Στη θέση του ακραίου επιθετικού η ομάδα μας τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει μεγάλη δυστοκία στην εξεύρεση παίκτη κλάσης. Μετά τον Βόουτερ και τον Λαβόρδε στην πρώτη του θητεία, δεν αποκτήσαμε κάποιο ακραίο επιθετικό που να έχει σταθερότητα και να δημιουργεί ρήγματα στις αντίπαλες άμυνες. Εξαίρεση αποτελούν κάποιες εκλάμψεις κάποιων εκ των ποδοσφαιριστών που έπαιξαν σε αυτή τη θέση, χωρίς να παρουσιάσουν όμως συνέπεια στην απόδοση τους. Τη στιγμή μάλιστα που οι κύριοι ανταγωνιστές μας, αποκτούν σε αυτή τη θέση αξιόλογους ποδοσφαιριστές που σκοράρουν, δίνουν ασίστ, έχουν το «ένας εναντίον ενός» και γενικά δίνουν τη πινελιά που χρειάζεται για να διακριθεί μια ομάδα.
Ήταν επεκφρασμένη η άποψη ότι τη περσινή χρονιά στη συγκεκριμένη θέση υστερούσαμε και ότι θα πρεπε να ενισχυθούμε με έτοιμους παίκτες. Αντ`αυτού αποκτήσαμε τον ανέτοιμο Λαβόρδε, ένα νεαρό που η κύρια του θέση είναι φορ και παρέμεινε ο ασταθής Σισέ. Μάλλον η ομάδα αποδυναμώθηκε και ποσοτικά και ποιοτικά.
Το ίδιο συνέβη και με την ταχύτητα που έλειπε από την ομάδα. Τόσο στο κέντρο όσο και στην επίθεση δεν αποκτήθηκαν ποδοσφαιριστές που θα προσδώσουν τη ταχύτητα για τα αμυντικά και επιθετικά transitions. Αργοί και προβλέψιμοι οι πλείστοι των ποδοσφαιριστών μας.