Την Κυριακήν η ομάδα εθύμισεν μας τον μαζοχισμόν για τον οποίον εγράφαμεν στες αρχές της σεζόν. Το σενάριο ήταν διαφορετικόν τούντη στράτα βέβαια, αλλά η καρκιά μας επήεν ένα μιτσήν περίπατον προς στιγμή.
Προς στιγμήν όμως, διότι άμαν εσηκώθηκεν ούλλον το Ανορθωσιάτικον τσουνάμι που τες κερκίδες του Ναού, μόνο μια κατάληξη εν να μπορούσε να υπάρξει. Τζαι αν ο βοηθός εν εσήκωννεν τη σημαιούα του λανθασμένα στο τέταρτο γκολ του Ιτζχάκι, ήταν να δώκουμεν τζαι διαστάσεις θριάμβου στην ανατροπή (τέταρτη για φέτος).
Τα θετικά
Το πιο θετικό της αγωνιστικής λοιπόν, ήταν τούντο πάθος ομάδας τζαι κόσμου για τη νίκη. Το «ΠΑΠ» εθύμισεν άλλες εποχές τζαι τούτη η εικόνα πρέπει να γίνει ο κανόνας σε ούλλες τες εντός έδρας αναμετρήσεις μας. Άμαν κρώνεστε (δυτικά τζαι ανατολικά) της Νότιας, η ομάδα πιάνει δύναμην. Εφάνηκεν προχτές τζαι με το παραπάνω. Να μεν ξεχνούμεν επίσης, τες οχτώ απουσίες που είχαμεν.
Θετικότατη αναμφίβολα τζαι η παρουσία του Ιτζχάκι, ο οποίος ετέλειωνε τες φάσεις καλλύττερα τζαι που τον Ρέζεκ. Στο ίδιον άρθρο που εγράφαμεν για τον μαζοχισμόν (το οποίον παρεπιπτόντως ήταν μετά το ματς του πρώτου γύρου με τους Τακτακαλίτες), επροσθέταμεν ότι ο Ισραηλινός μπορεί να φκάλει που την εντεκάδαν τον Κάλβο. Ευτυχώς εδιαψευστήκαμεν τζαι ο Λέβις ήβρεν τρόπο να τους έσιει τζαι τους δκυο μέσα. Ανέλπιστα καλός τζαι ο συμπατριώτης του, ο Οχαγιόν, ο οποίος πρέπει να σταθεροποιήσει λλίον τα επίπεδα απόδοσής του για να μεν τον κάμει η δυτική τον νέον Κοτσώνην.
Τρίτο ενθαρρυντικό στοιχείο η συμβολή των Ντουάρτε τζαι Αβραάμ στην επιθετικήν ανάπτυξην της ομάδας. Ειδικά ο Αβραάμ έδειξε να δένεται αμέσως με την ομάδα (α ρε κκέλη τζ’ εν τον έφερνες που τον τζαιρό που έπαιζε στην Αραδίππου!), ενώ εν επήεν άσιημα στα αμυντικά του καθήκοντα. Αντιθέτως, ο Πορτογάλλος είσιεν λλία προβλήματα που την πτέρυγα του (ενδεχομένως τζαι διότι ο Κάλβο σε αρκετές περιπτώσεις εν εστρέφετουν πίσω να βοηθήσει αμυντικά).
Το αρνητικόν
Αντιλαμβάνεστε ότι το αρνητικόν έναν ήταν τζ’ έβαλεν μας σε περιπέτειες. Άμαν παίζεις έσσο σου, με μιαν ομάδα σαφώς υποδυέστερη, τζαι προηγείσαι 2-0, κανονικά η σεμνή τελετή παίρνει τέλος. Εμείς εκάμαμεν το θρίλερ. Δέχουμαι ότι η αμυντική τετράδα τζαι ο πορτάρης πρώτη φοράν επαίζαν μαζί. Δέχουμαι ότι είχαμεν τζαι οχτώ απουσίες…
Αλλά…
Πέραν του τυχερού πρώτου γκολ του ολυμπιακού, τα άλλα δκυο προήλθαν από παιδικά λάθη της άμυνας μας. Στο δεύτερο, ο βράχος Ίλιτς πουλά τη μάππα τζαι ο Μάστρου αποκρούει στέλνοντας τη συστημένη στον Μάρκο Μιχαήλ (δανεικός από μας στον Τακτακαλά, έπαιξε, σκόραρε, ενώ ο Πιέρος «εξεκουράστηκεν» με τους λαστιχάρηες την περασμένην εφτομάν), ενώ στο τρίτο πιάνει κκελλέ στην περιοχή μας ένας που τους κοντύτερους παίκτες του αντιπάλου. Δυστυχώς, το κεντρικό αμυντικό δίδυμο τζαι ο Χρηστάρας βρέθηκαν σε κακή μέρα (μόνη θετική επέμβαση του Μάστρου στο φάουλ του Κάστρο). Ευτυχώς εν μας εστοίχισε.
Επόμενος σταθμός την Κυριακή το Αμμόχωστος για το ντέρμπυ με τη συμπολίτισσα. Εμείς πρέπει να συνεχίσουμε που τζαμέ που εμείναμεν. Η ομάδα ας κρατήσει το πάθος τζαι τα υπόλοιπα εν να ‘ρτουν.
ΥΓ: Πόψε οι κοπέλες του βόλεϋ δίνουν τον προτελευταίο αγώνα για την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος με αντίπαλο τον ρουβά. Με νίκη προχωρούμε στον όμιλο (1-4) αήττητοι (ο τελευταίος αγώνας στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος με την προτελευταία Ολυμπιάδα δεν αναμένεται να αποτελέσει δύσκολο εμπόδιο) και ακλόνητο φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Όσοι πιστοί (στον Φοίνικαν εννοείται) προσέλθετε.
