Στο ίδιο έργο θεατές. Πίκρα, απογοήτευση και προβληματισμός. Η ψυχρολουσία του +6 στο -6 είναι μεγάλη και κατά την προσωπική μου άποψη είναι ένας αξιοσημείωτος άθλος αυτό που έγινε φέτος.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε κάνει ιώβεια υπομονή θεωρώντας πως τα γεγονότα του θλιβερού, όχι και τόσο μακρινού παρελθόντος αποσκοπούσαν σε εξυγίανση. Η μόνη αλλαγή που επήλθε ήταν προς το χειρότερο. Τελικά υπάρχει πλάνο; Δεν θα προβώ σε συγκρίσεις γιατί θα ήταν μοιραίες και άτοπες. Σκοπός μου δεν είναι να απαξιώσω την όποια προσπάθεια γίνεται αλλά να καταγράψω την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα δυστυχώς είναι αποκαρδιωτική.
Πανηγυρίσαμε από τον Γενάρη ένα πρωτάθλημα που δεν προδιαγράφεται και δεν ξέρουμε αν τελικά θα έρθει. Κανένας τίτλος δεν προεξοφλείται, τα συνεχόμενα δυσάρεστα αποτελέσματα είναι όμως απαγορευτικά.
Διοργανώσεις πανηγυρικού χαρακτήρα και επίδειξη ισχύος. Χορτάσαμε από μεγαλοστομίες και προκηρύξεις για πράξεις που δεν είδαμε ποτέ! Αλώσαμε την έδρα μας δίνοντας στον συνδιεκδικητή μας 1200 εισιτήρια όταν αφήναμε να εννοηθεί ότι εφόσον δεν μας σεβαστήκαν θα ήταν ανάλογη η συμπεριφορά μας.
Ξέρετε, ο κόσμος στερείται πολλά κάθε εβδομάδα για να είναι στο πλευρό της ομάδας του. Η Ανόρθωση δεν είναι ποδοσφαιρική ομάδα και το γήπεδο δεν είναι χώρος εκτόνωσης. Η Ανόρθωση μας ,είναι ιδέα και το γήπεδο μας το δεύτερο σπίτι μας. Κρατήσαμε με νύχια και με δόντια το σωματείο μας μέσα από αντίξοες συνθήκες. Δεν διαλυθήκαμε από την προσφυγιά , δεν θα αφήσουμε κανένα να μας διαλύσει τώρα. Στην Ανόρθωση μένει όποιος θέλει και μπορεί.
Δεν περιμένω από παίχτες που δεν έζησαν στην Αμμόχωστο ή γεννήθηκαν πολύ μετά την εισβολή να ξέρουν τι σημαίνει Ανόρθωση Αμμοχώστου. Περιμένω όμως από όσους τους περιβάλλουν να τους καταστήσουν σαφές πως οι συμβολισμοί είναι πολύ πιο βαθιοί και ιεροί.
Τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε την ομάδα μας να παραπαίει και διερωτόμαστε τι μπορεί να πήγε τόσο λάθος μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Αν η Ομόνοια στη χειρότερη της χρονιά είναι εντός στόχων παρά τα δυσβάστακτα οικονομικά προβλήματα, η όποια σύγκριση με τα δικά μας σημερινά δεδομένα είναι απογοητευτική. Παρά τους οποίους λάθος χειρισμούς ο κόσμος ξανάρθε στο γήπεδο, δείχνοντας τυφλή εμπιστοσύνη στην προσπάθεια που γίνεται.
Δεν έχουμε άλλη αντοχή πλέον. Αν εσείς στεναχώριεστε εμάς πονάει η καρδιά μας . Δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε την ομάδα. Θα είμαστε εκεί μέχρι το τέλος οποίο και αν είναι το αποτέλεσμα. Δεν θα την αφήσουμε μόνη όπως δεν το κάναμε ποτέ μέχρι σήμερα. Περιμένουμε όμως έστω και την υστάτη να δούμε πως πραγματικά το θέλετε έστω και λιγότερο από όσο το θέλουμε εμείς! Και ας το χάσουμε στο τέλος από συγκυρίες, ατυχία, αδικίες ή παρασκήνιο. Μπορούμε να δεχτούμε την απώλεια ενός ακόμη πρωταθλήματος.
Αυτό που δεν θα ανεχτούμε είναι να εκχωρήσουμε την αξιοπρέπεια και τα όσα πρεσβεύει η ομάδα μας. Ο φοίνικας αναγεννάται από τη στάχτη του. Δεν παραδίδεται και δεν υποκύπτει.
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΞΑΝΑ. ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Η ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ.
