Τις τελευταίες ημέρες η υπό παραίτηση διοίκηση έχει ξεκινήσει ένα «κυνήγι» μαγισσών, με κατευθυνόμενες συνεντεύξεις και ανταποκρίσεις, και με κατευθυνόμενα μέσα να είναι συνεργοί σε όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου που βλέπουμε τις τελευταίες ημέρες. Αν έδειχναν τον ίδιο ζήλο και πέρσι όταν χτυπούσαν την ομάδα από παντού, τότε η κατάσταση σήμερα θα ήταν διαφορετική. Πρέπει όμως να παραδεχθούμε, η επικοινωνιακή πολιτική του υπό παραίτηση Δ.Σ είναι άριστη και θυμίζει Γκέμπελς στα καλύτερά του.
Συνέντευξη ποδοσφαιριστή με λόγια άλλων, ηχογραφημένες συνεντεύξεις από ραδιοφωνικά μέσα και άμεσο ανέβασμα στην επίσημη ιστοσελίδα του σωματείου, δεκάδες άρθρα όπου φταίνε όλοι πλην αυτών που δεν… φταίνε ποτέ. Προπονητές, ποδοσφαιριστές, το φαινόμενο του «El Ninio», αλλά όχι οι διοικούντες. Μάλιστα, μόλις χθες κάποιο ηλεκτρονικό μέσο, ανέφερε το ντροπιαστικό αποκλεισμό από την Γκέφλε ως «δήθεν ποδοσφαιρική αποτυχία»…
Αν είχαμε την ίδια επιθετική επικοινωνιακή πολιτική εκεί που έπρεπε μέσα στη χρονιά, όπως είπαμε η κατάσταση σήμερα θα ήταν διαφορετική. Ολόκληρη χρονιά όμως είχαμε γίνει «yes sir», ενώ τώρα «επιτιθέμαστε» επικοινωνιακά στον κόσμο της ομάδας. Και όλα αυτά γιατί; Αφού σε λίγες ημέρες υποτίθεται πως οι υπό παραίτηση θα είναι παρελθόν. Γιατί όλο αυτό το σκηνικό;
