Μετά και τον αποκλεισμό μας από το κύπελλο, κλείνουμε… αισίως έξι χρόνια απουσίας από διάκριση και κατάκτησης τίτλου. Έξι χρόνια στο ποδόσφαιρο είναι πάρα πολλά, αν σκεφτεί κανείς πως ο μέσος όρος της καριέρας ενός ποδοσφαιριστή είναι τα 15 χρόνια. Κι ο λόγος είναι απλός: Αλλάζει η νοοτροπία του πρωταθλητή. Όταν μια ομάδα κατακτά συνέχεια τρόπαια, είναι αυτονόητο πως υπάρχει άλλη νοοτροπία, αυτή του νικητή, που μπαίνει με άλλο αέρα στο γήπεδο ξέροντας πως μόνο και μόνο από τη δυνατότητα που έχει, ο αντίπαλος τρέμει με την ιδέα πως θα έρθει αντιμέτωπος μαζί της.
Στην Ανόρθωση έχει αναπτυχθεί δυστυχώς το αίσθημα του ‘λούζερ’. Και είναι μια απόλυτα φυσιολογική εξέλιξη, αν δούμε τα πράγματα καθαρά μέσα από κάποια δεδομένα.
Κι όσοι ώρα οι διοικούντες ψάχνουν να βρουν το… λάθος, αντί να κοιτάξουν στον καθρέφτη, θα επιχειρήσουμε να αναλύσουμε το πώς φτάσαμε στα μαύρα μας τα χάλια, μέσα σε μόλις πέντε χρόνια.
Πιο κάτω θα διαβάσετε όσοι έχετε γερό στομάχι , το κατόρθωμα των διάφορων παραγοντίσκων που, μπορούν άνετα να χαρακτηριστούν ως πραγματικοί Ιζνογκούντ, εκείνο τον ήρωα στα κόμικ που ήθελε πάντα με δόλιο τρόπο να γίνει Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη!
Στοιχείο 1ο: Πολλές αλλαγές προπονητή
Έχουν περάσει 58 μήνες από τον Απρίλιο του 2009, οπότε και είχε αποχωρήσει ο Τιμούρ Κετσπάγια από τον πάγκο της Ανόρθωσης. Από τότε μέχρι και σήμερα, η ομάδα μας έχει αλλάξει 10 προπονητές. Κατά μέσο όρο μέσα σε πέντε χρόνια αλλάζουμε δύο φορές το χρόνο προπονητή.
Πώς μπορεί μια ομάδα να δέσει όταν κάθε τρεις και λίγο έχει νέο «αφεντικό» στα αποδυτήρια; Αφού μέχρι να περάσει η φιλοσοφία του στους παίκτες αλλά και να συνηθίσει τον τρόπο παιχνιδιού του η ομάδα (και ο κόσμος), απομακρύνεται από τον πάγκο! Στο ποδόσφαιρο χρειάζεται επιμονή και μεθοδική δουλειά. Κι αν απουσίαζε κάτι από τις διοικήσεις της ομάδας μέχρι τώρα, ήταν αυτό…
Στοιχείο 2ο: (Ακόμη πιο πολλές) αλλαγές παικτών
Μέσα σε πέντε χρόνια, ήρθαν 10 προπονητές, κάθε ένας από τους οποίους είχε τις προσωπικές του επιλογές, άσχετα εάν η εκάστοτε διοίκηση που απέδειξε πως δεν κατείχε το αντικείμενο- έκανε του κεφαλιού της φέρνοντας όποιο ξοφλημένο παίκτη υπήρχε στην αγορά (με αποκορύφωμα τους Τόμασιτς, Σεϊρού και Γκάλαμαζ). Κάθε προπονητής έχει την «ιδιοτροπία» του, θέλει τη δική του ομάδα, όπως γίνεται εξάλλου σε κάθε δουλειά. Φανταστείτε τον εαυτό σας να αλλάζει κάθε τρεις και λίγο αφεντικό, ή να είσαστε υπεύθυνος ενός τμήματος – δεν θα θέλετε να φέρετε άτομα που ξέρετε ή που πιστεύετε (σωστά ή λάθος) σε αυτά;
Μέσα σε πέντε σεζόν (2009-10, 2010-11, 2011-12, 2012-13, 2013-14), ήρθαν 89 ποδοσφαιριστές, ενώ είχαμε 96 αποχωρήσεις (περιλαμβανομένων και των δανεισμών παικτών προς άλλες ομάδες).
