Η παροιμία λέει “ότι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο”, ωστόσο ο γαλανόλευκος κόσμος τείνει να αποδείξει το αντίθετο. Με αφετηρία την ντροπιαστική βραδιά του αποκλεισμού από την Ντίλα Γκόρι και τα όσα ακολούθησαν, οι σχέσεις οργανωμένων-διοίκησης φάνηκε ότι θα περνούσαν άλλη μια κρίση.
Λίγους μήνες μετά τα παιδιά του νότιου πέταλου αναδεικνύονται πρωταθλητές στην πολύπλευρη υποστήριξη της ομάδας, παραδίδοντας ταυτόχρονα μαθήματα πολιτισμού. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι σε κάθε παιχνίδι έχουμε και μια έκπληξη είτε αυτή αφορά ένα καλοσχεδιασμένο πανό ή ένα ευφάνταστο σύνθημα. Ποιος άλλωστε δεν έχει τραγουδήσει έστω μια φορά τον “σηκωτό”; Ποιος δεν απογειώνεται στους 7 ουρανούς με το “όλα μπλε”;
Τα τελευταία χρόνια οι σχέσεις των εκάστοτε διοικούντων με τον κόσμο δεν ήταν σίγουρα οι καλύτερες, οπότε η σημερινή κατάσταση μπορεί να θεωρηθεί και αυτή ένα προμήνυμα τίτλου. Ωστόσο για να φτάσουμε μέχρι εδώ χρειάστηκε πολλή προσπάθεια και πολλές φορές οι δύο πλευρές νέρωσαν το κρασί τους. Θα είναι κρίμα ένα ατυχές αποτέλεσμα ή ένα οποιονδήποτε περιστατικό να διαγράψει με μια μονοκοντυλιά το υπέροχο κλίμα που βιώνουμε κάθε εβδομάδα όπου κι αν παίζουμε.
