Ένα ευχάριστο βράδυ είχαμε χθες, αφού η ομάδα μας συνέχισε ακάθεκτη την πορεία της και παρέμεινε αήττητη. Κερδίσαμε την Αλκή εύκολα με 3-0, ενώ το σκορ θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερο. Τα θετικά του αγώνα: η νίκη και οι τρεις βαθμοί, η παρουσία του κόσμου παρά την ημέρα και ώρα διεξαγωγής του αγώνα και φυσικά, ο καθιερωμένος πανηγυρισμός του «σηκωτού» από τους ποδοσφαιριστές μας.
Η νίκη των πορτοκαλί στο 102’ (αν δεν σκόραραν ο αγώνας θα συνεχιζόταν ακόμη) δεν πρέπει να μας απογοητεύει καθόλου. Κρίμα δεν είναι να τους στείλουμε από τώρα για χειμερινά μπάνια; Ο «φίλος» Χατζηλιασής θα έπεφτε σε χειμερία νάρκη και μετά δεν θα υπήρχε κανείς να μας προσφέρει άφθονο γέλιο. Και στις δύσκολες αυτές εποχές που διανύουμε, το γέλιο μας χρειάζεται!
Τέλος, ας εγκαταλείψουμε για λίγο το ποδόσφαιρο και ας ασχοληθούμε με τα πιο σοβαρά. Όπως γνωρίζετε ξεκίνησε η προβολή του τεκμηριογραφήματος «Χτυπούν την πόρτα δεκατρείς». Είναι ένα ντοκιμαντέρ που αξίζει όλοι να αφιερώσετε λίγο χρόνο και να παρακολουθήσετε. Ήμουν από τους τυχερούς που το παρακολούθησαν και τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Θυμός, ντροπή για κάποιους, πόνος, συμπόνια, θαυμασμό για το θάρρος και τη δύναμη που έχουν όλοι οι συγγενείς των αδικοχαμένων παλικαριών.
Νιώθω την ανάγκη να αφιερώσω το τραγούδι της ημέρας στους 13 ΗΡΩΕΣ και στις οικογένειές τους. Εύχομαι σύντομα να βρουν δικαιοσύνη και να τιμωρηθούν όλοι οι υπαίτιοι για το χαμό των αθώων ψυχών…
