Από ψες έχει κατακλυστεί το e-mail, το facebook, ακόμα και τα κινητά μας με μηνύματα από κόσμο της Ανόρθωσης. Ανθρώπους που είτε βρέθηκαν στο Παραλίμνι, είτε είδαν το παιχνίδι από την τηλεόραση, μοιράζονται πάνω κάτω τα ίδια συναισθήματα. Θυμός για τον τρόπο με τον οποίο αισθάνονται ότι τους εμπαίζουν όλοι στο οικοδόμημα της Μεγάλης Κυρίας. «Τουλάχιστον ας μας το λεν να μην πηγαίνουμε» αναφέρει ένας φίλος.
Ντροπή, για μια νέα εξευτελιστική εμφάνιση και αποτέλεσμα. Η τεσσάρα πλέον κατάντησε ταρίφα. Ο κόσμος κουράστηκε, δεν αντέχει άλλο, πολλοί είναι αυτοί που μας λένε ότι δεν θα ξαναπατήσουν στο γήπεδο, αν και το πιο πιθανόν είναι να αναθεωρήσουν. Η πικρή αλήθεια είναι όμως ότι τα τελευταία χρόνια χάσαμε μεγάλη μερίδα από τον κόσμο μας που έχει απομακρυνθεί απογοητευμένος.
Άλλοι έχουν αγανακτήσει, οργανώνονται, καλούν σε επανάσταση. Κάνουν συναντήσεις και θέλουν να ανατρέψουν την παρούσα κατάσταση, να χαράξουν μια διαφορετική πορεία.
Τέλος, είναι και οι προβληματισμένοι. Χαρακτηριστικό το μήνυμα από ένα μέλος που δεν ξέρει αν η εταιρεία θα είναι σωτηρία ή ταφόπλακα, αναζητά τα υπέρ και τα κατά και τι πρέπει να κάνει στις 20 του μήνα…
