Ότι και να πούμε για το παιγνίδι εναντίον της Ομόνοιας θα είναι λίγο. 2-0 με Τράττο να κάνει τα δικά του, 2-0 με δέκα ποδοσφαιριστές πάλε. Η ομάδαρα μας συνέτριψε σε όλα το Κυβερνητικό καφανείο, και τίποτα δεν φαίνεται να την σταματά. Η ομάδαρα μας κλείνει στόματα, και σήμερα έκλεισε πολλά. Τι κ@βλιάρικη νίκη ήταν αυτή ρε! Τι σας κάναμε σήμερα ρε. Άντε γεια σας ρε. Φωνάζατε και για τον Τράττο και σήμερα ήταν αυτός που σας είχε στον αναπνευστήρα.
Με σκόρερ τους Σπαντάτσιο και Ρέζεκ, η Ομόνοια φεύγει με δύο τεμάχια από το Αντώνης Παπαδόπουλος και πάνε σπίτι τους για σανό και γρασίδι. Η Ανόρθωση προηγήθηκε στις αρχές του παιγνιδιού με τέρμα του Σπαντάτσιο μετά από πέναλτι, το οποίο κέρδισε ο Λαβόρδε. Το κερασάκι στην τούρτα μπήκε δύο λεπτά πριν την λήξη του παιγνιδιού από τον Ρέζεκ, και ενώ από το 70 αγωνιζόμασταν με 10 ποδοσφαιριστές μετά την αποβολή του Ίλιτς στο 70.
Η ομάδα μας έδειξει ότι έχει καρύδια, έχει μεγάλη καρδιά, και κέρδισε για τρίτη φορά σε τέσσερις αγώνες την Ομόνοια τα τελευταία δύο χρόνια. Ενημερωτικά, να πούμε ότι στους τελευταίους πέντε μας αγώνες με την Ομόνοια, στους τέσσερις αγωνιστήκαμε με δέκα ποδοσφαιριστές.
Η σύνθεση
Δύο αλλαγές είχε η ομάδα μας σε σχέση με τον προηγούμενο αγώνα στην Λεμεσό. Ο Κόλιν πήρε την θέση του Άντιτς στο δεξί άκρο της άμυνας, ενώ ο Ρονκάτο πήρε την θέση του Κάλβο στο δεξί άκρο της επίθεσης. Κατά τα άλλα, κάτω από τα δοκάρια ήταν ο Βαλβέρδε, κεντρικό αμυντικό δίδυμο οι Ζόρζε και Ίλιτς, και αμυντικά χαφ οι Σκοπελίτης – Αλέξα. Μπροστά τους σε ρόλο επιτελικού χαφ βρέθηκε ο Σπαντάτσιο, στο αριστερό άκρο ο Λαβόρδε και στην κορυφή ο Ρέζεκ.
Πρώτο ημίχρονο
Το πρώτο ημίχρονο άρχισε ιδανικά για την ομάδα μας, καθώς μετά από κάθετη πάσα του Σπαντάτσιο, ο Λαβόρδε κέρδισε το πέναλτι. Το πέναλτι ανέλαβε να εκτελέσει ο Σπαντάτσιο, ο οποίος δεν λάθεψε και άνοιξε το σκορ για την ομάδα μας. Η συνέχεια όμως δεν ήταν η ιδανικότερη, καθώς δύο παιδικά λάθη στην άμυνα μας έφεραν δύο τετ α τετ για την Ομόνοια, με τους ποδοσφαιριστές της να αστοχούν από εξαιρετικά πλεονεκτικές θέσεις. Στο έβδομο λεπτό του παιγνιδιού ο Ζόρζε λόγω τραυματισμού βγήκε από το παιγνίδι και την θέση του πήρε ο Άντις, πηγαίνοντας στο δεξί άκρο με τον Κόλιν να επανέρχεται στο κέντρο της άμυνας. Στην συνέχεια ισοζυγίσαμε το παιγνίδι, και είχαμε δύο εξαιρετικές ευκαιρίες με τον Λαβόρδε για να διπλασιάσουμε τα τέρματα μας, κάτι το οποίο δεν έγινε. Η ομάδα μας ισοζύγισε ακόμη περισσότερο το παιγνίδι, χωρίς να σημειώνονται άλλες μεγάλες φάσεις και έτσι το ημίχρονο τελείωσε 1-0 για την ομάδα μας.
