Η Ανόρθωση κέρδισε απέναντι σε έναν αγνώριστο Παναθηναϊκό με 2-0, με την ομάδα μας κατά διαστήματα να δείχνει κάποια καλά στοιχεία απέναντι στα… πιτσιρίκια του «τριφυλλιού».
Η νίκη αυτή όμως, δεν θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να μας παρασύρει ενόψει των ευρωπαϊκών μας υποχρεώσεων. Κατ’ αρχάς να σημειώσουμε πως η αποψινή σύνθεση που είδαμε είναι πολύ πιθανό να μην την ξαναδούμε στη φετινή χρονιά. Κι αυτό το λέμε επειδή από τον αγώνα έλειπαν παίκτες πρωτοκλασάτοι, που θεωρούνται ενδεκάδάτοι για την ομάδα μας (όπως για παράδειγμα οι Κάλβο, Τζέισον Δημητρίου, Μάκος), ενώ υπενθυμίζουμε πως το ρόστερ αυτό δεν είναι ακόμη το τελικό, καθώς υπάρχουν ακόμη κάποιες μεταγραφές που εκκρεμούν μέχρι και το τέλος της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου.
Είναι πολύ νωρίς όμως ακόμη λοιπόν για συμπεράσματα, αφού ακόμη βρισκόμαστε ακόμη στο στάδιο του «κτισίματος» και του… μονταρίσματος για τη νέα χρονιά.
Στα αξιοσημείωτα, είναι το γεγονός πως στη φετινή προετοιμασία, βλέπουμε πως αρκετοί νεαροί μας ποδοσφαιριστές παίρνουν σημαντικό χρόνο συμμετοχής. Και όπως, φαίνεται, αυτοί επιβραβεύουν και με το παραπάνω τον Χριστάκη Κασσιανό. Το γκολ του Θεοδώρου ήταν πολύ όμορφο και έδειξε πως πρόκειται για ένα πολύ ταλαντούχο άσο, που θα πρέπει να πάρει περισσότερες ευκαιρίες στο μέλλον.
Από το αποψινό παιχνίδι, εντυπωσιακή ήταν η συμμετοχή του Φοφανά. Ο αφρικανός μεσοεπιθετικός δείχνει πως είναι μεγάλη πάστα ποδοσφαιριστή και μας άφησε πολλές υποσχέσεις. Είναι εκρηκτικός, με καλή ντρίμπλα που δύσκολα μπορούν οι αντίπαλοι να του πάρουν την μπάλα από τα πόδια.
Ο Γεωργιανός Γκριγκαλασβίλι, έδειξε κατά διαστήματα πως είναι ένας δημιουργικός παίκτης. Είναι οραματικός και μπορεί να βγάζει τους συμπαίκτες του σε πλεονεκτική θέση, δημιουργώντας προϋποθέσεις για γκολ. Όμως, έδειξε πως θέλει ακόμη χρόνο για να προσαρμοστεί με το σχήμα της νέας του ομάδας και για να μάθει το παιχνίδι και των συμπαικτών του. Πράγμα απόλυτα λογικό.
Ο Παβίσεβιτς άφησε καλές εντυπώσεις και έδειξε πως πρόκειται για ένα ηγετικό αμυντικό. Ψύχραιμος και με άνεση στο παιχνίδι του, είναι ό,τι χρειάζεται η Ανόρθωση στην άμυνα όταν βρίσκεται υπό πίεση. Φυσικά οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν άσκησαν ιδιαίτερη πίεση στην ομάδα μας, αλλά όσες φορές έπιασε την μπάλα ενέπνεε μια ασυνήθιστη ηρεμία.
Ο Κολαούτι δεν τροφοδοτήθηκε σωστά (ένας ακόμη λόγος που εμφανίζει το πόσο δέσιμο και ομοιογένεια θέλει ακόμη η ομάδα μας) κι έτσι δεν κατάφερε να δείξει τα καλά στοιχεία που τον συνοδεύουν.
Ο Βαλβέρδε έδειξε τον παλιό, καλό περσινό του εαυτό του πρώτου γύρου και ευελπιστούμε πως θα έχει ανάλογη συνέχεια, καθώς η Ανόρθωση μπορεί να βασιστεί πάνω του όταν είναι σε καλή φόρμα.
Ένα άλλο θετικό στοιχείο, είναι η τεράστια βελτίωση που δείχνουμε σε σχέση με άλλες χρονιές στις στημένες φάσεις. Εάν αναλογιστούμε το γεγονός ότι σκοράραμε στα προηγούμενα φιλικά από τέτοιες φάσεις, αλλά και συνδυάσουμε το γεγονός πως ήμασταν ιδιαίτερα επικίνδυνοι στα στημένα, οδηγούν στο συμπέρασμα πως η ομάδας μας ίσως καταφέρει επιτέλους να εκμεταλλευτεί το πρόβλημα που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια.
Πλέον, θα πρέπει να αναμένουμε να δούμε περισσότερα στοιχεία στο παιχνίδι με τον Απόλλωνα, την προσεχή Παρασκευή στο «Αντώνης Παπαδόπουλος»…
