Με αφορμή τις δηλώσεις του Πάμπου Χριστοδούλου, σύσσωμος ο Ανορθωσιάτικος έχει καταφερθεί εναντίον της διοίκησης και των ποδοσφαιριστών, καταλογίζοντας μεταξύ άλλων ανικανότητα και απάθεια. Την δεδομένη στιγμή προκύπτουν δύο ζητήματα, τα οποία όμως έχουν την δική τους ιεραρχία.
Καταρχήν, προέχει η αγωνιστική ανασύνταξη προκειμένου να περισώσουμε αυτό που θεωρούσαμε δεδομένο, το Ευρωπαϊκό εισητήριο. Ας αφήσουμε τουλάχιστον μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος την νέα «καραμέλα» της σαρωτικής κριτικής, διότι ξεχνούμε ότι είναι αυτοί οι παίκτες και αυτή η διοίκηση που θα εκπληρώσει το μοναδικό στόχο μιας περίεργης χρονιάς.
Εν συνεχεία, θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν τα όσα καταλογίζουμε, απευθύνονται στους ποδοσφαιριστές που έσπαγαν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο μέχρι την 20η αγωνιστική, αλλά και στη διοίκηση που έθεσε επιτέλους ρεαλιστικούς και χειροπιαστικούς στόχοις (όραμα 2020). Νομίζω ότι έχουμε παρασυρθεί σε κάποιο βαθμό και έχουμε ξεχάσει τις πρωτότυπες όσο και πολυάριθμες κάρτες που δεχθήκαμε, όσο και τις αναίτιες τιμωρίες (τιμωρία Σίμου Ταραπουλουζής, κροτίδα(;) στο ΓΣΠ με Ολυμπιακό, τιμωρία Ιούλιου Κονναρή).
Όλοι έχουν ευθύνες, και διοίκηση, και προπονητές και ποδοσφαιριστές, και μόλις τελειώσει η χρονιά, όλοι θα τεθούν προ των ευθυνών τους. Όπως είπαμε, αν κάποιοι δεν μπορούν, και διοικούντες και ποδοσφαιριστές και οποιοσδήποτε άλλος, να πάνε με το καλό σπίτι τους μόλις τελειώσει η χρονιά.
