Αυτό που είδαμε απέναντι στην Ε.Ν.Παραλιμνίου δεν ήταν κάτι καινούργιο, δεν μας ήρθε σαν τούβλο στο κεφάλι. Ήταν απλά μια λογική συνέχεια αυτών που βλέπουμε για μήνες τώρα. Όπως είπε πρόσφατα και ο Τιμούρ Κετσπάγια, αυτά συμβαίνουν όταν αφήνεις ανθρώπους άσχετους με το αντικείμενο να κάνουν προγραμματισμό στο ποδόσφαιρο. Η Ανόρθωσις όλη τη χρονιά είχε αδυναμίες και μάλιστα χτυπητές. Λόγω έλλειψης χρημάτων δεν έγινε καμία κίνηση για να διορθωθούν. Η Ε.Ν.Παραλιμνίου δεν έκανε κάτι εξεζητημένο μέσα στον αγωνιστικό χώρο, αντιθέτως αγωνίστηκε όπως την περιμέναμε, μαζική άμυνα και κόντρα επίθεση.
Η ομάδα είναι αδούλευτη και αυτό φαίνεται απ’ το χιλιόμετρο. Τα λάθη συνεχόμενα και το παιχνίδι μας δίχως συνοχή και πλάνο. Αν το ματς δεν μας βγει ούτε λόγος για εναλλακτικό πλάνο ή για κίνηση ματ. Οι ποδοσφαιριστές σήμερα έστειλαν μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, πως με άδειες τσέπες μπορούν να γίνουν έρμαιο στις ορέξεις του οποιουδήποτε αντιπάλου. Η επιπολαιότητα και αδιαφορία που έδειξαν σήμερα είναι ο καθρέφτης της φετινής Ανόρθωσης σε όλα τα επίπεδα. Είναι απλήρωτοι για μήνες και βαρέθηκαν τις κούφιες υποσχέσεις για εμίρηδες και ελκυστικές χορηγίες. Όσο για το αν θα γίνει το σωματείο εταιρεία κι αν θα έρθουν επενδυτές, αυτούς ποσώς τους ενδιαφέρει. Μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει όμως το χρώμα του χρήματος δεν το βλέπουν. Ο Άντιτς τα τελευταία δύο παιχνίδια κάνει ρεσιτάλ ατομικών λαθών, ο Αλέξα προσπάθησε με κόπο και μόχθο να αποβληθεί αλλά δεν τα κατάφερε, ο Κολαούτι ζητούσε επιτακτικά την κίτρινη κάρτα και δεν την πήρε από τον Τσαγγάρη, ο Φοφανά θέλει μια μπάλα μόνος του, τον Μπεσέρα τον δοκιμάζαμε δύο μήνες για να τον αποκτήσουμε και στο μήνα βρέθηκε εκτός ενδεκάδας μιας Ανόρθωσης που μετρούσε 5 απουσίες!
Στο διοικητικό κομμάτι τα πράγματα κυμαίνονται στον ίδιο παρονομαστή. Ο πρόεδρος το μισό μήνα είναι Κύπρο ενώ τον άλλο μισό βρίσκεται στο εξωτερικό. Όσο και να το θέλει δεν μπορεί να διοικείται έτσι το πιο ιστορικό σωματείο στο νησί. Το ποδόσφαιρο ρεζίλεψε ανθρώπους πολύ πιο πετυχημένους από τον Χρίστο Πουλλαΐδη και το επιχείρημα που προβάλλει πως διοικεί 15 εταιρείες με πολλά εκατομμύρια τζίρο παύει να υφίσταται όταν στον αγωνιστικό χώρο η ομάδα δέχεται τη μία φάπα μετά την άλλη. Οι αυλικοί του προέδρου που τους κληρονόμησε από τον πρώην δεν μπορούν να προσφέρουν το κάτι παραπάνω και να καλύψουν την απουσία του προέδρου. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που τα πάντα τρέχουν στο μισό του μήνα που βρίσκεται Κύπρο ο Χρήστος Πουλλαΐδης. Την έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα τη βιώνουμε καθημερινά, ακούγοντας τον σύμβουλο επικοινωνίας να πασκίζει στα ραδιόφωνα να μας πείσει πως όλα βαίνουν καλώς και βάσει πλάνου. Μακάρι να εθελοτυφλεί και να στρουθοκαμηλίζει γιατί σε διαφορετική περίπτωση το πρόβλημα είναι σοβαρό, γιατί σημαίνει πως το τιμόνι του ιστορικού μας σωματείου βρίσκεται σε χέρια ανθρώπων που έχουν πλήρη άγνοια κινδύνου και έχασαν κάθε επαφή με το περιβάλλον.
Η επόμενη μέρα χρειάζεται αποφάσεις. Όχι και τόσο γενναίες σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα. Ποδοσφαιριστές με ψηλά συμβόλαια όπως οι Κολαούτι και Γκαρσία δεν μπορεί να τους καλύψει ο σύλλογος. Αναπληρωματικοί ποδοσφαιριστές όπως ο Σουσιάν με απολαβές που ξεπερνούν τις 100 χιλιάδες ευρώ είναι κάτι παραπάνω από πολυτέλεια. Η σχέση του πρώην προέδρου με τον νυν πρέπει να ξεκαθαρίσει, ας μην κρυβόμαστε άλλωστε, ο πρώην αποτελεί κόκκινο πανί για πολλούς που θέλουν να βοηθήσουν. Εξάλλου δεν είναι λίγες και οι “ιστορίες” που κυκλοφορούν για συνεργασίες. Δεν αρκεί όμως να ξεκαθαρίσει η σχέση τους αλλά να φύγουν από πόστα και θέσεις άτομα που έγκειται στο περιβάλλον του πρώην προέδρου και είναι στην μπούκα από μερίδα του κόσμου της Ανόρθωσης. Η ασυλία που είχε ο κ. Πουλλαΐδης έχει παρέλθει και πλέον κρίνεται και αυτός. Στα δύο χρόνια ενασχόλησης του με την Ανόρθωση μας είπε αρκετά ωραία λόγια, μας παρουσιάστηκε ως οραματιστής, γεμάτος ιδέες και ορεξάτος για καινοτομίες. Ώρα να αρχίσει τις πράξεις αλλιώς θα «καεί» στα μάτια του κόσμου πριν το πάρει είδηση.
