Η αντικατάσταση ενός επιθετικού με έναν αμυντικό (Ζούλα-Γκαλαμάζ), αφενός μεν αφήνει ένα κενό στην επίθεση, αφετέρου σουλουπώνει την αμυντική γραμμή. Παρά την πλειάδα επιθετικών επιλογών που έχει ο Ρόνι Λεβί, παίκτες με ανάστημα και όγκο που μπορούν να αποτελέσουν κολώνα γύρω από τον οποίον θα κτιστεί το παιχνίδι, σπανίζουν στο ρόστερ μας. Από την άλλη πλευρά, οι συμμετοχές του Εμίλ Ζούλα είτε στην βασική ενδεκάδα, είτε ως αλλαγή ήσαν μηδαμινές, λόγω κυρίως της καυτής χρονιάς που διανύει ο Ρέζεκ. Θα ήταν όμως λάθος να πιστέψουμε ότι ο Τσέχος επιθετικός θα είναι τόσο διαθέσιμος, όσο και εύστοχος για το υπόλοιπο της χρονιάς μιας και ακολουθεί μια πλειάδα αγώνων όπου μπορούν να συμβούν τα πάντα.
Το ρόλο του αντικαταστάτη του Ζούλα ή καλύτερα του φορ κορυφής στα παιχνίδα που θα απουσιάζει ο Ρέζεκ, θα κληθεί να αναλάβει ο Εβάντρο Ρονκάτο. Ο Βραζιλιάνος φορ έκανε 2-3 πολύ καλά παιχνίδια αγωνιζόμενος στην θέση αυτή την περσινή χρονιά, απέναντι μάλιστα σε Ομόνοια και ΑΠΟΕΛ. Μέχρι χθες οι φήμες τον έφεραν να βρίσκεται με το ένα πόδι εκτός «Παπαδόπουλος» ώστε να πάρει παιχνίδια στα πόδια του σαν δανεικός, εντούτοις με τον τρόπο που δομήθηκε το ρόστερ κατά την μεταγραφική Ιανουαρίου, θεωρείται πλέον απαραίτητος.
Χθες φευγάτος, σήμερα απαραίτητος
