Μάστρου: Έδειξε σε όλους πως δεν είναι πια μικρός αλλά μεγάλος. Στάθηκε δίχως φόβο κάτω από τα δοκάρια της ομάδας και όπου χρειάστηκε δήλωσε παρών ήταν εκεί. Στόχος του από εδώ και πέρα η συνέχεια καθώς είναι σίγουρο θέση βασικού θα έχει στις δύο επόμενες δύσκολες εξόδους με Α.Ε.Π και Ε.Ν.Π.
Κόλιν: Αγωνιζόμενος στο δεξί άκρο της άμυνας πραγματοποίησε την καλύτερη του εμφάνιση για φέτος. Παρά το γεγονός ότι δέχθηκε κάρτα από τα αποδυτήρια ο Ολλανδός έδειξε απίστευτη στωικότητα στο παιχνίδι του και με συνεχή ανεβοκατεβάσματα από την δεξιά πλευρά ήταν χάρμα οφθαλμών. Πραγματοποίησε την σέντρα ακριβείας στο γκολ. Ελπίζουμε αυτή η εμφάνιση του αν αποτελέσει την απαρχή θετικών εμφανίσεων γιατί κακά τα ψέματα με τις τελευταίες του εμφανίσεις μας είχε απογοητεύσει.
Άντιτς: Μετατοπίστηκε για τις ανάγκες του ματς στο αριστερό άκρο και τα πήγε περίφημα. Ο Μαυροβούνιος ακραίος αμυντικός αποδεικνύεται ένα σημαντικό εργαλείο για τον Λέβι. Στο πρώτο ημίχρονο μάλιστα είχε και αρκετά ανεβάσματα στην αντίπαλη περιοχή.
Ζορζε: Αυτό τον Ζόρζε θέλουμε, ο Πορτογάλος πραγματοποίησε εμφάνιση ανάλογης της φήμης που αποκτήθηκε. Πραγματικός άρχοντας στα μετόπισθεν, κατεύθυνε με μαεστρία την αμυντική γραμμή.
Ίλιτς: Μεγάλη κλάση ο Σλοβένος, αμυντικός που ξέρει καντάρια μπάλας και το απέδειξε και χθες. Δήλωσε παρών και έκανε αρκετά καλά κοψίματα σε υποσχόμενες επιθέσεις των αντιπάλων. Μπορεί να χαρακτηριστεί η μεταμόρφωση της χρονιάς ο Σλοβένος καθώς άλλο παίκτη είδαμε στα μάτς με την Ντίλα και άλλο βλέπουμε από την 3η αγωνιστική και εντεύθεν όπου και πήρε θέση βασικού.
Σπαντάτσιο: Αγωνίστηκε διπλά από τον Σκοπελίτη σε ένα σαφώς πιο ανασταλτικό ρόλο σε σχέση με άλλους αγώνες. Αυτό βοήθησε στα μέγιστα την ομάδα μας αφού ο Βραζιλιάνος είχε μεγάλα κέφια και ήταν ο ιθύνων νους της ομάδας μας. Οργάνωνε και έκοβε παράλληλα, στην συνέχεια η κούραση έφερε και την αναμενόμενη πτώση στην απόδοση του αλλά στο τέλος, εκεί που έκαιγε η μπάλα και έπρεπε να την κρατήσει, ο Βραζιλιάνος ήταν εκεί κοροϊδεύοντας ολόκληρο το ΑΠΟΕΛ με την τέχνη του.
Σκοπελίτης: Κάποιος να τον ενημερώσει να σταματήσει να μαρκάρει και τελείωσε το παιχνίδι! Συγκλονιστικός για ακόμη ένα παιχνίδι και αποδεικνύει περίτρανα πως την Ανόρθωση δεν επέστρεψε για να πάρει σύνταξη αλλά πρωτάθλημα. Τα τρεξίματα του Σκοπελίτη και το γεγονός ότι κάλυπτε ακατάπαυστα χώρους ήταν το κλειδί της επιτυχίας, αφού δεν άφηνε σε καμία περίπτωση τους αντίπαλους να αποκτήσουν αριθμητικό προβάδισμα ενόσω ήταν στην επίθεση. Το γεγονός ότι αγωνίστηκε δίπλα στον Σπαντάτσιο τον βοήθησε σημαντικά καθώς δεν χρειάστηκε να οργανώσει καθόλου παιχνίδι έτσι οι οποίες αδυναμίες του ως ποδοσφαιριστής δεν φάνηκαν.
