Εγκαινιάζουμε σήμερα, όπως εγκαινιάσαμε τόσα και τόσα το τελευταίο τριήμερο, το άρθρο για το πώς είδαμε την απόδοση των ποδοσφαιριστών μας στους αγώνες της ομάδας. Ξεκινάμε από το χθεσινό παιγνίδι με την Αλκή, όπου μέσα στο Αντώνης Παπαδόπουλος επικρατήσαμε με 3-0 και φθάσαμε τις τρεις νίκες στους τέσσερις αγώνες πρωταθλήματος. Αρχίζουμε λοιπόν.
Βασική εντεκάδα:
Βαλβέρδε: Ήταν το πρώτο παιγνίδι πρωταθλήματος που μπορούμε να πούμε ότι είχε αρκετή δουλειά, αφού στα προηγούμενα παιγνίδια δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα. Με την Αλκή είχε μερικές σωτήριες αποκρούσεις, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις είχε καλές εξόδους όπου καθάριζε τις φάσεις. Φαίνεται να βρίσκει «χημεία» με το κεντρικό αμυντικό δίδυμο και πολλές φορές βγήκε πρώτος στην μπάλα όταν απειλούσαν οι αντίπαλοι με μακρινές μπαλιές. Ο Γάλλος θα κριθεί αυστηρότερα στα επόμενα παιγνίδια, στα ντέρμπι, εκεί που οι τερματοφύλακες πολλές φορές με μία τους απόκρουση κάνουν την διαφορά.
Ίλιτς: Η αποκάλυψη των δύο τελευταίων αγώνων, όπου αγωνίστηκε σαν βασικός στο θέση του κεντρικού αμυντικού, και φαίνεται να βρίσκει την απαιτούμενη χημεία μαζί με τον Πάολο Ζόρζε. Με τέτοιες εμφανίσεις αν συνεχίσει, η άμυνα θα αρχίζει από πάνω του. Και αυτός όμως θα κριθεί αυστηρότερα στα ντέρμπι που ακολουθούν, εκεί όπου η ομάδα θα πιεστεί σε μεγαλύτερο βαθμό. Πολύ καλός στο ψηλό παιγνίδι, η θέση του κεντρικού αμυντικού του πάει καλύτερα παρά αυτή του δεξιού μπακ.
Ζόρζε: Ο Ζόρζε και αυτός με την σειρά του αρχίζει και δείχνει τις δυνατότητές του, και ελπίζουμε πως θα τις σταθεροποιήσει σε υψηλό βαθμό. Με τον Κόλιν ως παρτενέρ ήταν ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης στον χώρο της μεσαίας γραμμής, αλλά με τον Ίλιτς φαίνεται να δένουν καλύτερα σαν δίδυμο. Καθάρισε αρκετές από τις μπαλιές των ποδοσφαιριστών της Αλκής μέσα στην περιοχή μας, ενώ από το 2-0 και μετά ηρέμισε το παιγνίδι μας από πίσω.
Σιέλης: Πρώτη του παρουσία φέτος, και σε μία θέση που μέχρι τον αγώνα με την Δόξα ήταν καπαρωμένη από τον άτυχο Μποαβεντούρα. Φαινόταν ότι είχε αρκετό άγχος στο παιγνίδι του, όμως έκανε μερικές ενέργειες με τις οποίες κέρδισε το χειροκρότημα του κόσμου. Κάπου τα χαλούσε στην τελική του προσπάθεια, αλλά αυτό κυρίως λόγω του άγχους που είχε. Πρέπει να προσέχει με τα μαρκαρίσματα του και να μην δέχεται εύκολα κίτρινες κάρτες, καθώς απέναντι σε γρήγορους ακραίους θα έχει πρόβλημα με το μερικές φορές άτσαλο παιγνίδι του.
Άντιτς: Έκανε αρκετά λαθάκια στην πάσα, ενώ δεν βοήθησε χθες στο επιθετικό κομμάτι της ομάδας. Αμυντικά όμως είναι καλύτερα από ότι επιθετικά, και σταμάτησε αρκετές προσπάθειες της Αλκής από την πλευρά του. Πρέπει να βοηθά περισσότερο στο επιθετικό κομμάτι, για να έχει και η ομάδα περισσότερες επιλογές στον τρόπο ανάπτυξής της καθώς και για να απελευθερώνει τον Κάλβο από τα διπλά μαρκαρίσματα.
Αλέξα: Παρά την μακρινή πάσα από όπου προήλθε το πρώτο μας τέρμα, ο Ρουμάνος μέσος κατάφερε να εκνευρίσει τον κόσμο της ομάδας με τα αδικαιολόγητα μαρκαρίσματά του που επιφέρουν κίτρινη κάρτα. Στο πρώτο ημίχρονο τράβηξε ποδοσφαιριστή της Αλκής από την φανέλα στον χώρο της μεσαίας γραμμής εκεί που δεν υπήρχε κίνδυνος και του χαρίστηκε ο διαιτητής, και αντί να βάλει μυαλό έκανε ακριβώς το ίδιο πράγμα στις αρχές του δευτέρου όπου και δέχθηκε την κίτρινη. Κάποιος να του τραβήξει το αυτί, καθώς σε τέσσερις αγώνες έχει τρεις κίτρινες, και οι τρεις μάλιστα εκεί που δεν υπήρχε κάποιος κίνδυνος για την ομάδα μας.
