Πυρ ομαδόν δέχεται ο Ζόρζε Κόστα τα τελευταία 24ωρα από οπαδούς, αθλητικογράφους, ακόμα και παράγοντες. Η μουρμούρα και η κριτική που υπέβοσκαν εδώ και βδομάδες εντατικοποιήθηκαν τώρα, με τον Πορτογάλο τεχνικό να τ’ ακούει για τον τρόπο που αγωνίζεται η ομάδα, την ώρα που κάνει τις προπονήσεις και τη διάρκειά τους, τις επιλογές του σε παίχτες, την τακτική, τα πάντα. Μόνο για το γρασίδι του Παπαδόπουλος δεν έχει κατηγορηθεί, ακόμα.
Ο ΖΚ προσπάθησε να διορθώσει στο παιχνίδι με την ΑΕΚ κάποια από τα πράγματα που ενοχλούσαν τον κόσμο και για τα οποία είχε κατηγορηθεί προηγουμένως. Προφανώς κατόπιν διοικητικής υπόδειξης, κατέβασε για πρώτη φορά αποστολή με 22 άτομα αντί για 18. Στο (τραγικό) πρώτο ημίχρονο, έφερε πιο πίσω τον Αλέξα, μετατρέποντας το σύστημα σε 4-2-3-1, κάτι που διαφοροποίησε στην επανάληψη επιστρέφοντας στα παλιά. Δυστυχώς, αυτά δεν ήταν αρκετά για να ανατρέψουν το αρνητικό κλίμα, ούτε να αποσοβήσουν τις νέες απώλειες.
Η αλήθεια είναι πως κάποια πράγματα στην Ανόρθωση δεν μπορούν να βελτιωθούν. Δεν θα γίνει ο Άντιτς σύγχρονο ακραίο μπακ, ούτε θα μάθει ο Αβραάμ να μαρκάρει σ’ ένα βράδυ. Ο Ζόρζε θα παραμείνει άτσαλος, ενώ ο Παβίσεβιτς θα συνεχίσει να τροφοδοτεί τους αντιπάλους στις 4 από τις 5 απομακρύνσεις του. Ο Φοφανά δεν θα μάθει από τακτική στα 30 κι ο Κάλβο δεν θα γίνει ποτέ ο Μέσι που ονειρεύεται.
Εκείνο που μπορεί και επιβάλλεται να γίνει, είναι η ομάδα να σουλουπωθεί μεσοαμυντικά και οι γραμμές να πλησιάσουν. Οι ποδοσφαιριστές να μαρκάρουν χωρίς να κρατούν απόσταση… ασφαλείας απ’ τους αντιπάλους και να υπάρχουν αλληλοκαλύψεις όταν κάποιος προωθείται μπροστά. Στα ευλογημένα τα στημένα να έχουμε σωστές τοποθετήσεις στην περιοχή μας και να μπορούμε να κρατήσουμε την μπάλα για ένα καταραμένο λεπτό όταν τελειώνει το παιχνίδι.
Το δυστύχημα είναι ότι όλα αυτά μάλλον δεν θα γίνουν ποτέ με τον Ζόρζε Κόστα. Διότι ο άνθρωπος μας έδειξε πέρσι την φιλοσοφία του που είναι φύσει επιθετική. Παίζει με ένα κόφτη στο κέντρο, άσχετο αν αυτός είναι ο αργός Μάκος. Θα τρώει γκολ από στημένα δίχως να τον πολυνοιάζει, ενώ όταν η ομάδα μας τα εκτελεί θα στήνει ένα περίεργο τείχος πίσω από τους αμυνομένους.
Εάν όλα αυτά δεν μας αρέσουν, πρωτίστως γιατί δεν ταιριάζουν σε ομάδα που (θέλει να λέει ότι) κάνει πρωταθλητισμό, τότε μάλλον κάναμε λάθος επιλογή προπονητή. Κάτι που βγάζει μάτια δηλαδή, όταν μέσα σε δυο μέρες του Αυγούστου πήγαμε από τον κατενάτσιο-Γιανέσκι στον γιούργια-Κόστα!
Το καλύτερο που έχει να κάνει η Ανόρθωση αυτή την ώρα, είναι να σκεφτεί τι ομάδα θέλει να βλέπει στο γήπεδο, τι βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους έχει, πως θα συνδυάσει την οικονομική εξυγίανση με υποφερτό ποδόσφαιρο και αν μπορεί να προωθήσει κανένα δυο μικρούς. Πριν απ’ όλα θέλει τους κατάλληλους και καταρτισμένους ανθρώπους να παίρνουν τις αποφάσεις. Ένας τεχνικός/αθλητικός διευθυντής θα ήταν μια καλή αρχή για παράδειγμα. Να αξιολογήσει, να κρίνει και ν’ αποφασίσει.
