Μεγάλη συνέντευξη στην βρετανική ιστοσελίδα «The Atheltic» παραχώρησε ο ποδοσφαιριστής της ομάδας μας, Τσάρλι Μουσοντά, ο οποίος δηλώνει περήφανος για την επιστροφή του στην αγωνιστική δράση μετά τον σοβαρό τραυματισμό του.
«Ήταν ένα συναισθηματικό παιχνίδι για εμένα γιατί έπρεπε να περιμένω τόσο πολύ για να παίξω στην πρώτη ομάδα της Τσέλσι. Ήταν μια εξαετία που είχα ένα όνειρο, να παίξω στο Στάμφορντ Μπριτζ. Κατέληξα να κλαίω όταν σκόραρα, είναι κάτι που θα θυμάμαι πάντα», είπε για το ντεμπούτο του στην Τσέλσι το 2017 κόντρα στην Άρσεναλ για το Community Shield, όπου αγωνίστηκε ως αλλαγή, αλλά και για το γκολ του στο League Cup απέναντι στη Νότιγχαμ Φόρεστ.
Για τον σοβαρό τραυματισμό του με τη φανέλα της Φίτεσεστην οποία αγωνίστηκε ως δανεικός, σε φιλικό κόντρα στην Άντβερπ, είπε: «Σε εκείνο το παιχνίδι, η μπάλα ήταν στον αέρα και κάποιος με πάτησε με τις τάπες στο γόνατο. Όταν προσγειώθηκα στο έδαφος, ένιωθα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ήταν σχεδόν στο ημίχρονο και σχεδόν κούτσαινα. Καθώς πήγαινα στα αποδυτήρια, το γόνατό μου είχε πρηστεί». Ο Μουσοντά δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί τι θα ακολουθούσε: «Σκεφτόμουν, “τίποτα δεν έχει σπάσει, τίποτα δεν έχει σπάσει, θα είσαι καλά, δεν υπάρχει ζημιά στους συνδέσμους”. Όμως σε μια προπόνηση στην Τσέλσι όταν έκανα αποκατάσταση, κατάλαβα ότι αλήθεια κάτι δεν πήγαινε καλά. Μια χειρουργική επέμβαση μπορεί να αλλάξει εντελώς τη λειτουργία του γονάτου, μπορεί να μην επιστρέψεις το ίδιο. Μπορεί να αλλάξει εντελώς το παιχνίδι σου».
Με αυτό κατά νου, προσπάθησε να αναβάλει τη χειρουργική επέμβαση και να αφήσει το γόνατό του να επουλωθεί φυσικά. Κατέληξε να μείνει ένα χρόνο χωρίς επέμβαση. «Δεν επουλώθηκε πλήρως, δεν ήταν 100% ακόμη και το καλοκαίρι, αλλά ένιωθα ότι γινόταν καλύτερα. Θα μπορούσα να κάνω σπριντ. Είχα ακόμα λίγο πόνο, αλλά νόμιζα ότι επιτέλους γινόμουν καλύτερα. Το γόνατό μου πρήζονταν μετά από κάθε προπόνηση. Ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, αλλά ήμουν απελπισμένος να παίξω. Μου είπαν ότι αν έκανα εγχείρηση, θα ήταν 10 με 12 μήνες αποκατάστασης, οπότε θα ήταν δύο χρόνια εκτός ποδοσφαίρου. Χρειάστηκαν τρεις εβδομάδες να μιλήσω και να μιλήσω με περισσότερους γιατρούς, αλλά τελικά αποφάσισα να κάνω τη χειρουργική επέμβαση στο Βέλγιο», είπε.
Και συνέχισε: «Επέστρεψα στην Τσέλσι τον Ιανουάριο του 2021 και από τότε δεν έχω νιώσει τίποτα στο γόνατό μου. Αυτό ήταν πραγματικά θετικό. Δεν έχω πόνους για δυόμισι χρόνια».
Πλέον επέστρεψε ξανά υγιής, με τη φανέλα της Ανόρθωσης. Όπως δηλώνει θέλει να απολαύσει το ποδόσφαιρο και να βοηθήσει τους νεότερους ποδοσφαιριστές, μέσα από τις άσχημες εμπειρίες που είχε: «Με τις εμπειρίες μου, το ταξίδι, τον τραυματισμό μου, θέλω να βοηθήσω τους νεαρούς παίκτες. Θέλω να βοηθήσω τους παίκτες να έχουν τους πόρους για να δείξουν το ταλέντο τους. Αυτό έχω στην καρδιά μου εξαιτίας αυτού που έχω περάσει. Θέλω απλώς να παίξω ποδόσφαιρο. Εκεί βρίσκομαι τώρα. Θέλω απλώς να το απολαύσω ξανά. Αυτό που με κάνει χαρούμενο είναι πως μου είπαν ότι δεν θα ξαναπαίξω ποδόσφαιρο και είμαι περήφανος που επέστρεψα. Ξέρω πόσο δύσκολο ήταν. Με στράγγιξε, μου ρούφηξε τη ζωή. Είναι κάτι για το οποίο είμαι περήφανος για τον εαυτό μου. Ήμουν μόνος για πολύ καιρό. Ήταν πολύ μοναχικό, πολύ σκληρό. Αν ήμουν απόλυτα υγιής και είχα μεγαλύτερη ευκαιρία, τότε προφανώς τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν πάει διαφορετικά. Αλλά στο τέλος της ημέρας, αυτή είναι η ζωή, έτσι πάνε τα πράγματα… πρέπει να έχεις πίστη στο μέλλον».
