Το ότι η Ανόρθωσις εκπέμπει οικονομικό – και αγωνιστικό – SOS, είναι γνωστό σε όλους. Δυστυχώς, εκπέμπει και μια εικόνα εγκατάλειψης. Από την κορυφή μέχρι τη βάση, εμάς, τον κόσμο.
Από τις 2 του Οκτώβρη, ο Αχιλλέας Νικολάου παραιτήθηκε από το αξίωμα του προέδρου ή καλύτερα παραχώρησε τη θέση του στον μέχρι τότε αναπληρωτή πρόεδρο Χρίστο Πουλλαΐδη. Η θέση του αναπληρωτή προέδρου δεν πληρώθηκε ποτέ. Κι ας απουσιάζει ο πρόεδρος για μεγάλα διαστήματα στο εξωτερικό.
Στη Γενική Συνέλευση της 6ης Δεκεμβρίου (των 50-60 ατόμων), ο μόνος που δεν τοποθετήθηκε για την αναδιάρθρωση του δανείου της Κτηματικής, ήταν ο Οικονομικός Σύμβουλος του Συλλόγου, Πανίκος Χ”Παντελής. Στα πηγαδάκια ακούστηκε ότι παραιτήθηκε, κάτι που επιβεβαίωσε με δημοσίευμα το ίδιο βράδυ η ιστοσελίδα balla.com.cy. Η διοίκηση ούτε επιβεβαίωσε, ούτε διέψευσε μέχρι σήμερα.
Η βιτρίνα του Αντώνης Παπαδόπουλος, το καφεστιατόριο κάτω από τη Νότια εξέδρα, έχει κλείσει. Για την ακρίβεια έχει ξηλωθεί ολάκερο και οι θαμώνες μας έχουν εκφράσει παράπονα επανειλημμένα τις τελευταίες μέρες. Χωρίς να σημαίνει ότι ευθύνεται το Σωματείο, είναι κάτι που δεν περνά απαρατήρητο.
Δίπλα στο καφεστιατόριο ένα υπερσύγχρονο κέντρο φυσιοθεραπείας που πέρσι με πομπώδες ύφος ανακοινώναμε ότι ανοίγει και διακηρύτταμε ότι θα γλυτώνει δεκάδες χιλιάδες ευρώ η ομάδα από τη λειτουργία του. Η συμφωνία «χάλασε» στους πρώτους δυο μήνες.
Μετά από το χειρότερο μας παιχνίδι με την ΑΕΛ, επιλέξαμε να μιλήσουμε για τη διαιτησία ενώ όταν η διαιτησία αλλοίωσε το αποτέλεσμα στο ΓΣΠ, τους είπαμε «Καλά Χριστούγεννα». Σε μας που φεύγαμε εκνευρισμένοι και απογοητευμένοι από το ΓΣΠ, φάνηκε σαν να πετάξαμε λευκή πετσέτα κι εγκαταλείψαμε την προσπάθεια.
Τέλος, στην Κυριακάτικη εκδήλωση στο Θεμιστόκλειο, ο κόσμος ήταν απών. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των ανθρώπων της επιτροπής πετόσφαιρας να χαρίσουν χαρά και παιχνίδια στα παιδιά χωρίς μάλιστα να υπάρχει οποιαδήποτε χρέωση, η ανταπόκριση του κόσμου ήταν ελάχιστη. Ήταν πολύ χειρότερο από ένα άδειο γήπεδο, το οποίο μπορεί να είναι αποτέλεσμα του ακριβού εισιτηρίου, των καπέλων και των καυσίμων. Ήταν η ένδειξη του κόσμου ότι εγκατέλειψε…
Εάν δεν βρεθεί ο τρόπος να εμπνευστεί ο κόσμος και να αγκαλιάσει την προσπάθεια, δεν πρόκειται να ορθοποδήσουμε. Ούτε εταιρείες θα μας σώσουν, ούτε τα μεγαλόπνοα πλάνα, ούτε θα έρθει κάποιος από μηχανής θεός…
