Προφητική ήταν η ατάκα του Άντρε Πάους στη συνέντευξη τύπου απέναντι στη Νέα Σαλαμίνα, με τον Ολλανδό να υποστηρίζει ότι ανεξαρτήτως αντίπαλου, όταν οι πιθανότητες νίκης μειώνονται, προσέχεις να μην χάσεις έστω το βαθμό. Κάποιοι μπορεί να σπεύσουν να κατηγορήσουν τον γραφών για ηττοπάθεια ωστόσο στα δείγματα των περασμένων χρόνων περιέχονται περισσότεροι αγώνες που χάθηκαν παρά κερδήθηκαν στο 90.
Και πράγματι η Ανόρθωση σήμερα θα μπορούσε να φύγει με σκυμμένο το κεφάλι αν ο Καμίνσκι δεν έβρισκε τρόπο να ξεπεταχτεί μπροστά από τον Μπέλφορντ στο 80ο λεπτό ή να μπλοκάρει το φάουλ του Πιντσέλι στο 55ο έχοντας μπροστά του έναν όμιλο ποδοσφαιριστών. Το σημερινό αποτέλεσμα προσγείωσε αυτούς που έκαναν έστω στα κρυφά όνειρα τίτλου, υπενθυμίζοντας ότι η φετινή Ανόρθωση έχει πρώτιστο στόχο την εξάδα ώστε να διεκδικήσει στη δεύτερη φάση του πρωταθλήματος έξοδο στην Ευρώπη. Το γεγονός ότι υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαμε αύριο να βρισκόμαστε sto -6 από την κορυφή ήταν ένα σενάριο που φάνταζε απίστευτο στις αρχές της χρονιάς και θα πρέπει να πιστωθεί στον Πάους και τους ποδοσφαιριστές του.
Όσον αφορά τη επιλογή του Ολλανδού να μην πραγματοποιήσει αλλαγές, μια αυθόρμητη ερώτηση θα ήταν το ποίον να έβαζε και ποιόν να έβγαζε. Οι απουσίες των Εντέ και Αβραάμ στοίχησαν περισσότερο απ’ όσο θα εκτιμούσαμε με μοναδικό επιθετικογενή ποδοσφαιριστή τον Γκονζάλο Γκαρσία. Κάποιος θα πει ότι ο Ουρουγουανός μπορούσε με μια κάθετη μπαλιά να αλλάξει τη ροή του αγώνα και άλλος να πει ότι ήταν πολύ «μαλακός» για ένα τέτοιο γήπεδο και απέναντι σε μια τέτοια σκληροτράχηλη ομάδα. Φτάνει στην πρώτη κατηγορία να μην εμπίπτουν αυτοί που δεν τον ήθελαν ούτε ζωγραφιστό όταν μετρούσε συνεχόμενες (νικηφόρες) εμφανίσεις στην αρχική εντεκάδα.