Δηλαδή, εάν κάθε φυσιολογική ομάδα κάθε χρονιά για να έχει ένα «γεμάτο» ρόστερ από 26 παίκτες κάθε χρονιά, σημαίνει πως κάθε χρόνο, κάθε χρόνο φέρναμε 18 παίκτες και αποδεσμεύαμε 19! Ήρθαν παίκτες… πουθενάδες, παίκτες καθαρά για λόγους μίζας που απλά καταμαρτυρούν ότι στην ομάδα μας όσοι έχουν τον πρώτο λόγο κάνουν και την μεγαλύτερη καταστροφή.
Με λίγα λόγια, στην ομάδα μας επικρατεί μια μπουρδελοκατάσταση για την οποία, όσο και αν δεν τους αρέσει να το ακούνε οι ίδιοι, φταίνε οι διοικούντες, που κι αυτοί στο πέρασμά τους από την καρέκλα του σωματείου και με παντελή έλλειψη γνώσης για το ποδόσφαιρο, μετέτρεψαν την ομάδα μας σε αληθινό παιχνίδι… Football Manager.
Ήρθαν:
2009-2010
1. Μαρκ Φόδερινγχαμ
2. Κρίστιαν Άλντερ
3.Ντέλρον Μπάκλεϊ
4. Βίκτορ Αγκάλι
5. Καφού
6. Γιάννης Οκκάς
7. Μπρούνο Σεϊρού
8. Ανδρέας Πιτταράς
9. Ρικάρντο Φερναντές
10. Μιγκέλ Πέδρο
11. Χρίστος Μαραγκός
12. Λούκας Στυλιανού
13. Γιώργος Τόφας
14. Κριστοβάο Ράμος
15. Τζανίσιο
16. Νεμάνια Σούπιτς
17. Κωνσταντίνος Μιντίκκης
18. Μάρκο Βίντοβιτς
19. Βαλεντίνος Σιέλης
20. Μάρκος Μιχαήλ
21. Βαγγέλης Μάντζιος (δανεικός από ΠΑΟ)
2010-2011
22. Βόιτσεχ Κοβαλέφσκι
23. Μαρκος Αργουέγιο
24. Σίβαρντ Σπρόκελ
25. Γιούργκεν Κόλιν
26. Στάνισλαφ Ανγκέλοφ
27. Εμανουέλ Περόνε
28. Μάτους Κόζατσικ
29. Πάμπλο Φροντίνι
30. Ρίτσαρντ Ερομοΐγκμπε
31. Μάρκο Λιουμπίνγκοβιτς
32. Ανδρέας Κυπριανού
33. Μπιέλ Μεδίνα
34. Κάρλες Κότο Παγιές
35. Λούκας Κονσίστρε
36. Ανδρέας Παπαθανασίου
37. Άγγελος Τσιακλής
38. Νικόλας Ασπρογένους (δανεικός από Ομόνοια)
39. Νάτσο Γκαρσία (δανεικός από Άρη Θεσσαλονίκης)
40. Ντάμιαν Λίσιο (δανεικός από Ρίβερ Πλέιτ)
41. Ρικάρδο Λαβόρδε (δανεικός από Ουίλα)
42. Αλβάρο Μπράτσι (δανεικός από Εσπανιόλ Β’)
2011-12
43. Ίγκορ Τόμασιτς
44. Ντίμιταρ Ιβάνκοφ
45. Μιχάλης Κωνσταντίνου
46. Ζαουάντ Ζαϊρί
