Είναι αρκετά τα οποία προβλημάτισαν από την χθεσινή μας εμφάνιση. Από την χαλαρότητα με την οποία μπήκαμε στο παιχνίδι, την αγωνιστική συμπεριφορά και πειθαρχία ορισμένων ποδοσφαιριστών, το πάθος που δεν είδαμε από κάποιους, τις πολλές και κουτές κίτρινες κάρτες. Αν έχουμε να διαλέξουμε κάτι ως το πρώτο που απαιτεί άμεσα βελτίωση, αυτό θα είναι σίγουρα η άμυνα!
Μια ομάδα που θέλει να διεκδικήσει τον τίτλο, δεν μπορεί να δέχεται εύκολα γκολ. Μια Ανόρθωση, δεν είναι δυνατό να δέχεται σε δυο διαδοχικά παιχνίδια μέσα στο Αντώνης Παπαδόπουλος πρώτη γκολ και μετά να… τρέχει να ανατρέψει. Σύμπτωση; Μάλλον όχι.
Η υπόθεση «άμυνα» το έχουμε ξαναπεί, είναι κάτι που φτιάχνεται απ’ το καλοκαίρι, στην προετοιμασία. Η επίθεση μπορεί να βελτιωθεί στην πορεία, το κέντρο ίσως, η άμυνα… δύσκολα. Εμείς δυστυχώς ξεκινήσαμε ανορθόδοξα τον σχεδιασμό – ας μην τα επαναλαμβάνουμε – και τώρα μάλλον πληρώνουμε αμαρτίες καλοκαιριού. Οι ανισορροπίες που υπάρχουν στο ρόστερ είναι δυστυχώς εμφανείς δια γυμνού οφθαλμού και ο χρόνος που «χάθηκε» μετά την Γκέφλε όταν θα μπορούσαν να γίνουν κινήσεις, δεν επέτρεψε να διορθωθούν τα λάθη.
Πλέον, έγκειται στο Ζόρζε Κόστα να δουλέψει με το υλικό που έχει. Στις επιλογές του προστίθεται τώρα και ο Βαλεντίνος Σιέλης. Ένας ποδοσφαιριστής που ξέρουμε καλά ότι μπορεί να δώσει λύσεις στο αριστερό άκρο της άμυνας και μάλλον κάτι τέτοιο επιβάλλεται. Φιλότιμος ο Άντιτς, αλλά αντιμετωπίζει προβλήματα αριστερά, μιας και δεν είναι η θέση του παιδιού. Ίσως στο κέντρο της άμυνας να δώσει την ταχύτητα που χρειαζόμαστε μιας κι εκεί το δίδυμο Παβίσεβιτς – Ζόρζε δεν δουλεύει όπως το θέλουμε.
Το ευτύχημα είναι ότι ψες δεν πληρώσαμε τα λάθη, όπως έγινε με τη Δόξα. Όσο όμως τα παιχνίδια περνούν και οι αντίπαλοι προπονητές «διαβάζουν» τις αδυναμίες μας, θα γινόμαστε ολοένα και πιο ευάλωτοι, εκτός εάν λάβουμε δραστικά μέτρα.
