Παρά τις εξαγγελίες για νοικοκύρεμα του οικονομικού και ιδιαίτερα του μισθολογίου, η διοίκηση μπροστά στην προοπτική συμμετοχής στους ομίλους του Europa League, δεν απέφυγε τις υπερβάσεις προηγούμενων χρονιών. Δυστυχώς σε τελική ανάλυση αυτό που επιβαρύνεται είναι το ίδιο το σωματείο, οσάν να μην έχουμε δεινοπαθήσει από προσφυγές ποδοσφαιριστές που ήρθαν, είδαν και απήλθαν. Για του λόγου το αληθές, παραμονές του αγώνα με την Γκέφλε στην Σουηδία η συζήτηση επικεντρωνόταν στην περαιτέρω ενίσχυση, ενώ λιγότερο από 24 ώρες μετά αφορούσε μειώσεις στο ρόστερ και στο μισθολόγιο.
Όπως προαναφέραμε δυστυχώς το φαινόμενο αυτό δεν είναι φετινό και αυτό έρχονται να μας θυμίσουν οι κατά καιρούς προσφυγές. Συγκεκριμένα τον Ιανουάριο του 2010 έρχεται στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» έναντι πολλών χιλιάδων ευρώ ο Μπρούνο Σειρού, άλλα και ο Βαγγέλης Μάντζιος έναντι προοπτικής αγοράς με ποσό μσού εκατομμυρίου ευρώ. Ένα χρόνο αργότερα και πιο συγκεκριμένα στην χειμερινή μεταγραφική περίοδο του 2011, έρχονται στην ομάδα μας ο Σπρόγκελ και ο Περόνε με τον μεν να προσφέρει αλλά να έχει το ψηλότερο συμβόλαιο της ομάδας και το δε να φεύγει ως αποτυχημένος και να επανέρχεται με προσφυγή. Παρόμοιο σκηνικό και τον περασμένο Ιανουάριο με τους Ντουάρτε και Γκάλαμαζ να αποκτούνται από την ξένη αγορά και να βρίσκονται πολύ σύντομα στην πόρτα της εξόδου.
