Ο κόσμος δήλωσε παρών στο χθεσινό παιχνίδι και μπορούμε με ασφάλεια να ισχυριστούμε ότι ήταν καταλυτικός παράγοντας για να φτάσει η ομάδα στη νίκη.
Μπορεί στην έξοδο στην Λευκωσία πριν 8 μέρες να μην… τίμησαν πολλοί την Κυρία, αλλά στα εντός έδρας παιχνίδια με Ομόνοια και Σαλαμίνα, όπως και στην έξοδο του Τσιρείου πριν από ένα μήνα, δεν μπορούμε να έχουμε παράπονα από την προσέλευση. Το αντίθετο μάλιστα. Και δεν είναι μόνο η παρουσία των φίλων της ομάδας μας, αλλά και ο τρόπος που επιλέγουν να εκδηλώνονται. Στο χθεσινό παιχνίδι, ούτε μουρμουρητά υπήρχαν, ούτε φωνές εναντίον, ούτε η γνωστή δυσανασχέτηση όταν η Ανόρθωσις μοιάζει ανήμπορη να κάνει τα απλά και να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα. Και οι τρεις κερκίδες, κατά διαστήματα έσπρωξαν την ομάδα προς τη νίκη, με τη Νότια να δίνει το έναυσμα και τις άλλες δυο να πιάνουν τον παλμό.
Μοναδικό σημείο στο οποίο ακούστηκαν κάποια σφυρίγματα, τα τελευταία δραματικά – έτσι όπως εξελίχθηκαν – λεπτά το παιχνιδιού. Οι ποδοσφαιριστές αντάλλαζαν πάσες από το κέντρο στην άμυνα παίζοντας με τη φωτιά και κάπου ο κόσμος αγανάκτησε. Δικαιολογημένα βέβαια, αφού δεν το έκανε για να αποδοκιμάσει τους ποδοσφαιριστές, αλλά να τους αφυπνίσει. Είναι φανερό πως οι οπαδοί μας πιστεύουν σε αυτό το σύνολο, στις δυνατότητες των ποδοσφαιριστών και θέλουν να τους αφυπνίσουν. Ίσως ο τρόπος αντίδρασης να είναι λανθασμένος, αλλά το άγχος δεν βαραίνει μόνο τους παίχτες, αλλά και τον κόσμο.
Διψά ο κόσμος της Ανόρθωσης για ένα τίτλο, έχει πάθος και το δείχνει μέσα στο γήπεδο…