Δεύτερο ημίχρονο
Στο δεύτερο ημίχρονο είδαμε έναν Τράττο να κάνει το δικό του σόου στον αγωνιστικό χώρο, καθώς η σφυρίχτρα του σταμάτησε να σφυρίζει Ανόρθωση. Το παιγνίδι ήταν μοιρασμένο, με την Ομόνοια να βρίσκει δύο ευκαιρίες και τον Βαλβέρδε να δηλώνει παρών εκεί που χρειαζόταν. Στο 70 όμως ήρθε ο Τράττος να αποβάλει τον Ίλιτς, στον οποίο έγινε καθαρό επιθετικό φάουλ πριν βρει την μπάλα με το χέρι, με τον καραφλό διαιτητή να μην χάνει την ευκαιρία να αποβάλει τον Σλοβένο αμυντικό μας. Κάπου εκεί ήρθαν οι δολοφονικές ενέργειες των οπαδών της Ομόνοιας, οι οποίοι έριξαν κροτίδα στον Λαβόρδε, και ενώ βρισκόταν στο έδαφος του έριξαν ακόμα μία, θέτοντας την ζωή του σε κίνδυνο. Μάλιστα, με την δεύτερη κροτίδα τραυματίστηκαν και ποδοσφαιριστές της Ομόνοιας, καθώς και μέλη του τιμ της Ανόρθωσης. Ο Τράττος δεν διέκοψε το παιγνίδι παρότι κινδύνεψαν ανθρώπινες ζωές…. Με την επανέναρξη του παιγνιδιού μετά την διακοπή, η Ανόρθωση ακόμη και με δέκα ήταν καλύτερη από την Ομόνοια, κυκλοφορούσε καλά την μπάλα, και μπορούσε να σκότωνε πιο γρήγορα το παιγνίδι αν οι ποδοσφαιριστές μας ήταν πιο προσεκτικοί στην τελική προσπάθεια. Προηγήθηκε ένα μακρινό σουτ της Ομόνοιας με την μπάλα να καταλήγει ευτυχώς στο οριζόντιο δοκάρι της εστίας μας. Και ενώ το παιγνίδι πήγαινε προς το τέλος του, ο Ρέζεκ έβαλε το κερασάκι στην τούρτα και έστειλε στα ουράνιο τους οπαδούς της ομάδας μας, βάζοντας ταφόπλακα στα όνειρα της Ομόνοιας. Μετά από ασίστ του Λαμπάν, ο Τσέχος από κοντά με το αριστερό του έστειλε την μπάλα να αναπαυθεί στα αντίπαλα δίχτυα και να διαμορφώνει το τελικό 2-0.
Η διαιτησία
Για τον Τράττο θα τα πούμε σε λίγο αναλυτικά. Το αστείο είναι ότι οι Ομονοιάτες έχουν παράπονα από την διαιτησία του, την στιγμή που πραγματικά έσφαξε την ομάδα μας, ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο.
Η ομάδα
Οι ποδοσφαιριστές μας σήμερα εκτός που μερικές φάσεις στις αρχές του αγώνα, ήταν προσηλωμένοι στο παιγνίδι και δεν έκαναν τα λάθη που θα επέτρεπαν στον αντίπαλο να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις για μας. Ακόμα και όταν μείναμε με δέκα ποδοσφαιριστές, κρατούσαμε καλά την μπάλα, πολύ καλύτερα από τα δύο τελευταία παιγνίδια μας με Αλκή και Απόλλωνα. Η επιθετική γραμμή έκανε και πάλι αυτό που κάνει από την αρχή της χρονιάς, δηλαδή να σημειώνει τέρματα, και από την στιγμή που η Ομόνοια δεν έβαλε τέρμα στις ευκαιρίες που βρήκε, τότε τα πράγματα έγιναν πιο εύκολα για μας. Η ομάδα σήμερα είχε το επιπλέον άγχος της προϊστορίας με την Ομόνοια στο Αντώνης Παπαδόπουλος, και από την στιγμή που νικήσαμε, η ψυχολογία πλέον είναι στα ύψη και οι ποδοσφαιριστές μας θα αγωνίζονται με ακόμη περισσότερη αυτοπεποίθηση.
Ο προπονητής
Ο Λέβι άρχισε τον αγώνα με τον γρήγορο Κόλιν στα δεξιά για να αντιμετωπίσει τους γρήγορους ακραίους της Ομόνοιας, αλλά ο τραυματισμός του Ζόρζε του χάλασε τα σχέδια. Σαν σκέψη είναι σωστή, αλλά ο τραυματισμός δεν επέτρεψε να δούμε και την πράξη της. Στα δεξιά άρχισε τον Ρονκάτο κάνοντας την έκπληξη, καθώς θεωρούσαμε Οκκά και Ιτζάγκι για επικρατέστερους. Άποψή μας για την είσοδο Οκκά στο παιγνίδι, είναι ότι ήταν παρακινδυνεμένη από την στιγμή που ο αρχηγός της ομάδας είχε μία κίτρινη από τον πάγκο, ενώ στα τελευταία παιγνίδια είχε πολλά νεύρα. Το τέλος όμως δικαίωσε τον Λέβι, ο οποίος μετράει τρεις νίκες στους τελευταίους πέντε αγώνες με την Ομόνοια, και μάλιστα και στους τρεις αγωνιζόμασταν με δέκα ποδοσφαριστές.
Ο κόσμος
Μαγική ατμόσφαιρα στο Αντώνης Παπαδόπουλος. Ο κόσμος έσπρωξε με τον τρόπο του την ομάδα προς την νίκη, ιδιαίτερα από την στιγμή που μείναμε με δέκα ποδοσφαιριστές. Θα έχουμε ξεχωριστή αναφορά για τον κόσμο στην συνέχεια.
Τι μας μένει από το παιγνίδι
– Η νίκη μετά από τέσσερα χρόνια στο Αντώνης Παπαδόπουλος
– Η τρίτη μας νίκη τον τελευταίο χρόνο επί της Ομόνοιας με δέκα ποδοσφαιριστές.
– Το πάθος που έδειξε η ομάδα και ιδιαίτερα από την στιγμή που μείναμε με δέκα.
– Ο κόσμος που έσπρωξε την ομάδα προς την νίκη.
Τι θέλουμε να ξεχάσουμε
– Τα παιδικά λάθη μετά το τέρμα μας τα οποία μπορούσαν να μας στοιχήσουν.
– Την προκλητική διαιτησία Τράττου.
– Την δολοφονική απόπειρα κατά του Λαβόρδε.
