Το βόλεϋ μπορεί να μεν εν τόσο θεαματικόν, όσον η μάππα. Αλλά, κυρίως λόγω του ότι στη βραχονησίδαν βρίσκεται ακόμα σε ερασιτεχνικά επίπεδα, χαρίζει παραπάνω συναισθήματα. Όπως έγινεν τζ’ εψές. Δυστυχώς ελάχιστοι εφιλοτιμηθήκαμεν να πάμε «Θεμιστόκλειον». Ωστόσον, ανταμειφθήκαμεν τζαι με το παραπάνω.
Η ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ επήρεν μιαν παλληκαρήσιαν πρόκριση, στην οποίαν εβάλαμεν τζ’ εμείς… τα λαιμά μας. Παρά το γεγονός ότι η κροατική Καστέλλα επήρεν το πρώτο σετ εύκολα (16-25), ο κόσμος τζ’ οι παίχτες μας εν τα εβάλαν κάτω. Εξάλλου, ο νέος, φάλτσος -για να είμαστεν ίσιοι- κανονισμός, ο οποίος δεν λαμβάνει υπόψη τα σκορ, εδίαν μας το δικαίωμα να παίξουμεν golden set, ακόμα τζαι με νίκη στο tie break. Θυμίζω ότι παλαιότερα, μετρούσαν τα σετ τζαι οι πόντοι, άρα εχτές μετά την απώλεια του πρώτου σετ θα βρισκόμασταν εκτός διοργάνωσης.
Έτσι λοιπόν, με την ώθηση του κόσμου οι πετοσφαιριστές μας ανεβήκαν πάστον Φοίνικαν τζαι συνεχίζουν το ταξίδι τους στο CEV Cup. Ελπίζω οι εικόνες τζαι ο ήχος που έφτασαν στες οθόνες σας που τούντο site (έστω τζαι σε χαμηλήν ανάλυσην, εξάλλου εν ο ήχος που έσιει παραπάνω σημσίαν), να σας κάμουν να δείτε πιο ζεστά το βόλεϋ, το οποίον εδίαν μας τζαι διά μας χαρές σε τζαιρούς ποδοσφαιρικής ξηρασίας. Ας γεμώσουμε το «Θεμιστόκλειον» στο επόμενον ευρωπαϊκόν, για να πανηγυρίσουμεν αλλό μιαν πρόκρισην.
ΥΓ: Άμαν έρκεται ένας Άνθρωπος (το κεφαλαίο έναιν λάθος) όπως τον κ. Φώτο Χατζηχαμπή να μας πει ευχαριστώ στο τέλος, τα λόγια εν περιττά. Απλά να ξέρεις κ. Φώτο μου, ότι εν το καθήκον μας που κάμνουμεν. Τζαι ελπίζω να συνεχίσουμε να το κάμνουμεν χωρίς παρατράγουδα πιον.