Ιτζάκι: Παίκτης άλλης κλάσης ο Ισραηλινός. Πανέξυπνος με ποδοσφαιρική πονηράδα δίνει μια άλλη νότα στην επιθετική μας γραμμή. Αν και βραχύσωμος με την εξυπνάδα του πήρε πολλές εναέριες μονομαχίες από τους αντιπάλους και δημιούργησε ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα. Λίγο πιο τυχερός να ήταν και θα μπορούσε να χριστεί και σκόρερ. Παιχνίδι με παιχνίδι γίνεται καλύτερος κάνοντας τον Λέβι να πονοκεφαλιάζει για ποιους θα κρατά στον πάγκο.
Κάλβο: Είναι πραγματικά απίστευτο αυτό που συμβαίνει με τον Ισπανό. Η απειθαρχία που έλεγαν στην Ελλάδα ότι τον χαρακτηρίζει ως ποδοσφαιριστή έμεινε κλειδωμένη στο ερμαράκι των αποδυτηρίων του Κλεάνθης Βικελίδης. Ο Ισπανός σαν πραγματικός στρατιώτης ακολούθησε κατά γράμμα τις εντολές του προπονητή του δίνοντας μεγάλες βοήθειες στον Κόλιν στην εξουδετέρωση του Αλωνεύτη. Όταν δε, έπαιρνε την μπάλα μπροστά ήταν πηγή κινδύνου. Αποχώρησε τραυματίας αφότου προηγουμένως είχε χάσει ευκαιρία να χριστεί σκόρερ. Το ευτύχημα ότι ο τραυματισμός του δεν εμπνέει ανησυχία.
Ρέζεκ: Ότι και να πούμε για τον Τσέχο παιχταρά είναι λίγο. Σκόρερ του χρυσού τέρματος που πετύχαμε, πρώτος έβαζε πίεση στον αντίπαλο τρέχοντας συνεχώς να πρεσσάρει. Τραυματίστηκε σε μια φάση που κανονικά θα έπρεπε να διπλασιάζαμε τα τέρματα μας. Στο διάστημα που αγωνίστηκε ήταν ο κορυφαίος.
Λαβορδε: Ο Κολομβιανός φύλαγε εδώ και 15 μέρες μια εμφάνιση του επιπέδου του. Ζάλισε την δεξιά πλευρά του ΑΠΟΕΛ ουκ ολίγες φορές αποδεικνύοντας τους γιατί θεωρείται ο πιο βιρτουόζος ποδοσφαιριστής της νήσου αυτή την στιγμή. Την πολύ καλή του εμφάνιση την επισκίασαν δύο λάθος αποφάσεις του σε τελικές προσπάθειες όπου θα μπορούσαμε να σημειώσουμε ισάριθμα τέρματα. Τέλος καλό όλα καλά για την Ανόρθωση και για τον Κολομβιανό.
Ρονκάτο: Μπήκε στην θέση του τραυματία Ρέζεκ. Φάνηκε άτυχος καθώς ο Τσέχος ήταν ο κορυφαίος και αναπόφευκτα το μέτρο σύγκρισης που θα είχε θα ήταν αυτό. Ωστόσο ο Βραζιλιάνος έτρεξε πολύ και θα μπορούσε να χριστεί σκόρερ αν είχε την τροφοδότηση που θα ήθελε. Εκεί που τον χρειαστήκαμε έδωσε τις λύσεις και αποτελεί και αυτός ένα σημαντικό εργαλείο για τον κ. Λέβι
Οκκάς: Μπήκε στην θέση του τραυματία Κάλβο. Απέδειξε την κλάση του προς το τέλος όπου χρειάστηκε να κρατήσουμε μπάλα. Δεν είχε τα τρεξίματα του Ισπανού στο να καλύπτει χώρους με αποτέλεσμα να μείνει εκτεθειμένη η δεξιά μας πλευρά. Ο αρχηγός αποτελεί όμως μια αξιόπιστη λύση που μπορεί να αγωνιστεί και στις τρεις θέσεις της επίθεσης
Οχαγιόν: Μπήκε στο τελευταίο πεντάλεπτο στην θέση του Ιτζάκι και αγωνίστηκε ως προωθημένος. Τα λεπτά που αγωνίστηκε δεν μπορούν να αποτελέσουν δείγμα για κριτική.