47. Νεμάνια Βουτσίσεβιτς
48. Εβάντρο Ρονκάτο
49. Ντάτο Κβιρκβέλια
50. Εμίλ Ανγκέλοφ
51. Μάρκο Άντιτς
52. Μαρκίνιος
53. Κωνσταντίνος Λαΐφης
54. Γιάν Ρέζεκ (δανεικός από Βικτόρια Πλζεν)
55. Γιώργος Μακρής (δανεικός από Ατρόμητο)
56. Άνταμ Σταχόβιακ (δανεικός από Γκόρνικ Ζάμπρζε)
2012-2013
57. Δημήτρης Οικονόμου
58. Νταν Αλέξα
59. Γιάννης Σκοπελίτης
60. Πάουλο Ζόρζε
61. Τζουλιάνο Σπαντάτσιο
62. Μπράνκο Ίλιτς
63. Σρνταν Μπλάζιτς
64. Μόσε Οχαγιόν
65. Ρουί Ντουάρτε
66. Γκεόργκι Γκάλαμαζ
67. Μάθιου Βαλβέρδε
68. Γουίλιαμ Μποαβεντούρα
69. Ανδρέας Αβραάμ
70. Τόνι Κάλβο
71. Γιώργος Σιέλης
72. Χρίστος Μάστρου
73. Μπαράκ Ιτζχάκι (δανεικός από Μακάμπι Τελ Αβίβ)
74. Εμίλ Ζούλα (δανεικός από Ντούισμπουργκ)
2013-2014
75. Ανδρέας Μακρής (ΑΕΠ)
76. Ρομπέρτο Κολαούτι (Μακάμπι Τελ Αβίβ)
77. Σάβο Παβίσεβιτς
78. Αμίτ Μπεν Σοσιάν
79. Χοσέ Αλμέιδα
80. Γρηγόρης Μάκος
81. Μαρσίνιο
82. Τζέισον Δημητρίου
83. Μάριο Βέγκα
84. Λεάντρο Μπεσέρα
85. Σότα Γκριγκαλασβίλι
86. Μάρκος Μιχαήλ
87. Πάνος Λινάρδος
88. Γκαρσία (δανεικός από Μακάμπι Τελ Αβί)
89. Γκαούσου Φοφανά (δανεικός από Δόξα)
Έφυγαν
2009-10
1. Σάβιο
2. Σεντρίκ Μπαρτόν
3. Πάουλο Κόστα
4. Σίνισα Ντοπρασίνοβιτς
5. Βίκτορ Αγκάλι
6. Λούκας Σόσιν
7. Δημήτρης Λεωνή
8. Στέφανος Βοσκαρίδης
9. Ρικάρντο Φερνάντες
10. Αλέξης Γαρπόζης
11. Λάμπρος Λάμπρου
12. Κλιμέντι Τσιταϊσβίλι
13. Γιώργος Παναγή
14. Κωνσταντίνος Σαμάρας
15. Νεμάνια Σούπιτς
16. Μοχάμεντ Χαουάρ
17. Ανδρέας Ανδρέου
18. Ανδρέας Πιττάρας (δανεικός σε ΑΣΙΛ)
19. Κωνσταντίνος Μιντίκκης (δανεικός σε ΑΕΚ)
20. Νίκος Πιερή (δανεικός σε Φρέναρος)
2010-2011
21. Ανδρέας Κωνσταντίνου
22. Κρίστιαν Άλντερ
23. Ντέλρον Μπάκλεϊ
24. Νίκος Κατσαβάκης
25. Αριάν Μεκιάι
26. Μπρούνο Σεϊρού
27. Ανδρέας Πιτταράς
28. Μάρκος Αργουέγιο
29. Πρέντραγκ Οτσόκολιτς
30. Πάμπλο Φροντίνι
31. Ζόλταν Νάγκι
