Για άλλο ένα Σάββατο πανηγυρίσαμε μια ακόμη νίκη της αγαπημένης μας Ανόρθωσης. Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κάνεις πως αυτή η ομάδα χαρακτηρίζεται από μέταλλο πρωταθλητή και ας είμαστε ακόμη στα μισά της διαδρομής. Μπροστά στα δύσκολα όχι μόνο δε λυγίζει , αλλά γιγαντώνεται και δυναμώνει. Αυτό που έχουμε όλοι παρατηρήσει είναι πως η φετινή Ανόρθωση είναι μεταμορφωμένη αγωνιστικά, αναγεννημένη από τις στάχτες της όπως και το σύμβολο της. Συνεχίζει την αήττητη πορεία της χαρίζοντας μας μοναδικές στιγμές και δείχνοντας πως όχι μόνο θέλει, αλλά και μπορεί.
Αυτό βεβαίως, δεν οφείλεται μόνο στη διαφορετική αγωνιστική λειτουργία της ομάδας σε σχέση με πέρσι αλλά και στην υποδειγματική συμπεριφορά του κόσμου της. Όταν η Ανόρθωση βρίσκεται πίσω στο σκορ ή δείχνει να έχει βραχυκυκλωθεί , ο υπέροχος κόσμος της δεν μεμψιμοιρεί, δεν παραπονιέται, δεν παραδίδεται. Αντίθετα αγκαλιάζει την ομάδα του έχοντας πίστη στις ικανότητες της. Όσο ενώνουμε τις φωνές μας και σπρώχνουμε την ομάδα μας αποδεικνύουμε έμπρακτα πως στήριγμα της, είναι ο κόσμος της. Κάθε νίκη που κερδίζεται, μερίδιο αυτής έχει ο κάθε ένας από εμάς ξεχωριστά. Εκεί κρύβεται το μαγικό συστατικό από το οποίο αποτελείται η ομάδας μας φέτος και αυτός είναι ο λόγος που πολύ δύσκολα θα μας καταβάλει ο οποιοσδήποτε αντίπαλος. Όσο είμαστε ενωμένοι θα μεγαλουργούμε. Το έχουμε αποδείξει στο παρελθόν και αυτό ξανακάνουμε σήμερα.
Κλείνοντας οφείλω να επισημάνω ότι καθόλου δεν έπρεπε να καταπιανόμαστε με δηλώσεις του τύπου «Με το έτσι και το θέλω». Άλλο θέλω και άλλο μπορώ. Η πιο πάνω δήλωση θυμίζει το ρητό « το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενής». Η Ανόρθωση μας συνεχίζει αναγεννημένη, δυνατή και περήφανη όχι «ετσιθελικα» αλλά επιβλητικά όπως ακριβώς της αρμόζει. Εκεί είναι η θέση της και εκεί πρέπει να μείνει. ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ.
Σε μια κοινωνία που κάθε αξία σβήνει, Ανόρθωση μόνο εσύ μας έχεις απομείνει – γαλανόΛΕΥΚΗ Καταιγίδα