Σκοπελίτης. Ο γνωστός Σκοπελίτης. Πολλά τρεξίματα, πίεση στον αντίπαλο, αλλά πολύ πιο «φρόνιμα» μαρκαρίσματα στον αντίπαλο. Ξέρει πότε πρέπει να κάνει το φάουλ για να ανακόψει υποσχόμενη επίθεση του αντιπάλου, κάτι που δεν χρειάστηκε χθες. Το μειονέκτημα στο παιγνίδι του είναι ότι δεν έχει την καλή πάσα πέραν των κοντινών αποστάσεων, για αυτό και η ομάδα ιδιαίτερα στα παιγνίδια με τις μικρές ομάδες που παίζουν αμυντικά, δεν χρειάζεται δύο κόφτες καθώς δυσκολευόμαστε να κινήσουμε την μπάλα σωστά στο χορτάρι.
Σπαντάτσιο: Κάνει αυτό που κάνει καλύτερα ο οποιοσδήποτε στην ομάδα. Έρχεται σαν κρυφός κυνηγός από πίσω και σκοράρει, φθάνοντας ήδη στα πέντε τέρματα και είναι ο πρώτος σκόρερ της ομάδας. Δεν βοήθησε αρκετά στον τομέα της ανάπτυξης καθώς ήταν καλά κλεισμένος, αλλά μετά το 2-0 βρήκε χώρους και έδωσε κάθετες πάσες στους συμπαίκτες του.
Λαβόρδε: Χθες σέρβιρε για τους συμπαίκτες του. Στον κενό χώρο είναι ασταμάτητος, ενώ όταν βρεθεί αντίπαλος μπροστά του το πιο πιθανό είναι να τον ζαλίσει. Χθες δεν πήρε επιθετικές προσπάθειες για τέρμα, αλλά προτίμησε να σερβίρει δύο ασσίστ στους συμπαίκτες του. Δεν είναι απόλυτα έτοιμος λόγω του τραυματισμού που πέρασε, και τα καλύτερα ακόμη να έρθουν. Πρέπει να ηρεμήσει το παιγνίδι του, και να μην απαντά στις προκλήσεις των αντιπάλων, καθώς αντί να είναι υπό την «προστασία» των διαιτητών, αντίθετα τον έχουν βάλει στο μάτι.
Κάλβο: Μεστό παιγνίδι από τον Ισπανό χθες, βοήθησε στην οργάνωση του παιγνιδιού, πήρε μερικά σουτ πάνω του, αλλά σίγουρα μπορεί και καλύτερα. Θέλει βοήθεια από τον δεξί μπακ για να απελευθερωθεί και να βρει περισσότερους κενούς χώρους. Εκτέλεσε και το στημένο από το οποίο προήλθε το λανθασμένα ακυρωθέν τέρμα του Οκκά.
Ρέζεκ: Ο Ρέζεκ που όλοι θέλουμε να βλέπουμε. 90 λεπτά τρέξιμο, κίνηση στον κενό χώρο, όπως έκανε και στο φανταστικό τέρμα που πέτυχε. Η θέση που του ταιριάζει είναι στην κορυφή της επίθεσης, εκεί που μπορεί να αναστατώσει την κάθε άμυνα. Μαζί με Λαβόρδε και Κάλβο συνθέτουν μία εξαιρετική επιθετική τριπλέτα. Αν συνεχίσει έτσι, δύσκολα θα χάσει την θέση του από την βασική εντεκάδα
Αλλαγές:
Οκκάς: Μπήκε φρέσκος ενώ οι αντίπαλοι είχαν αρκετή κούραση πάνω τους, και αναστάτωσε την άμυνα της Αλκής. Δείχνει πλέον πως ερχόμενος από τον πάγκο μπορεί να δώσει περισσότερα πράγματα, καθώς να μην ξεχνάμε πως ο Γιαννάκης έγινε Γιάννης και έφθασε σε κάποια ηλικία. Μπορεί να δώσει και αυτός με την σειρά του πολλά πράγματα στην φετινή Ανόρθωση.
Λαμπάν: Αγωνίστηκε σαν αριστερό μπακ στην θέση του Σιέλη όταν τραυματίστηκε, και δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερα προβλήματα. «Σχεδόν» ξέρει την θέση, καθώς επί Τιμούρ αγωνίστηκε αρκετά σαν αριστερό μπακ-χαφ στο 3-5-2. Ίσως κληθεί και άλλες φορές να δώσει λύσεις στην συγκεκριμένη θέση. Έλειψε όμως από την ομάδα το πρώτο 15λεπτο του δευτέρου ημιχρόνου που δεν μπορούσαμε να κρατήσουμε μπάλα και να ηρεμήσουμε το παιγνίδι μας.
Οχαγιόν: Δεν είχε και αρκετή δουλειά γιατί όταν μπήκε στον αγώνα όλα είχαν κριθεί. Δοκίμασε κάποια σουτ αλλά χωρίς επιτυχία. Ίσως μπορούσε να μπει πιο γρήγορα στον αγώνα, όταν η ομάδα ήθελε ποδοσφαιριστή στη μεσαία γραμμή για να ηρεμήσει το παιγνίδι της.