32. Γιώργος Γεωργίου
33. Γιώργος Τόφας
34. Ανδρέας Κυπριανού
35. Μπιέλ Μεδίνα
36. Λούκας Κονσίστρε
37. Ανδρέας Παπαθανασίου
38. Μάρκο Βίντοβιτς
39. Βασίλης Τοφιάς
40. Νίκος Πιερή
41. Αγγελής Χαραλάμπους
42. Μιγκέλ Πέδρο (δανεικός σε Ερμή)
43. Λούκας Στυλιανού (δανεικός σε Διγενή)
44. Κωνσταντίνος Μιντίκκης (δανεικός σε ΑΣΙΛ)
2011-12
45. Μαρκ Φόδερινγχαμ
46. Καφού
47. Τζέφρι Λεϊβακαμπέσι
48. Νάτσο Γκαρσία
49. Νεμάνια Βουτσίσεβιτς
50. Γιάννης Σκοπελίτης
51. Εμάνουελ Περόνε
52. Ρίτσαρντ Ερομοΐγκμπε
53. Εμίλ Ανγκέλοφ
54. Μιγκέλ Πέδρο
55. Λούκας Στυλιανού
56. Κριστοβάο Ράμος
57. Μάρκο Λιουμπίνγκοβιτς
58. Μαρκίνιος
59. Κάρλες Κότο Παγιές
60. Νταμιάν Λίσιο
61. Κωνσταντίνος Μιντίκκης (δανεικός σε Εθν. Άσσιας)
62. Χριστόφορος Χριστφή (δανεικός σε Εθν. Άσσιας)
63. Μάρκος Μιχαήλ (δανεικός σε Εν. Παρεκκλησιάς)
64. Αδάμος Χατζηγεωργίου (δανεικός σε Αναγέννηση Δερ.)
2012-13
65. Μιχάλης Κωνσταντίνου
66. Ζαουάντ Ζαϊρί
67. Σίβαρντ Σπρόκελ
68. Στάνισλαφ Ανγκέλοφ
69. Γιάν Ρέζεκ
70. Ματούς Κόζατσικ
71. Ντάτο Κβιρκβέλια
72. Κωνσταντίνος Μιντίκκης
73. Γιώργος Σιέλης
74. Χριστόφορος Χριστοφή
75. Σρνταν Μπλάζιτς (δανεικός σε Σαλαμίνα)
76. Χρίστος Μαραγκός (δανεικός σε ΑΕΚ)
77. Γαβριήλ Κωνσταντίνου (δανεικός σε Χαλκάνωρα)
78. Μάρκος Μιχαήλ (δανεικός σε Ολυμπιακό)
79. Ζαχαρίας Θεοδώρου (δανεικός σε Αγ. Νάπα)
80. Νίκος Ευθυμίου (δανεικός σε Οθέλλο)
2013-2014
81. Γιάννης Οκκάς
82. Γιούργκεν Κόλιν
83. Γιάννης Σκοπελίτης
84. Τζουλιάνο Σπαντάτσιο
85. Μπράνκο Ίλιτς
86. Εβάντρο Ρονκάτο
87. Σρνταν Μπλάζιτς
88. Βίνσεντ Λαμπάν
89. Εμίλ Ζούλα
90. Ρικάρδο Λαβόρδε
91. Χρίστος Μάστρου
92. Κωνσταντίνος Λαΐφης (δανεικός σε Αλκή)
93. Κωνσταντίνος Ζαχαρουδιού
94. Μάρκος Μιχαήλ (δανεικός σε Ν&Σ Ερήμης)
95. Αδάμος Χατζηγεωργίου (δανεικός σε ΑΣΙΛ)
96. Πάνος Λινάρδος (δανεικός σε Αναγέννηση Δερ.)
