Αναμφίβολα, η ομάδα που έχει κλέψει τις εντυπώσεις κατά την τρέχουσα μεταγραφική περίοδο, είναι η Ανόρθωσις. Όπως και πέρσι, έτσι και φέτος, κάνουμε κινήσεις ουσίας αλλά και εντυπωσιασμού, φέρνοντας στο Αντώνης Παπαδόπουλος ποδοσφαιριστές που, ως επί το πλείστον, είτε έδειξαν την αξία τους στο πρόσφατο παρελθόν, είτε έχουν όλα τα φόντα να πετύχουν. Αυτό ωστόσο – όπως αποδείχτηκε και πέρσι – δεν είναι αρκετό.
Το να κατηφορήσουν παιχταράδες σε μια ομάδα, δεν εγγυάται ότι αυτή θα πετύχει στους στόχους της. Απαιτείται και κατάλληλη διαχείριση, προκειμένου πέραν από ποδοσφαιριστές, να υπάρχει και ομάδα με την κυριολεκτική έννοια της λέξεως. Επιπλέον, χρειάζονται πειθαρχία και σοβαρότητα. Στοιχεία – θα μου επιτρέψετε να παρατηρήσω – τα οποία έχουν εκλείψει από την ομάδα μας εδώ και μερικά χρόνια. Δεν είναι μόνο δουλειά του προπονητή να επιβάλει την πειθαρχία βέβαια. Σεβασμό, για να μην πούμε φόβο, πρέπει να αποπνέουν και οι διοικούντες. Τέρμα οι φιλικές σχέσεις με τους παίχτες! Τα πρόστιμα και οι τιμωρίες είναι εργαλεία απαραίτητα. Ειδικά ο κ. Κασσιανός, θα χρειαστεί ακόμα περισσότερη στήριξη στο έργο του από τη διοίκηση, αφού ο καθένας αντιλαμβάνεται πόσο δύσκολο είναι μια τεχνική ομάδα που δουλεύει αμισθί, να επιβάλλεται σε ποδοσφαιριστές με μηνιαίους μισθούς διψήφιων χιλιάδων…
Μιλώντας για μισθούς, ερχόμαστε στο δεύτερο σημείο που απαιτεί τεράστια προσοχή. Το να φέρεις ένα ποιοτικό παίχτη, ναι, είναι μαγκιά. Μεγαλύτερη μαγκιά όμως είναι, να μπορείς να τον πληρώνεις στην ώρα του! Όσο σπουδαίες κι αν είναι οι τελευταίες μας μεταγραφικές κινήσεις, θα ήταν ανεύθυνο αν δεν κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου για τα οικονομικά ανοίγματα που γίνονται. Αναρωτιέμαι, είμαστε βέβαιοι ότι τα αντέχει η τσέπη μας; Έχουμε πρώτα διασφαλίσει τα κριτήρια της ΟΥΕΦΑ, που είναι ίσως ο μεγαλύτερος βραχνάς για το Σύλλογο αυτή την στιγμή; Προβλέψαμε τα ποσά που ενδεχομένως να επιδικαστούν στις αγωγές που εκκρεμούν ενώπιον των δικαστικών σωμάτων της ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας;
Να θυμίσουμε μόνο, ότι φέτος οι μισθοί των ποδοσφαιριστών από το Φεβρουάριο και εντεύθεν, πληρώθηκαν ουσιαστικά από τη μεταγραφή του Λαβόρδε. Φαντάζεστε να μην πραγματοποιούνταν η μεταγραφή αυτή; Τι θα κάναμε εάν για παράδειγμα προέκυπτε ένας τραυματισμός του ποδοσφαιριστή τους τελευταίους μήνες και έμενε στα αζήτητα; Πού θα βρίσκαμε το ένα και πλέον εκατομμύριο που απαιτούνταν για το μισθολόγιο;
Οφείλουμε εμείς οι φίλαθλοι, να χαλιναγωγήσουμε τα “θέλω” μας και να μη βάζουμε πίεση για νέα ανοίγματα, τα οποία μπορεί να είναι τα τελευταία μας! Οι δε διοικούντες, δεν μπορεί να ενθουσιάζονται από τα “μπράβο” και τα “ζήτω” του κόσμου και να προβαίνουν σε κινήσεις εκτός προϋπολογισμού, πέραν του πνεύματος των αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης. Διότι να είστε βέβαιοι, πως όλοι αυτοί που σήμερα σας χειροκροτούν, αν ο μη γένοιτο αύριο δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας, όχι μόνο δεν θα βάλουν το χέρι στη τσέπη, αλλά θα πετούν πέτρες…