Οδεύει προς το τέλος του το 2013 και το anorthosis24.net επιχειρεί να σκιαγραφήσει τη μέχρι σήμερα εικόνα των ποδοσφαιριστών της Ανόρθωσης. Σειρά παίρνουν οι επιθετικογενείς ποδοσφαιριστές του ρόστερ. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε το πρώτο μέρος.
Γκονζάλο Γκαρσία: Η απογοήτευση της χρονιάς, η απόκτηση του δημιούργησε προσδοκίες τις οποίες δεν δικαίωσε σε κανένα σημείο μέχρι στιγμής. Ξεκίνησε βασικός, στη συνέχεια τραυματίστηκε και επανήλθε πίσω στην αρχική ενδεκάδα στην αναμέτρηση απέναντι στην ΑΕΛ. Δεν μπορεί να βγάλει στο γήπεδο σε καμία περίπτωση τον ποδοσφαιριστή που θα κάνει τη διαφορά. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα η παρουσία του λειτουργεί αρνητικά. Εάν κάποτε ο Ζόρζε Κόστα καταφέρει και βρει το κουμπί του Ουρουγουανού τότε αυτόματα η ομάδα ανεβαίνει επίπεδο.
Σότα Γκριγκαλασβίλι: Ο Γεωργιανός επί των ημερών του Χριστάκη Κασσιανού βρέθηκε στην πόρτα της εξόδου. Τελικά αποχώρησε ο Μαρσίνιο. Έμπαινε δειλά δειλά ως αλλαγή μέχρις ότου ο τραυματισμός του Γκαρσία του έδωσε φανέλα βασικού. Μπορεί να μην είναι ο ποδοσφαιριστής που κάνει τη διαφορά, αποτελεί όμως ένα χρήσιμο εργαλείο καθώς στο παιχνίδι του έχει στοιχεία που δεν έχει κανείς άλλος. Το πρόσημο της μέχρι τώρα παρουσίας του είναι θετικό και άπαντες ελπίζουν όσο περνά ο καιρός να είναι ακόμη καλύτερος.
Τόνι Κάλβο: Στο πρόσωπο του Ισπανού μπορούμε να πούμε πως αντικατοπτρίζεται η φετινή Ανόρθωση: γεμάτος σκαπανεβάσματα. Στη μέρα του ανεβάζει την ομάδα επίπεδο, στην κακή του μέρα όμως ανεβάζει την πίεση των θεατών. Έθελξε στις αναμετρήσεις με τα Κούκλια και τη Σαλαμίνα, ήταν παρών απών στις αναμετρήσεις με τον ΑΠΟΕΛ και την Α.Ε.Κ. Όλοι περιμένουμε περισσότερα από τον Κάλβο, γνωρίζει πολλά καντάρια μπάλας και πρέπει επιτέλους να βρει ρυθμό στο παιχνίδι του.
Γκαουσού Φοφανά: Η αποκάλυψη της χρονιάς, καθώς προσφέρει πολύ παραπάνω από όσο θα περιμέναμε με την ανακοίνωση της απόκτησης του. Ο Ιβοριανός ακραίος επιθετικός έχει τσαμπουκά και πείσμα στο παιχνίδι του, πρέπει όμως να αποκτήσει περισσότερη πειθαρχία και να δίνει στηρίγματα στους πλάγιους αμυντικούς. Η μέχρι τώρα παρουσία του κρίνεται κάτι παραπάνω από ικανοποιητική πρέπει όμως να πειθαρχήσει περισσότερο στο σύνολο.
Αμίτ Μπεν Σοσιάν: Επιλογή Κασσιανού που σε καμία περίπτωση δεν κατάφερε να διεκδικήσει θέση στο βασικό σχήμα. Αγωνίστηκε βασικός μόνο στην αναμέτρηση με τον Άρη όταν ήταν τραυματίες οι Κολαούτι και Κάλβο. Μαχητικός μεν, ακίνδυνος δε ο Ισραηλινός, που σε καμία περίπτωση δεν δικαίωσε τις συστάσεις που τον ακολουθούσαν. Σίγουρα το συμβόλαιο του σε σχέση με την προσφορά του δεν συνάδουν.
Ανδρέας Μακρής: Αχτίδα αισιοδοξίας είναι ο νεαρός Παφίτης επιθετικός της «Μεγάλης Κυρίας». Άρπαξε την ευκαιρία που το δόθηκε απ’ τα μαλλιά και δίνει το 100% μέσα στο γήπεδο. Μετρά λεπτά συμμετοχής για τέσσερα σερί ματς και άπαντες πιστεύουν πως αξίζει και δικαιούται περισσότερο χρόνο. Θα πρέπει να παραμείνει προσγειωμένος και να δουλέψει σκληρά, ξεπερνώντας παράλληλα τις αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει, όπως η στρατιωτική του θητεία.
Γιάννης Οκκάς: Δικαιωματικά παίρνει τον τίτλο του μοιραίου. Λίγο η χαμένη ευκαιρία στην εκπνοή απέναντι στη Δόξα, ένα λάθος του στην αναμέτρηση με την Α.Ε.Κ και οι χαμένες ευκαιρίες με τον Άρη, δεν στριφογυρίζουν μόνο γύρω από το μυαλό του γράφοντος αλλά και πολλών άλλων. Αναμφίβολα παίρνει πολύ περισσότερο χρόνο από ότι θα ανέμενε παίρνει ο γερόλυκος επιθετικός. Μέχρι στιγμής δεν έχει σκοράρει. Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον καταλυτικό του ρόλο στα αποδυτήρια της ομάδας.
Ρομπέρτο Κολαούτι: Αποτελεί το βαρόμετρο της φετινής Ανόρθωσης. Είναι ο ποδοσφαιριστής που απουσίαζε για χρόνια από το ρόστερ μας και τώρα που ήρθε το ρόστερ μας είναι πιο τρύπιο από ποτέ. Ξεκίνησε εντυπωσιακά, βάλλοντας κατα ριπάς. Σίγησε τέλη Οκτώβρη, τραυματίστηκε στην αναμέτρηση με την Σαλαμίνα στα τέλη Νοέμβρη και πήρε μπρος ξανά με την Ομόνοια. Δεν μπορούμε να έχουμε παράπονο από τον Αργεντινό καθώς η δική του απόδοση εξαρτάται καθαρά από τους συμπαίκτες του και το πόσο αλλά και πως τροφοδοτείται ανά παιχνίδι. Με 9 γκολ ενεργητικό δείχνει αν μη τι άλλο πως κατέχει το γκολ. Το μόνο που περιμένουμε από τον Αργεντίνο στα επόμενα παιχνίδια είναι να αποκαταστήσει για τα καλά την πελατειακή σχέση που είχε με τα δίχτυα.