Στοιχείο 3ο: Ούτε ο Πινόκιο τόσα ψέματα
Τελικά γνωρίζει κανείς ποιο είναι το πραγματικό χρέος στην ομάδα μας; Ακούμε διάφορα νούμερα κάθε φορά, στις συνελεύσεις κατά… περίεργο τρόπο εμφανίζονται πάντα πιο μεγάλα από όσα μας λένε προηγουμένως. Το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα γίναμε μάρτυρες… πολέμου επιστολών μεταξύ πρώην διοικούντων με κατηγορίες ο ένας προς τον άλλο, δείχνει την τραγικότητα της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε και τα πόσο κρύβουν την πραγματική εικόνα, η οποία ξέρουμε πως είναι τραγική, αλλά πόσο τραγική ούτε ιδέα…
Κατ’ ακρίβεια μας έχουν φλομώσει με τόσα πολλά ψέματα με αποτέλεσμα ό,τι και να ακούμε πλέον, το αντιμετωπίζουμε με καχυποψία. Και άντε τώρα να φταίξεις τον κόσμο που απέχει από το γήπεδο…
Έχουμε ακούσει διάφορα για οράματα για πλάνα, κούφιες υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν και που στο τέλος κατέληξαν να είναι απλά πορδές.
Παράληψη: Τη χρονιά που ανέλαβε η διοίκηση Κυριάκου Κούσιου, ήταν τότε που το «σίδερο» ήταν ακόμη καυτό από τα γεγονότα του 2008. Ήταν ένα παντελώς ανεξάρτητο διοικητικό συμβούλιο το οποίο ήταν το μόνο που δούλεψε σχετικά σωστά. Χαρακτηριστικό το γεγονός ότι είχαμε την καλύτερη πορεία στην Ευρώπη, μετά τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, φτάνοντας στα πλέι-οφς του Europa League, όπου χάσαμε από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Πέραν του αγωνιστικού όμως, η ομάδα οικονομικά είχε μπει σε σωστές βάσεις. Εκεί που πήγαμε να νοικοκυρευτούμε όμως, έγινε η αλλαγή, καλώς ή κακώς. Η ουσία όμως είναι μια: Ότι αριθμητικά, τα πήγε πολύ πιο καλά από τους υπόλοιπους παράγοντες μας.
Στοιχείο 4ο: Πού είναι ο κόσμος;
Ο μεγαλύτερος λόγος που η Ανόρθωση συνεχίζει να βουλιάζει (βυθίστηκε ήδη, απλά δεν ξέρουμε ακόμη που είναι ο πάτος) είναι ότι εμείς οι οπαδοί ήμασταν, είμαστε και παραμένουμε να είμαστε απαθείς στην κοροϊδία και στο θέατρο που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Κανονικά θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή που έγιναν οι ανακατατάξεις να υπάρξει μαζική αντίδραση και να απομακρυνθούν δια παντός όσοι μας έβαλαν σε αυτή την κατάσταση. Αντί αυτού όμως, χωριστήκαμε σε διάφορα «στρατόπεδα» με την διχόνοια να είναι διασκορπισμένη παντού. Η ζημιά που έγινε το 2008 έφερε πολλές αρνητικές επιπτώσεις, οι οποίες διαρκούν μέχρι και σήμερα και όπως όλα δείχνουν, θα συνεχιστεί για δεκαετίες ακόμη, μέχρι τουλάχιστον η ομάδα να διεκδικήσει ένα τίτλο.
Ο Τιμούρ θα φέρει την «Άνοιξη»;
Αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα. Φτάσαμε στο σημείο σήμερα όλοι να κρεμόμαστε από τον Κετσπάγια, ο οποίος κανονικά με την συμπεριφορά που είχε από ορισμένους θα έπρεπε να μας στείλει στον… αγύριστο (κι ακόμα πιο πέρα).
