3 με ότι αυτό συνεπαγέται για την τεχνική κατάρτιση και το σωματότυπο των ποδοσφαιριστών που θα απαιτούνται.
