Το καλοκαίρι του 2010, ο προπονητής Γκιγέρμο Όγιος έφερνε στην Ανόρθωση τον 22χρονο (τότε) μεσοεπιθετικό Ρικάρντο Λαβόρδε. Η ομάδα βρισκόταν στην αναζήτηση μεσοεπιθετικού και μέχρι τότε είχαν ακουστεί κάποια «δυνατά» ονόματα, όμως ο Όγιος είχε καταλήξει στον Ρικάρντο Λαβόρδε. Και όμως, και τι δεν ακούσαμε αρχικά για τη μεταγραφή του Κολομβιανού. Όχι μόνο από τους Ανορθωσιάτες, αλλά και τους αθλητικογράφους μας που έβγαλαν το πόρισμα ότι επρόκειτο για πατάτα ολκής, παρατηρώντας μόνο το βιογραφικό του ως εκείνη τη χρονική περίοδο.
«Τον φέραμε από τα χωράφια της Κολομβίας» ήταν ένα από τα χαρακτηριστικά σχόλια που μας έχουν μείνει από τότε στο μυαλό. Η συνέχεια όμως είναι γνωστή. Ο Κολομβιανός είναι ένας από τους πιο ποιοτικούς ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια, και στην ημέρα του ήταν απλά ασταμάτητος.
Κάτι τέτοια ακούσαμε και τις τελευταίες ημέρες για τον Γιούρι Γιακοβένκο, και από εμάς τους Ανορθωσιάτες αλλά και από τους «ξένους». Αυτό που θέλουμε να πούμε, είναι ότι όπως σωστά είπε σήμερα και ο Εκπρόσωπος Τύπου Μαρίνος Μήτρου, ο ποδοσφαιριστής θα χρειαστεί τη στήριξή μας, και οφείλουμε να του τη δώσουμε. Ο παίχτης μπορεί να αποδειχθεί κατώτερος των περιστάσεων, μπορεί και όχι. Όμως δεν μπορούμε να προδικάζουμε με βάση το βιογραφικό του.
Και χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι ο Λαβόρδε. Ο Όγιος προτίμησε να δώσει ηγετικό ρόλο σε έναν ποδοσφαιριστή που γνώριζε αυτός και όχι οι χιλιάδες «προπονητές» της Κύπρου. Κάτι ήξερε περισσότερο από εμάς. Προτίμησε τον Λαβόρδε αντί κάποιας «σίγουρης» λύσης. Και στο τέλος, τουλάχιστον για αυτή την περίπτωση, δικαιώθηκε. Όπως θα πρέπει να θέλουμε όλοι μας να δικαιωθεί και ο Τεντ Φαν Λέουβεν στην επιλογή του για τον Γιούρι Γιακοβένκο…