Για να γίνουν οι συνθήκες ευνοϊκές και να επιστρέψει ο Τιμούρ στο σύλλογο της Αμμοχώστου, θα πρέπει κατ’ αρχάς να φύγουν όσοι βρίσκονται τώρα στο Δ.Σ. να καθαρίσει πραγματικά το σωματείο από οποιαδήποτε… εστία που μπορεί να προκαλέσει παρεξήγηση ή καχυποψία. Αυτό σημαίνει πως δεν θα πρέπει να είναι ποτέ ξανά οποιοσδήποτε ήταν μέλος του Δ.Σ. τουλάχιστον τα τελευταία δέκα χρόνια.
Και θα πρέπει να έρθουν νέα άτομα, που κατέχουν το άθλημα ή απλά που θα αφήνουν τον Κετσπάγια να δουλέψει ελεύθερα και να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα από όλους μας. Ποια θα είναι αυτά τα άτομα; Έλα ντε. Το πιο σωστό θα ήταν να γίνει μια επιτροπή, με τον Κετσπάγια να έχει τον πρώτο λόγο και να επιλέξει τους συνεργάτες που θέλει να έχει δίπλα του, από τη διοίκηση μέχρι και τον τελευταίο συντηρητή του σταδίου.
Αυτή η επιτροπή, θα μπορούσε να στηρίζεται οικονομικά (και μόνο) από τον απλό κόσμο. Να υπήρχε ένας λογαριασμός που θα μπορούσαμε να καθορίσουμε εμείς οι ίδιοι τον προϋπολογισμό για τη νέα σεζόν.
Θέλουμε να πάει η ομάδα μας μπροστά; Θα πληρώνουμε όλοι με ό,τι μπορούμε, από ένα σεντ μέχρι όσα θέλουμε, γνωρίζοντας ότι τα λεφτά μας δεν θα είναι πετάμενα. Και τα χρήματα αυτά, θα μπορούσε πάντα μετά από συνεννόηση με τον Τιμούρ Κετσπάγια να ανατεθούν για μπάτζετ, ακαδημίες, συντήριση γηπέδων κλπ.
Εάν μπούμε σε μια υγιή κατάσταση, θα είναι θέμα χρόνου να αρχίσουν όλα να δουλεύουν ρολόι. Θα επιστρέψει και ο κόσμος πίσω μιας και θα ξέρει πως γίνεται σωστή δουλειά και θα εξυγιανθούμε από τον καρκίνο που έχει καταβάλει την αγαπημένη μας ομάδα.
Με λίγα λόγια, ο Τιμούρ από μόνος του δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη. Είναι ανθρωπίνως αδύνατο. Για να έρθει η άνοιξη ο Κετσπάγια θα πρέπει να είναι σίγουρος πως δίπλα του θα έχει πρόσωπα που θα είναι άξια να δουλέψουν μαζί, με ειλικρίνεια και διαφάνεια για το καλό και μόνο του συλλόγου. Να γίνουμε με λίγα λόγια… ομάδα.
Μερικά πράγματα, είναι απλά μόνο αν το θέλουμε να τα κάνουμε έτσι. Και στην παρούσα φάση, κάποιοι θέλουν να επικρατεί αυτό το χάος, την στιγμή που αν ήταν ειλικρινείς με τον εαυτό τους αν μη τι άλλο, θα μας έκαναν το χατίρι και δεν θα ξαναεμπλέκονταν με ό,τι έχει σχέση να κάνει με τα διοικητικά της Ανόρθωσης. Φοβούμενοι όμως ακόμη και την ίδια τους την σκιά, προτιμούν να προσπαθήσουν να φτιάξουν την κατάσταση, κάνοντάς την ακόμη χειρότερη. Μοιάζει με την κατάσταση που μπλέχθηκε ο Mr Bean, όταν πήγε στην Αμερική όταν ένα πίνακα-στολίδι τον έκανε σαν… τα μούτρα του…
