Η Ανόρθωση έχασε με το αποκαρδιωτικό 4-0, όμως κανείς δεν μπορεί να πει πως ηττήθηκε με τα χέρια ψηλά. Η Μεγάλη Κυρία ακόμη και στο 2-0 κυνηγούσε για να μειώσει στο σκορ και είχε τις προϋποθέσεις να σκοράρει. Θα μπορούσε να το κάνει αν οι ποδοσφαιριστές της ομάδας ήταν λίγο πιο εύστοχοι στην τελική τους προσπάθεια. Από εκεί και πέρα με την ομάδα να προσπαθεί να ρισκάρει για να μπει στο παιχνίδι όλα τα σενάρια ήταν ανοιχτά: Ή να μειώσει σε 2-1 και να ισοφαρίσει ακόμη σε 2-2, ή να δεχθεί συντριβή. Δυστυχώς έγινε το χειρότερο σενάριο, το οποίο μας έβγαλε εκτός κυπέλλου, αν και στον επαναληπτικό τα πάντα μπορούν να συμβούν (βλέπε αποκλεισμό ΑΠΟΕΛ από ΑΕΛ).
Αξίζει να ανεφερθεί πως με το τέλος του αγώνα η ομάδα μας είχε εννιά τελικές προσπάθειες, έναντι δέκα της χθεσινής μας αντίπαλου. Αυτό από μόνο του καταμαρτυρά πολλά και δεν σηκώνει παραπάνω κουβέντα. Η ήττα και από την Σαλαμίνα σαφώς έπαιξε σημαντικό ρόλο, αφού οι ποδοσφαιριστές μας φαινόταν πως δεν είχαν την αυτοπεποίθηση που είχαν μπαίνοντας με τον αέρα του αήττητου. Αυτό δεν σημαίνει ασφαλώς πως το κλίμα στα αποδυτήρια αλλάζει. Υπάρχει κατήφια και προβληματισμός, όμως σε καμιά περίπτωση δεν θα τα παρατήσουν οι παίκτες μας στην προσπάθειά τους για το πρωτάθλημα.
Η διακοπή του πρωταθλήματος λόγω των προεδρικών εκλογών, μάς ήρθε γάντι. Ο Ρόνι Λέβι έχει στη διάθεσή του αρκετές μέρες για να δουλέψει με τους ποδοσφαιριστές του, ούτως ώστε να επιστρέψουμε δυναμικά στις νίκες και να δείξουμε πως η αήττητη μας πορεία στο πρωτάθλημα, μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.
Ο κόσμος θα πρέπει να μείνει στο πλευρό της ομάδας και να συμπαρασταθεί στους ποδοσφοραιριστές, περισσότερο και από όταν κερδίζαμε. Δείχνοντας τους εμπιστοσύνη, θα φροντίσουν κι αυτοί να μας δικαιώσουν στο γήπεδο…
