Με την συμπλήρωση της 17ης αγωνιστικής, η ομάδα μας δεν φιγουράρει μόνο στην κορυφή της βαθμολογίας, αλλά και στην πρώτη θέση των δύο κυριότερων στατιστικών κατηγοριών. Συγκεκριμένα με 40 γκολ ενεργητικό και 8 γκολ παθητικό, διαθέτει τόσο την καλύτερη επίθεση, αλλά και την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος.
Και αν οι επιθετικές μας επιδόσεις οφείλονται κυρίως στα 23 γκολ των Σπατάτσιο και Ρέζεκ, εκεί που πραγματικά γίνονται πράγματα και θαύματα είναι στον χώρο της άμυνας. Μια γραμμή η οποία παρουσιάζεται αλλαγμένη ολοκληρωτικά σε σχέση με την περσινή χρονιά. Συγκεκριμένα την περσινή χρονιά κάτω από τα δοκάρια ήταν ο Κόζατσικ, ενώ την αμυντική τετράδα υπηρετούσαν συνήθως οι Τζανίσιο-Σπρόγκελ-Κόλιν-Κριβέλια/Άντιτς. Την δεδομένη στιγμή αν θεωρήσουμε ότι οι βασικές μας επιλογές είναι οι Βαλβέρδε με μπροστά του τους Άντιτς-Ίλιτς-Ζόρζε-Κόλιν/Ντουάρτε, τότε δύναται να συμπεράνουμε ότι η εν λόγω γραμμή είναι αλλαγμένη ακόμα και 100% σε σχέση με την περσινή χρονιά. Είναι ένα στοιχείο εξαιρετικό που δεν μπορεί να πιστωθεί σε άλλο παρά τον Ρόνι Λέβι, ο οποίος σε σύντομο χρονικό διάστημα έχει μετατρέψει μια εντελώς καινούργια ομάδα, σε μια καλοκουρδισμένη μηχανή με ποδοσφαιριστές που συμπεριφέρονται σαν να έπαιζαν χρόνια μαζί.
Το σίγουρο είναι ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ της ομάδας μας και είναι πραγματικά να διερωτάται κανείς κατά πόσον τα καλύτερα έρχονται ή (βλέποντας ακόμα πιο μακριά) τι θα παράγει αυτή η ομάδα όταν οι ποδοσφαιριστές θα έχουν στα πόδια τους μια ολόκληρη ποδοσφαιρική χρονιά και την ψυχολογία του … τροπαιούχου.
