Ότι ο Τόνι Κάλβο είναι παίχτης ψυχολογίας, το ξέρουμε καλά. Απίστευτες δυνατότητες, ταλέντο απλόχερα δοσμένο απ’ το Θεό, αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα το ποθητό. Όταν οι προπονητές βρίσκουν βέβαια το κουμπί του… τους βγάζει ασπροπρόσωπους.
Στο χθεσινό παιχνίδι ο Κάλβο δεν κατάφερε στο πρώτο εβδομηντάλεπτο να ξεφύγει απ’ τη μετριότητα. Κινούνταν δηλαδή στους ρυθμούς που έπαιζε και η υπόλοιπη ομάδα: τόσο, όσο. Ο Ζόρζε Κόστα επέλεξε όμως να τον κρατήσει στον αγωνιστικό χώρο μέχρι το τέλος και δεν το μετάνιωσε. Η είσοδος Γκρικαλασβίλι αλλά και Μπεν Σουσιάν, βοήθησαν την ομάδα να ανεβάσει ταχύτητα και να συμπαρασύρει μαζί και τον Κάλβο. Πολύ περισσότερο, το γκολ που πέτυχε ο Ισπανός στο μεσοδιάστημα των δύο αυτών αλλαγών, του έδωσε φτερά!
Στο τελευταίο εικοσάλεπτο είδαμε ένα άλλο Κάλβο. Ορεξάτο, αεράτο, με αυτοπεποίθηση, να βγάζει τη γνωστή του σέντρα-μπανάνα από τα δεξιά με το δεξί πόδι, να δίνει μια εξαιρετική ασίστ στον Κολαούτι για το 0-4 και γενικά να συμμετέχει ενεργά στην ανάπτυξη της ομάδας, κάνοντας το δικό του… σόου.
Το στοίχημα πλέον για τον Τόνι Κάλβο αλλά και την ομάδα, είναι να έχει συνέχεια στην απόδοσή του και στα επόμενα παιχνίδια. Με τον Κολαούτι μέσα στα αντίπαλα τετράγωνα, οι ασίστ του ιδιόρυθμου μεσοεπιθετικού είναι πέραν από πολύτιμες!
