Αναμφίβολα ένας από τους σημαντικότερους (αν όχι ο σημαντικότερος) ποδοσφαιριστές της ομάδας μας είναι ο Ρικάρντο Λαβόρδε. Παίκτης που όταν είναι στις καλές του, αποτελεί παίκτη που κάθε προπονητής θα πετούσε από τη χαρά του να τον έχει στην ομάδα του, ικανός να κατατροπώσει μόνος του την οποιαδήποτε άμυνα. Παίκτης που όταν είναι στις κακές του, μπορεί κάλλιστα στις 1-2 φορές που θα “φανεί” στο παιχνίδι να σκοτώσει τον αντίπαλο με 1-2 επελάσεις και ασίστ ή τέλειωμα στο καπάκι. Αυτός ο παικταράς λοιπόν που ευτυχύσαμε να έχουμε στις τάξεις της ομάδας μας, αφηνιάζει σαν μαινόμενος ταύρος όχι όταν βλέπει κόκκινο αλλά …πορτοκαλί!
Απόδειξη; Στη “γνωριμία” του με τους πελάτες, στις 8 Ιανουαρίου του 2011, στον πρώτο αγώνα της εποχής Στόιλοφ, μπαίναμε στον αγωνιστικό χώρο προερχόμενοι από ένα σερί 9 αγώνων χωρίς νίκη. Ο Λαβόρδε βρισκόταν στον πάγκο και χρησιμοποιήθηκε σαν αλλαγή στο 72′ στη θέση του Οκκά. Λίγα λεπτά μετά που μπήκε σαν αλλαγή και με τον αγώνα στο 1-0, έστειλε προειδοποιητικό μήνυμα χορεύοντας έναν αμυντικό του Αποέλ και δίνοντας καταπληκτική μπαλιά στον Καφού ο οποίος βρήκε το δοκάρι, για να δώσει τη χαριστική βολή μερικά λεπτά αργότερα, χορεύοντας άλλον έναν προτού σκοράρει ένα καταπληκτικό τέρμα από εξαιρετικά δύσκολη πλάγια θέση κεραυνοβολώντας το Διονύση Χιώτη στην κλειστή του γωνία. Πανηγύρισε ξεσπώντας σε εντονότατους πανηγυρισμούς ξεσηκώνοντας την κερκίδα!
Επόμενο “one man show” του Κολομβιανού γητευτή της μπάλας ήταν πέρσι τέτοια εποχή, στις 8 Απριλίου, στο ΓΣΠ, όπου με 2 εξωπραγματικές για τα Κυπριακά γήπεδα ενέργειες έδωσε μία ασίστ και πέτυχε ένα τέρμα δίνοντας στην ομάδα μας το διπλό με 1-2. Μόλις στα πρώτα λεπτά του αγώνα, πήρε τη μπάλα πίσω από το κέντρο και πάνω στη γραμμή του πλαγίου άουτ, διένυσε απόσταση 50 περίπου μέτρων αναπτύσσοντας σαν καθαρόαιμο άλογο και περνώντας κυριολεκτικά όποιον βρήκε μπροστά του (2 παίκτες) και πριν προλάβει να τον ανακόψει ο τρίτος (Ζόρζε) έδωσε ασίστ-μισό γκολ στον αφύλακτο Ρέζεκ. Το επόμενο κτύπημα ήταν και πάλι στα αρχικά στάδια, του δευτέρου ημιχρόνου αυτή τη φορά, πετυχαίνοντας ένα από τα σπουδαιότερα τέρματα που έχουμε δει στα Κυπριακά γήπεδα τα τελευταία αρκετά χρόνια. Μετά από ωραία ομαδική προσπάθεια η μπάλα κατέληξε στο Λαβόρδε στο ύψος της περιοχής, πέρασε μέσα από 4 (!) αντιπάλους (δύο και αμέσως μετά άλλους δύο) και έστειλε τη μπάλα στα δίκτυα μετά από ένα χαμηλό πλασέ από δύσκολη θέση.
Αποδεδειγμένα λοιπόν, ο Λαβόρδε αφηνιάζει όταν δει πορτοκαλί αφού πέραν αυτών των φάσεων είναι και αρκετές άλλες στα παιχνίδια που έχει αγωνιστεί ενάντια στον Αποέλ, που επισκιάζονται όμως από τις προαναφερθείσες. Ευχόμαστε λοιπόν η καλή παράδοση που έχει δημιουργήσει απέναντι στον Αποέλ να συνεχιστεί και αύριο, αφού με αυτόν στα πάνω του οι πιθανότητες μας για την πολυπόθητη νίκη αυξάνονται κατακόρυφα. Μακάρι να μας προσφέρει παρόμοιες “μαγικές” στιγμές και αύριο!
