Η ήττα και ο αποκλεισμός από το Κύπελλο ήταν σίγουρα ένα σημαντικό πλήγμα, αλλά η ΑΝΟΡΘΩΣΗ δεν σταματά να μάχεται. Το παιχνίδι με τον Απόλλωνα χαρακτηρίστηκε ως το πιο κρίσιμο της χρονιάς, όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Κανείς δεν μπορούσε να εγγυηθεί την κατάκτηση του Κυπέλλου, ακόμα κι αν η πρόκριση ερχόταν. Η πίεση αυτή ίσως ήταν άδικη, ειδικά για ένα σύνολο παικτών που δεν έχει μεγάλη τριβή με τέτοια παιχνίδια και τα πρωταθλήματα δεν είναι το κύριο χαρακτηριστικό των βιογραφικών τους.
Η στήριξη του κόσμου, παρά τις δυσκολίες, ήταν συγκλονιστική, με σχεδόν 10.000 Ανορθωσιάτες να δίνουν δυναμικό παρών. Αυτό δείχνει πως η ομάδα παλεύει ενωμένη, σε αγωνιστικό, διοικητικό και οπαδικό επίπεδο, με τα εμπόδια να είναι πολλά. Εμπάργκο, οικονομικές οφειλές από το παρελθόν, κριτήρια και πολλά άλλα αποτελούν την πικρή πραγματικότητα.
Η ΑΝΟΡΘΩΣΗ δεν είναι Σύλλογος που συμβιβάζεται, αλλά είναι ΣΥΛΛΟΓΟΣ που συνεχίζει να αντιμετωπίζει κάθε δυσκολία με πάθος και αξιοπρέπεια, γιατί έτσι προστάζει η ιστορία της. Είναι ΙΔΕΑ και είναι ότι πιο ιερό φέραν οι προγόνοι μας από την Αμμόχωστο.