Στα παιγνίδια με Σαλαμίνα και Ομόνοια, παρότι βρήκαμε αρκετές κλασσικές ευκαιρίες, αρκετές εκ των οποίων από αυτές «που δεν χάνονται», καταφέραμε να στείλουμε την μπάλα στο αντίπαλο πλεκτό μόλις μία φορά. Και από την στιγμή που η αμυντική μας γραμμή το τελευταίο διάστημα δεν εμπνέει εμπιστοσύνη, ήταν επόμενο ότι δύσκολα θα κερδίζαμε τα συγκεκριμένα παιγνίδια.
Μέχρι πριν λίγες εβδομάδες, με την καλή αμυντική συμπεριφορά της ομάδας, ήμασταν σίγουροι ότι οι επιθετικοί εύκολα ή δύσκολα θα έκαναν το καθήκον τους και θα πετύχαιναν τα τέρματα που χρειαζόμασταν, όπως και γινόταν. Στα τελευταία δύο παιγνίδια όμως, έλειπε το καθαρό μυαλό όταν οι ποδοσφαιριστές μας ήταν φάτσα με το τέρμα, ενώ υπήρχε και μία σχετικά χαλαρότητα στις κινήσεις τους. Δεν ξέρουμε αν αυτό οφειλόταν στην υπερβολική σιγουριά ότι αν δεν γινόταν τέρμα αυτή η ευκαιρία, θα γινόταν η επόμενη, αλλά δεν πρέπει να έχουμε ως τίποτα δεδομένο.
Οι επιθετικοί της ομάδας έχουν απίστευτο ταλέντο, αλλά το ταλέντο από μόνο του δεν προδικάζει τίποτα. Οφείλουμε να είμαστε πιο προσεκτικοί και πιο συγκεντρωμένοι όταν δημιουργούμε ευκαιρίες, ιδιαίτερα τώρα που φθάνουν τα συνεχόμενα ντέρμπι και όλα θα κρίνονται από μία κλωστή.
