Το Anorthosis24 εγκαινιάζει από σήμερα τη στήλη Χαμένοι στον χρόνο, όπου θα σας παρουσιάζουμε ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στην Ανόρθωση και οι οποίοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, άφησαν το δικό τους στίγμα. Αρχίζουμε σήμερα με τον γνωστό και αγαπητό σε όλους μας επιθετικό, Βόιτσικ Κόβαλτσικ.
Πολωνός επιθετικός που ήρθε στην ομάδα μας το καλοκαίρι του 2001 με περιπετειώδη τρόπο, καθώς προηγουμένως είχε σημειωθεί το φιάσκο με τον Γερμανό επιθετικό Άντονι Χέι που στο τέλος μας προέκυψε αμυντικός. Άνηκε στο κλαμπ των ποδοσφαιριστών με ταραχώδη καριέρα, γεμάτη πάθη, κόντρες, διακρίσεις και τραυματισμούς. Υπόγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο σε ηλικία 18 χρονών με την Λέγκια Βαρσοβίας, παραμένοντας εκεί για 4 χρόνια με την πιο σημαντική προσωπική του διάκριση να αποτελούν τα 3 συνολικά γκολ σε βάρος της Σαμπντνόρια και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στα προημιτελικά και ημιτελικά του κυπέλλου πρωταθλητριών, την παρθενική του σεζόν. Αφού πανηγύρισε 4 πρωταθλήματα, 1 κύπελλο και 1 supercup Πολωνίας, μετακόμισε για 5 χρόνια στην Ισπανία, παίζοντας για τρεις σεζόν με τα χρώματα της Μπετίς και δύο με τα χρώματα της Λα Πάλμας.
Μετά από ένα χρόνο απραξίας λόγω τραυματισμού, αγωνίστηκε εκ νέου για μια χρονιά με την Λέγκια κατακτώντας ακόμα ένα πρωτάθλημα και ακολούθως κατηφόρισε στο νησί μας το καλοκαίρι του 2001, όπου με συνοδοιπόρους τους συμπατριώτες του Σλαβομίρ Μάγιακ και Ράντοσλαβ Μιχάλσκι, οδήγησε την Ανόρθωση στην κατάκτηση του κυπέλλου στον τελικό του ΓΣΠ, απέναντι στον Εθνικό Άχνας. Μολονότι έμεινε άσφαιρος στην επιβλητική μας νίκη με 8-1 επί του Ερμή στην πρεμιέρα, δίνοντας τροφή στους ειδήμονες της κερκίδας να τον κρίνουν υπέρβαρο και άσχετο, ο Βόιτσικ Κόβαλτσικ ήταν αυτός που κατάφερε να διακόψει το σερί του Ράινερ Ράουφμαν όσον αφορά στα πρωτεία στο σκοράρισμα ανά σεζόν, βρίσκοντας δίκτυα 24 φορές! Τρομερός στο κεφάλι και με κρύο αίμα στα τελειώματα των φάσεων, ο Πολωνός αποτελούσε μια αξιόπιστη λύση στο σκοράρισμα και σχεδόν πάντοτε δήλωνε παρών στα ντέρμπι.
Δυστυχώς η δεύτερη και τελευταία του σεζόν με τα χρώματα της Κυρίας κράτησε λίγο, καθώς αποδεσμεύτηκε στα μισά του πρώτου γύρου. Η μη ικανοποιητική απόδοση, η άστατη ζωή και το υψηλό συμβόλαιο αποτέλεσαν τόσο τις αίτιες όσο και τις αφορμές για την αποπομπή του. Επέστρεψε στην Κύπρο την επόμενη χρονιά και αγωνίστηκε με την φανέλα του ΑΠΟΕΛ κατακτώντας το πρωτάθλημα, χωρίς ωστόσο να έχει ιδιαίτερη συμμετοχή, σκοράροντας μόλις 3 γκολ σε 16 αναμετρήσεις. Αγωνίστηκε 39 φορές με την φανέλα με το εθνόσημο, σκοράροντας 11 γκολ, ενώ είχε παράλληλα σημαντικό μερίδιο στην κατάκτηση του ασημένιου Ολυμπιακού μεταλλίου το 1992 στην Βαρκελώνη. Παρόλο που στην φάση των ομίλων δεν έκανε αισθητή την παρουσία, βρήκε δίκτυα 4 φορές στους knock-out αγώνες της διοργάνωσης, μία εκ των οποίων μάλιστα στον τελικό, όπου είχε δώσει το προβάδισμα στην χώρα του πριν οι διοργανωτές κερδίσουν με τελικό σκορ 3-2…
Κατάφερε γίνει σταρ και εκτός γηπέδων, καθώς το 2003 ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε ως αυτοβιογραφία, κατάφερε να γίνει bestseller, παρουσιάζοντας με καυστικό τρόπο σημεία από την πολυτάραχη καριέρα του. Τώρα, εργάζεται ως τηλεσχολιαστής ποδοσφαίρου στην πολωνική τηλεόραση. Πρόκειται για ένα από τους μεγαλύτερους επιθετικούς που πέρασαν από την ομάδα μας. Η αποτελεσματικότητα του σε συνδυασμό με τον τσαμπουκά και το λεγόμενο «τατσιζιλίκι» που τον διέκρινε, τον έκαναν ιδιαίτερα αγαπητό στην κυανόλευκη κερκίδα.
